Συναγερμός στην Ελευσίνα: Έσπασε τροχός ενός C-130

20:36 18/5/2020 - Πηγή: iEidiseis

Στην Ελευσίνα έσπασε σήμερα ένας τροχός σε μεταγωγικό αεροπλάνο την ώρα που ετοιμαζόταν να απογειωθεί.

Ο ρηναίος τροχός σε ένα μεταγωγικό στρατιωτικό αεροπλάνο C-130 έσπασε σήμερα στην Ελευσίνα. Συγκεκριμένα, το ατύχημα έγινε την στιγμή που το αεροπλάνο ετοιμαζόταν για την απογείωσή του από την βάση της Ελευσίνας και ευτυχώς δεν υπήρξε τραυματισμός. 

Μάλιστα, σύμφωνα με το militaire, δεν προκύπτει λάθος χειρισμός από το πλήρωμα, ενώ ο χρόνος αποκατάστασης της ζημιάς θα είναι περίπου τρεις με πέντε

μήνες.

Τι είναι το C-130

Το μεταγωγικό αεροπλάνο C-130 είναι τετρακινητήριο και το κύριο τακτικό αερομεταγωγικό πολλών αεροποριών σε όλο τον κόσμο. Σήμερα περισσότερες από 40 εκδόσεις του, υπηρετούν σε περισσότερες από 50 χώρες. Επίσης, τον Δεκέμβριο του 2006 το C-130 έγινε το τρίτο αεροσκάφος (μετά το English Electric Canberra τον Μάιο του 2001 και το B-52 Stratofortress τον Ιανουάριο του 2005) που έκλεισε 50 χρόνια συνεχούς χρήσης με τον αρχικό κύριο χρήστη του, σε αυτή την περίπτωση την Αμερικανική Αεροπορία.

Ικανό για βραχείες αποπροσγειώσεις από απροετοίμαστους διαδρόμους, το C-130 αρχικά σχεδιάστηκε σαν αεροσκάφος μεταφοράς φορτίου και προσωπικού και αεροδιακομιδής τραυματιών. Ο σχεδιασμός του αεροσκάφους παρείχε την απαιτουμένη ευελιξία ώστε να χρησιμοποιηθεί σε μια πλειάδα ρόλων: αποστολές αέρος-εδάφους, έρευνας και διάσωσης, αναγνωρίσεως και προγνώσεως καιρού, υποστήριξης επιστημονικών ερευνών, εναερίου ανεφοδιασμού και αεροπυροσβέσεως.

Παραγωγή

Ο πόλεμος της Κορέας, που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1950, έδειξε ότι τα μεταγωγικά της περιόδου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως τα C-119 Flying Boxcar, C-47 Skytrain και C-46 Commando, ήταν ανεπαρκή για τον μοντέρνο τρόπο πολέμου. Έτσι στις 2 Φεβρουαρίου 1951 η Αμερικανική Αεροπορία (USAF) εξέδωσε οδηγίες για ένα νέο μεταγωγικό στις εταιρείες Boeing, Douglas, Fairchild, Lockheed, Martin, Chase, Airlifts Inc, North American και Northrop.

Το νέο μεταγωγικό έπρεπε να μπορεί να μεταφέρει 92 επιβάτες ή 64 αλεξιπτωτιστές, να έχει εμβέλεια 1100 ναυτικών μιλίων, ικανότητα να επιχειρεί από βραχείς και απροετοίμαστους διαδρόμους και ικανότητα πτήσης με τον ένα κινητήρα εκτός λειτουργίας.

Οι Fairchild, North American, Martin και Northrop αρνήθηκαν να συμμετάσχουν. Οι υπόλοιπες πέντε εταιρείες παρουσίασαν συνολικά εννέα σχέδια: η Lockheed δύο, η Boeing ένα, η Chase τρία, η Douglas τρία και η Airlifts Inc ένα. Ο διαγωνισμός εξελίχθηκε μεταξύ του ελαφρύτερου από τα δύο προτεινόμενα σχέδια της Lockheed (με αρχική ονομασία L-206) και ένα τετρακινητήριο turboprop σχέδιο της Douglas.

Η σχεδιαστική ομάδα της Lockheed, που ηγείτο από τον Willis Hawkins, ξεκίνησε με μια πρόταση 130 σελίδων για το Lockheed L-206 και ένα ακόμα βαρύτερο turboprop. Ο Hall Hibbard, αντιπρόεδρος και αρχιμηχανικός της Lockheed, είδε την πρόταση και την ανέθεσε στον Kelly Johnson, ο οποίος βλέποντας την πρόταση φέρεται να σχολίασε «Αν υπογράψεις αυτό το γράμμα θα καταστρέψεις την Εταιρεία Lockheed». Ωστόσο οι Hibbard και Johnson υπέγραψαν την πρόταση και η εταιρία πήρε το συμβόλαιο για το Μοντέλο 82, στις 2 Ιουλίου 1951.