Απογοητεύτηκαν όσοι ήθελαν να «καεί» ο Μητσοτάκης

09:33 17/12/2020 - Πηγή: tomanifesto

Από τον Ιούλιο του 2019 η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι διαρκώς στην «πρίζα». Και όλοι καταλαβαίνουν τη σημασία της «πρίζας» στα ελληνικά πολιτικά πράγματα, πολλώ δε μάλλον ορισμένοι που δεν θα στεναχωριόντουσαν να έβλεπαν την Κυριάκο Μητσοτάκη να παθαίνει «ηλεκτροπληξία».

του Χάρη Παυλίδη

Μετά από τότε 15 μήνες και ο Πρωθυπουργός όχι μόνο δεν «κάηκε», όπως πολλοί θα ευχόντουσαν, αλλά κατάφερε παράλληλά με τη διαχείριση των πολλαπλών κρίσεων να προχωρήσει στο μεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα. Πάντα στο πλαίσιο που του επέτρεπαν οι συνθήκες.

Και μόνο το γεγονός

ότι δεν υπήρξε «βραχυκύκλωμα», πέραν κάποιων μεταβολών στη τάση του ρεύματος, δείχνει ότι η Ελλάδα βρήκε τον «μάστορά» της. Θα πείτε, τόσοι και τόσοι πρωθυπουργοί πέρασαν απ’ αυτό τον τόπο, ο Μητσοτάκης κάνει τη διαφορά; Θα σας πω πολύ απλά ότι, τόσοι και τόσοι είδαν ένα μήλο να πέφτει, αλλά μόνο ο Νεύτωνας αναρωτήθηκε για την αιτία.

Προφανώς ο Πρωθυπουργός δεν είναι εφευρέτης. Άλλωστε ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε εφευρέτη προκειμένου να δώσει λύση στα προβλήματα και να προχωρήσει σε πολιτική αλλαγή και μεταρρυθμίσεις. Αντιθέτως έδωσαν την ευκαιρία σ’ έναν νέο πολιτικό να αποδείξει ότι αυτά που λέει μπορεί να τα εφαρμόσει.

Κι αυτό κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης εφαρμόζοντας υπό πίεση όσα οι προηγούμενοι δεν μπόρεσαν να εφαρμόσουν υπό συνθήκες σαφώς ευνοϊκότερες από τις παρούσες. Ο φιλελεύθερος πραγματισμός του Πρωθυπουργού βρήκε έναν ανέλπιστο «σύμμαχο». Την πανδημία! Γιατί αυτή τον «βοήθησε» να αναδείξει τις διαχειριστικές του ικανότητες αφενός και την αποφασιστικότητα του αφετέρου.

Κυρίως, όμως, να αποδείξει ότι η ικανότητα δεν μπορεί να αναδειχθεί εφόσον δεν υπάρξει η ευκαιρία. Ο Πρωθυπουργός γρήγορα συγχρονίστηκε με τα γεγονότα, ενώ πολλές φορές προηγήθηκε για να τα προλάβει. Έδειξε χαρακτήρα όταν χρειάστηκε και ανέλαβε την ευθύνη σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα και με κίνδυνο να «καεί».

Προς απογοήτευση ορισμένων δεν «κάηκε», παρά το ότι έβαλε πολλές φορές το χέρι στην «πρίζα». Ο ρεαλισμός του «γείωσε» όλους εκείνους που θεώρησαν ότι μέσα από καταστροφές θα έβρισκαν την δική τους ευκαιρία να επανέλθουν με σκοπό να αρχίσουν πάλι τα «μαστορέματα» ώστε να μας «αλλάξουν τα φώτα».

Όσοι το πιστεύουν ακόμα είναι βαθιά νυχτωμένοι. Και όσοι θεωρούν ότι οι κρίσεις τους βοηθούν να κρύβονται πίσω από τον Πρωθυπουργό, σύντομα θα καταλάβουν ότι η αξιολόγηση δεν έχει ανασταλεί. Οι πολύ δύσκολες καταστάσεις φέρνουν μεγάλες αλλαγές. Και ανασύνταξη δυνάμεων προκειμένου να κεφαλαιοποιηθούν πολιτικά.

Τα καλύτερα έρχονται, προς μεγάλη θλίψη όσων μοιρολογούν και των… τεθλιμμένων συγγενών τους. Δεν τους βγήκε…