Εθνοκεντρισμός στη διαχείριση κρίσεων!

12:58 29/4/2020 - Πηγή: newsbreak

Αν αποδεχθούμε ότι η Οικονομία είναι δημιούργημα και παράγωγο της ανθρώπινης λειτουργίας που αποσκοπεί στη βελτίωση των συνθηκών της ζωής του, τότε προφανώς και αυτή αποτελεί μέσον και όχι αυτοσκοπό.

Από τον Γιάννη Χ. Κουριαννίδη

Αν αυτό ισχύει για κάθε άτομο ξεχωριστά, προφανώς ισχύει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό για τις συλλογικές εκπροσωπήσεις του, υπό τη μορφή κοινωνιών, κρατών και εθνών.

Η πανδημία του κορωνοϊού έδωσε την ευκαιρία να αναδειχθεί ακριβώς αυτή η θεώρηση, δηλαδή το πώς ιεραρχείται η αξία της ανθρώπινης ζωής. Αν, δηλαδή, υποτάσσεται στα οικονομικά δόγματα ή παραμένουν

ως αξιακή κορωνίδα η προστασία της και η διαφύλαξη των χαρακτηριστικών της ανθρώπινης ψυχής. Είδαμε χώρες που προτίμησαν να θυσιάσουν τη ζωή δεκάδων χιλιάδων υπηκόων τους (λ.χ. ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο κ.ά.) προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις συνέπειες στις οικονομίες των χωρών τους. Υπήρξαν και άλλες που αρνήθηκαν να υπακούσουν στις βασικές αρχές της εταιρικής αλληλεγγύης (λ.χ. Γερμανία) προκειμένου να βοηθήσουν χώρες που την ίδια στιγμή θρηνούσαν εκατόμβες θυμάτων, επειδή όσα προτείνονταν δεν συνέφεραν τις οικονομίες τους.

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα μιας διεθνούς νοσηρότητας, που δεν οφείλεται στον ιό αλλά στην κατάρρευση ιδεοληψιών και προτύπων περί διεθνούς συνεργασίας, βρήκαν κάποιοι την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουν τις ονειρώξεις τους περί αναγκαιότητας μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης, με δημοκρατικό πρόσημο, βεβαίως βεβαίως! Μεταξύ αυτών και ο ηθικός αυτουργός των Μνημονίων, ο «δικός μας» Γιώργος Παπανδρέου! Οι φωνές αυτές, μάλιστα, επιχειρήθηκε να τεκμηριωθούν και επιστημονικά, αντιστοιχιζόμενες με τη διεθνή συνεργασία πανεπιστημίων και ερευνητικών προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, κάτι όμως που είναι πολύ διαφορετικό και φυσικά απολύτως αποδεκτό.

Ακριβώς λόγω της κατάρρευσης αυτών των προτύπων που αναφέραμε παραπάνω, θα πρέπει πλέον να τεθούν οι βάσεις για μια εθνοκεντρική διαχείριση όχι μόνο των όποιων κρίσεων (οικονομικές, υγειονομικές κ.ά.) αλλά κυρίως της πρόληψής τους. Στην πατρίδα μας, λ.χ., εδώ και αρκετά χρόνια υποχωρεί συστηματικά η δραστηριότητα των παραγωγικών κλάδων της Οικονομίας και προβάλλεται ως η «βαριά βιομηχανία» της χώρας ο τουρισμός. Αυτό αποτελεί μια στρατηγική επιλογή όλων των κυβερνήσεων, απολύτως συμμορφούμενη με τις σχετικές κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η επίθεση, βεβαίως, του αόρατου διά γυμνού οφθαλμού κορωνοϊού είχε πολύ ορατές συνέπειες στη «βαριά βιομηχανία μας» και θα έχει πολύ περισσότερες στο άμεσο μέλλον! Αντί, λοιπόν, να αναζητεί απλώς τρόπους για την άμβλυνση αυτών των συνεπειών και τη χορήγηση επιδομάτων σε πληττόμενες τουριστικές επιχειρήσεις, η κυβέρνηση θα πρέπει να επανακαθορίσει το συντομότερο δυνατόν τις προτεραιότητές της για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας, με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Προς την κατεύθυνση αυτήν η ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής θα πρέπει να αποτελέσει το πρώτιστο μέλημά της και συγκεκριμένα η διαμόρφωση συγκεκριμένων πολιτικών που θα κατατείνουν προς τη διασφάλιση της αυτάρκειας σε βασικά είδη διατροφής.

Η οικονομική δραστηριότητα, ως ανθρώπινη λειτουργία, θα πρέπει να διέπεται και «να υπακούει στα βιώματα της ανθρώπινης ψυχής» (Ανδρ. Δενδρινός, «Ελληνική Πρόκλησις»). Επομένως, η βελτίωση των συνθηκών ζωής θα πρέπει να είναι σύμφωνη και με το σύστημα αξιών κάθε έθνους. Το ελληνικό έθνος είχε πάντοτε στην κορυφή των αξιών του τον Ανθρωπο και την Ελευθερία. Έτσι πρέπει να συνεχίσει να πορεύεται, στηριζόμενο στις δικές του δυνάμεις, με όποιον τρόπο μπορεί, φυσικά και στον τομέα της Οικονομίας. Οι όποιες κυβερνήσεις και ηγέτες του θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούν ότι δεν είναι παρά απλοί διαχειριστές μιας στιγμής της Ιστορίας μας…

*Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης «Θεσσαλονίκη Πόλη Ελληνική» [e-mail]

Εθνοκεντρισμός στη διαχείριση κρίσεων! via newsbreak.gr.