Zip the Day: Γλιστράμε και φτερουγίζουμε στο βαλς το πριγκιπικό

12:27 9/7/2021 - Πηγή: Youfly

“Μαρκησίες και δούκισσες μας κοιτάζουνε φθονερά”, Λιλιπούπολη, Ted Chiang, και “Μαμά Γερνάω”, στο σημερινό Zip the Day!!!

Εδώ Λιλιπούπολη!

“Αχ Ρόζα Ρόζα Ροζαλία, πάμε μαζί στη συναυλία”… Πάμε! Ή μάλλον…θα πηγαίναμε… Αν δεν επισκεπτόταν τη Λιλιπούπολη ο κορωνοιός! Για να μας ματαιώσει τη συναυλία, το πάρτι, το αντάμωμα μας. Και απόψε και αύριο…

Όμως η Λιλιπούπολη μας καλεί ραδιοφωνικά! Όλη μέρα σήμερα, από το μεσημέρι ως το βράδυ, ο δήμαρχος Χαρχούδας, οι μπέμπαντες,

ο Γιαουρτοπόταμος, η Πιπινέζα, όλοι οι λατρεμένοι παλιοί μας φίλοι , θα είναι εκεί. Στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7! Κι εμείς που “δεν είμαστε Ζουλού, δεν είμαστε Παπούα είμαστε η άγρια φυλή των Λιλιπούα”…δεν γίνεται να μην τους ακούσουμε.

“Εδώ Λιλιπούπολη” και πέρασαν 40τόσα χρόνια… Το πρώτο άκουσμα  ήταν ραδιοφωνικό! Στο Τρίτο πρόγραμμα, του μοναδικού Μάνου Χατζιδάκι. Και ήταν σαν σάλπιγγα ευτυχίας.

Πλημμύρισε η ζωή μας , οι μέρες και οι νύχτες μας, η φαντασία μας, το μυαλό και η ψυχή μας, από μουσικές μαγικές , στίχους τρελούς, υπέροχους, παράξενους, πρωτόγνωρους και ιστορίες που όλοι μας ονειρευόμαστε να ζήσουμε, ήρωες και φίλους που ποθούσαμε μα δεν τολμούσε η φαντασία να τους πλάσει..

Μάθαμε να χορεύουμε τσιφτετέλι με το χοντρό μπιζέλι, μάθαμε και βαλς πριγκιπικό,  τα κολοκυθάκια χτυπούσαν παλαμάκια κι εμείς αναρωτιόμασταν “πού πάει ο καιρός που φεύγει κι όταν φτάνει ξαναφεύγει” και γιατί ο Χαρχούδας ήταν τόσο κουτός  δήμαρχος…

Η Λιλιπούπολη είναι εδώ. Ξανά. Ραδιοφωνικά. Για μας. Για παιδιά και πρώην παιδιά, για μεγάλους και πιο μεγάλους. Με ασπίδα προστασίας στον Covid 19!

Κάνω μια βαθιά υπόκλιση στη Μαριανίνα Κριεζή που έγραψε στίχους, στον Δημήτρη Μαραγκόπουλο, τον Νίκο Κυπουργό, τη Λένα Πλάτωνος και τον Νίκο Χριστοδούλου που έγραψαν τις μουσικές , δηλώνω Λιλιπουπολίτισσα ως το κόκκαλο και δεν βλέπω την ώρα να ακούσω ζωντανά τη Σαβίνα Γιαννάτου, τον Τάση Χριστογιαννόπουλο, τον Δώρο Δημοσθένους και τη Λένια Ζαφειροπούλου να μου τραγουδάνε “αντίο Λιλιπούπολη, αντίο, αντίο, παίρνω το πατίνι μου, το άλογο, το πλοίο”κι εγώ να μένω κολλημένη στο ραδιόφωνο μου για να ζήσω ξανά “μια τρελή βραδιά στη μενεξεδένια Λιλιπούπολη και στο ζαχαροπλαστείο του Γλυκόσαυρου”… Η αδιόρθωτη!

Ο Κόσμος της Λιλιπούπολης, στο Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7

14:00 – 16:00, «Εδώ Λιλιπούπολη». Η Συναυλία

17:00-18:00 Οι «Πλανόδιες Μουσικές» ακούνε τη Λιλιπούπολη

18:00-20:00, «Το Κλειδί του Σολ στη Λιλιπούπολη»

#defteroprogramma #neoprogramma #Transistor

Ιστορίες της ζωής σου

Τον Ted Chiang τον γνώρισα στις “Ιστορίες της ζωής σου”( Εκδόσεις Κέδρος) ένα βιβλίο  που μεταφράστηκε σε είκοσι μία γλώσσες και που η ομώνυμη ιστορία του (“Ιστορία της ζωής σου”) μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τον τίτλο Άφιξη (Arrival), σε σκηνοθεσία του Denis Villeneuve. Ο 50χρονος Chiang  θεωρείται από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας και αυτό ήταν που μ ‘έκανε να σπεύσω να τον διαβάσω, αφού οτιδήποτε αφορά το σύμπαν μας με ιντριγκάρει.  Στα διηγήματα του, ο Chiang, μας προκαλεί να αμφισβητήσουμε τις παγιωμένες αντιλήψεις μας για το σύμπαν και τη θέση μας σε αυτό. Οι ιστορίες του εξερευνούν τα όρια μεταξύ επιστήμης, θρησκείας και ελεύθερης βούλησης.

