Μια εφημερία, όλη του Άδωνη «η Υγεία»

17:30 1/4/2025 - Πηγή: newsbreak

«Πόλεμος» στους διαδρόμους ενός νοσοκομείου. Αυτή είναι η πολυδιαφημισμένη «Υγεία» του αρμόδιου υπουργού Αδωνη Γεωργιάδη. Προφανώς δεν αναφέρομαι σε ιδιωτικό, αλλά σε κρατικό νοσηλευτήριο. Εκεί όπου πηγαίνει το 95% του ελληνικού λαού. Οι άνθρωποι που πληρώνουν κάθε μήνα, με τις κρατήσεις τους, για να μπορούν να «εισπράττουν» ιατροφαρμακευτική φροντίδα, αλλά δυστυχώς, όταν σταθούν άτυχοι και πρέπει να επισκεφθούν-μεταφερθούν σε νοσοκομείο, γίνονται «θύματα» ενός πρωτοφανούς «πολέμου» εξαιτίας της υποστελέχωσης από την κρατική (υποτιθέμενη) μέριμνα.

Είχα την ατυχία το μεσημέρι του Σαββάτου

να πρέπει να συνοδεύσω σε μεγάλο εφημερεύον νοσοκομείο στενό συγγενικό μου πρόσωπο που μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο. Αυτά που είδα-έζησα σε χρονικό διάστημα περίπου 10 ωρών πραγματικά δεν περιγράφονται στο χαρτί.

Η μάχη έπρεπε να είναι αποκλειστικά ιατρική. Πρωτίστως, δηλαδή, να παρέχονται σε αυτούς τους ήρωες γιατρούς και νοσηλευτές τα στοιχειώδη μέσα για να κάνουν σωστά το λειτούργημά τους και να σώζουν ζωές.

Πραγματικά εξοργίστηκα με όσα βιώσαμε εγώ και η οικογένειά μου. Για κάθε γιατρό αντιστοιχούσαν δεκάδες ασθενείς οι οποίοι έφταναν στο νοσοκομείο από κάθε άκρη της Αθήνας και παρέμεναν ώρες επάνω σε φορείο. Με τους διαδρόμους γεμάτους από αυτά, ακόμα και στην είσοδο των Επειγόντων, ασχέτως καιρικών συνθηκών. Από ένα σημείο και μετά τα καρότσια ήταν είδος προς εξαφάνιση.

Οι γιατροί μέσα σε χώρους που ζήτημα είναι αν πρέπει να υποδεχθούν πέντε ασθενείς ήταν υποχρεωμένοι να εξετάζουν ταυτόχρονα δύο και τρεις φορές περισσότερους. Με τους άλλους να βρίσκονται έξω από τα εξεταστήρια, υποφέροντας, φωνάζοντας εκείνοι και οι συγγενείς τους, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα εκρηκτικό κοκτέιλ, στο οποίο η ψυχραιμία μπορούσε να χαθεί ανά πάσα στιγμή, καθώς τα νεύρα όλων ήταν στα όρια.

Το ιατρικό προσωπικό, όπως ήταν φυσικό, έδινε προτεραιότητα στα βαριά περιστατικά και αυτό παρέτεινε τον χρόνο αναμονής όλων. Σε αρκετές περιπτώσεις μπορούσαν να περάσουν ώρες (από μία έως τέσσερις!) για να εξεταστεί ένας ασθενής! Και καθένας καταλαβαίνει ότι αυτό μεγάλωνε τον πόνο, την κόπωση και, φυσικά, την οργή.

Είδα περιπτώσεις ανθρώπων να ξεφεύγουν λεκτικά. Είδα νοσηλευτές κάποιες στιγμές, πάνω στην απόγνωσή τους, να απαντούν με ανάλογο εκνευρισμό. Για μένα όλα ανθρώπινα και κατανοητά είναι. Και η έκρηξη των πολιτών, που απαιτούν τις παροχές του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αλλά και τον σεβασμό προς το πρόσωπό τους και όχι να στοιβάζονται λες και είναι σε πολεμικό νοσοκομείο όπου μεταφέρονται τραυματίες.

Αντίστοιχο σεβασμό στο λειτούργημά τους απαιτούν και οι γιατροί, οι οποίοι όμως είναι σαν να παλεύουν σε μια ζούγκλα και πρέπει οι ίδιοι να σταθούν πνευματικά, γιατί κρατούν ζωές στα χέρια τους, αλλά και να αντέξουν σωματικά στη «μάχη» ωρών που τους υποχρεώνει ένα αδηφάγο ως προς απαιτήσεις αλλά ανύπαρκτο ως προς τη βοήθεια κράτος. Να μη μιλήσουμε, φυσικά, για τις οικονομικές απολαβές στα δημόσια νοσοκομεία, γιατί είναι ντροπιαστικές.

Σε όλη αυτή την απίστευτη πολύωρη ταλαιπωρία, όπου, αντί να έχει καθένας μόνο την έγνοια για την υγεία του αγαπημένου του προσώπου, πρέπει να δίνει αγώνα με τα νεύρα και τις αντοχές του, δεν μπορεί να μη σου έρθει στο μυαλό ένα πρόσωπο: εκείνου που με περίσσιο θράσος και αλαζονεία διαφημίζει το δήθεν έργο του στη δημόσια υγεία, αυτό που σας περιέγραψα πιο πάνω ως ένα μικρό δείγμα όσων συμβαίνουν. Ο κύριος Αδωνις Γεωργιάδης δεν έχει παρά να περάσει ένα βράδυ σε εφημερεύον νοσοκομείο. Να σταθεί απέναντι στους ασθενείς, στους συγγενείς, στους γιατρούς, στους νοσηλευτές. Και σε όλους αυτούς τους ανθρώπους να τολμήσει να ψελλίσει τα παραμύθια του. Με το γνωστό υφάκι. Είμαι βέβαιος πως θα γελάσει κάθε πικραμένος.

Η δημόσια υγεία (και) επί των ημερών του αποτελεί προσβολή απέναντι σε όλους. Και δεν μας φτάνει η τραγική πραγματικότητα, έχουμε και το πολιτικό «δούλεμα» από τύπους που, όταν χρειαστούν ιατρική βοήθεια, προφανώς δεν θα περάσουν ποτέ ούτε απέξω από κρατικό νοσοκομείο…

Διαβάστε περισσότερα Μια εφημερία, όλη του Άδωνη «η Υγεία»