Η Εκπνοή , το δεύτερο βιβλίο διηγημάτων του, επιλέχθηκε το 2019 από τους New York Times ως ένα από τα δέκα καλύτερα βιβλία της χρονιάς. Σ’ αυτό ο Αμερικανός συγγραφέας προσεγγίζει την επίδραση της επιστήμης και της τεχνολογίας στην ανθρώπινη φύση, μέσα από πρωτότυπες “διαδρομές”. Αξίζει να τις περπατήσεις μαζί του.

“Εκπνοή”, συλλογή διηγημάτων  του Ted Chiang, σε μετάφραση της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου (εκδόσεις Ίκαρος)

Μαμά γερνάω: Τάνια Τσανακλίδου – Λίνα Νικολακοπούλου

Τριάντα τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία του, μυθικού πια, δίσκου Μαμά Γερνάω (1988), η Τάνια  και η Λίνα ανταμώνουν ξανά. Φίλες με τ’ αστέρια, λαμπερές και φωτεινές οι ίδιες,  παρουσιάζουν την Κυριακή 11 Ιουλίου στο Εργοστάσιο Πελαργός στο Ναύπλιο  τη μουσική παράσταση «Τα σχήματα των αστεριών».

Γιορτάζει η Λίνα Νικολακοπούλου 40 χρόνια διαδρομής στη δισκογραφία και το γιορτάζει με τη φίλη της Τάνια Τσανακλίδου. Στην υγειά τους!  Στα τραγούδια τους, στις κοινές τους αναμνήσεις, τις στιγμές συγκίνησης, τις επιτυχίες,  τα εύκολα και τα καλά, τα δύσκολα και τα όμορφα.

Το τραγούδι τους, δικό τους και του Σταμάτη Κραουνάκη, το “Μαμά γερνάω”, είναι πέρα από την επιτυχία. Έχει φύγει κι έχει μπει  στις ζωές μας. Για την κάθε μια μας (και τον καθένα), με τρόπο προσωπικό και ξεχωριστό. Ήταν ένα από τα τραγούδια του δίσκου. Το τραγούδι.

Που η κάθε μια μας κι ο καθένας το τραγουδούσε και το τραγουδάει για (στη) δική της μαμά. Για το δικό της τρόπο που νιώθει να μεγαλώνει, ν’ αλλάζει, να μετράει, να θυμάται, να “γερνάει”.

Τρία χρόνια πριν (allyou) , έγραψα το δικό μου “μαμά γερνάω”, μόνο λόγια, χωρίς μουσική. Θα το ξανάγραφα ολόιδιο, σήμερα.

Με τα λόγια της Λίνας στο μυαλό, τη μουσική του Κραουνάκη , τη φωνή και το λυγμό της Τάνιας.

“Τις αλήθειες μου ολόκληρες σου τις είπα όταν μεγάλωσα. Τότε που ήξερα , πια, πως οι μισές αλήθειες εσένα  δεν σου “πάνε” δεν κάνουν τα μάτια σου να λάμπουν κι εμένα δεν με πάνε παρακάτω. Δεν  με ρωτούσες. Με κοίταγες μόνο. Και περίμενες. Κι εγώ «άνοιγα» σαν μικρό βιβλίο, με σελίδες ανακατεμένες που μόνο εσύ ήξερες να βάζεις στη σειρά.

Τα δύσκολα, τα ξαφνικά, τα παράξενα, τα στενάχωρα, τα παράλογα, μ’ έμαθες να τα βλέπω κατάματα. Και να τα παλεύω.

Η λογική σου κι η τρέλα μου, η ηρεμία σου κι ο θυμός μου, η αμφιβολία μου κι η σιγουριά σου, η ψυχραιμία σου κι ο πανικός μου, η μετριοπάθεια σου και η υπερβολή μου περπατούσαν, πάντα, πλάι πλάι.

Ήσουν το προσωπικό μου… αντίδοτο. Αυτό είσαι και τώρα. Από τη σκέψη σου κρατιέμαι. Κι απ’ το μεγάλο φωτεινό σου χαμόγελο. Εκεί, ακόμα, ακουμπάω το μυαλό και την ψυχή μου, αφού το δικό μας «μαζί» έγινε το δικό μου «τώρα».

Σε τρόμαζαν οι επικίνδυνες ισορροπίες μου, καμάρωνες το πείσμα και την επιμονή μου, πασπάλιζες με ζάχαρη χρωματιστή τις αγριάδες μου, έκλεινες με μέλι τις πληγές μου.

Ήσουν όμορφη, τρυφερή και δικιά μου.

Η ζωή έκανε τη δουλειά της. Κι εγώ, πολύ απλά, μετράω, ζυγίζω, θυμάμαι, μεγαλώνω, αλλάζω και γίνομαι εσύ, μαμά”

Να φτάσεις ως το Ναύπλιο την Κυριακή. Για “τα σχήματα των αστεριών”. Της Λίνας , της Τάνιας και των δικών σου.

Δείτε επίσης:

Zip the Day: Τα θεατά και τα αθέατα της κάθε μέρας μαςZip the Day: Όσα παίρνει ο άνεμος

Εάν επιθυμείτε να σχολιάσετε το παραπάνω άρθρο ή οτιδήποτε άλλο στο Youfly, επισκεφτείτε τη σελίδα μας στο Facebook. Ή στείλτε μας μήνυμα στο Twitter. Για φωτογραφικό υλικό και ιστορίες, μεταβείτε στο Instagram μας.

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του παρόντος άρθρου, χωρίς αναφορά, με ενεργό σύνδεσμο (link) Youfly.com

The post Zip the Day: Γλιστράμε και φτερουγίζουμε στο βαλς το πριγκιπικό appeared first on Youfly.