Κακοποίηση Ζώων: Από πλημμέλημα σε κακούργημα ως εργαλείο στα χέρια της Δικαιοσύνης – Του Σ.Χριστοφάκη – Σαρρή

12:06 6/11/2020 - Πηγή: The President

«Αυτός είναι ο δρόμος του ολοκληρωμένου ανθρώπου..…»

Όταν οι αμερικανικές εκλογές συμπίπτουν χρονικά με την εγχώρια τροπολογία η οποία κατατέθηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και η οποία χαρακτηρίζει ρητά τη κακοποίηση ζώων ως κακούργημα, κάτι «καρμικό» σε καλεί να κάνεις ένα ταξίδι στην Αμερική

των μέσων του 19ου αιώνα, να σταθείς σαν απλός κονδυλοφόρος μαθητής απέναντι  στη ψηλόλιγνη γενειοφόρα φιγούρα του Αβραάμ Λίνκολν και του ημίαιμου σκύλου του Φίντο.

Του Σίμου Χριστοφάκη Σαρρή

Ο Λίνκολν αποτέλεσε τη μεταναγεννησιακή εκφορά του καθολικού ανθρώπου. Η συμπόρευση του με τις  διαφωτιστικές αρχές του ουμανισμού δε περιορίστηκαν μόνο στη σημασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας η οποία καταπατούνταν υπό τον αναχρονιστικό θεσμό της δουλείας, αλλά τον οδήγησαν στο να αναγνωρίσει και να ορίσει τη θέση και τα δικαιώματα των ζώων στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες ως δείγμα πολιτισμού και ολοκλήρωσης του ατόμου. «Σέβομαι τα δικαιώματα των ζώων όσο σέβομαι και αυτά των ανθρώπων. Αυτός είναι ο δρόμος του ολοκληρωμένου ανθρώπου».

Αφήνοντας πίσω τον εφησυχασμό, την αδράνεια, τη συνειδητή υποβάθμιση του θέματός και τη διατήρηση ενός διάτρητου νομικού πλαισίου βορά στις προθέσεις του εκάστοτε εγκληματία, η κυβέρνηση αποφασίζει να κοιτάξει κατάματα τη μάστιγά της κακοποίησης ζώων και με νέο νομοθετικό πλαίσιο να κάνει τη πιο βαθιά τομή προκειμένου να ξεριζώσει αυτό το κατάλοιπο μεσαιωνικής διαστροφής. Ο νόμος 4039/2012 (ειδικότερα μετά τη παρ. 5) και οι τροπολογίες   του 4235/2014  ορίζαν με σαφή τρόπο τις υποχρεώσεις και τους περιορισμούς της συμπεριφοράς ενός ανθρώπου απέναντι σε κατοικίδια ζώα και μη, όπως επίσης και τις κυρώσεις για τους παραβάτες, πλην όμως δημιουργούσαν ένα νομοθετικό κενό και μια ασάφεια ανάμεσα στη βαρύτητα της πράξης και στο μέγεθος της ποινής. Μια νομοθετική «τρύπα» η οποία λόγω του πλημμεληματικού χαρακτήρα της πράξης ήταν εύκολα εκμεταλλεύσιμη από το τάδε ή τον δείνα αποκοινωνικοποιημένο εγκληματία ή από μελλοντικούς μιμητές του, οι οποίοι σε ελάχιστες των περιπτώσεων αντίκρισαν μια αμείλικτη δικαιοσύνη είτε γιατί η δεύτερη αισθανόταν τα πόδια της ατροφικά και γυάλινα λόγω του νομικού πλαισίου πάνω στο οποίο είχε να βασιστεί προκειμένου να εκδώσει απόφαση (και αυτό φαινόταν ιδιαίτερα στο β’ βαθμό), είτε γιατί ενοχικά επέλεγε να κρυφτεί και να αυτολογοκριθεί μπροστά στον εκάστοτε βασανιστή. Η συγκεκριμένη συστολή οδηγούσε σε ένα ντόμινο ασυδοσίας, η φοβική νοοτροπία της μη σύγκρουσης μέσω επώνυμης καταγγελίας «φώλιαζε» μέσα στις γειτονιές έχοντας ως απτό αποτέλεσμα πολλά ζώα να θυσιάζονται με φρικιαστικό τρόπο σε σχεδόν εβδομαδιαία βάση και εν συνεχεία  να γίνονται πρωτοσέλιδα σε διάφορα sites, σε αυτό το πολυετές συμπόσιο ατιμωρησίας και διαδραστικής ενοχικότητας.

Η τροπολογία η οποία κατατέθηκε στη Βουλή σε συνέχεια του νομοσχεδίου του υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο ‘’Ρυθμίσεις για την επιτάχυνση της εκδίκασης εκκρεμών υποθέσεων του ν.3869/2010΄’, ως συνέχεια των εξαγγελιών του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Μάκη Βορίδη που συνυπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης, θέτει ποινή κάθειρξης από ένα  έως δέκα  έτη κατ’ ανώτατο όριο, σε όποιον φονεύει ή βασανίζει ζώα καθώς και με χρηματική ποινή μέχρι πεντακόσιες (500) ημερήσιες μονάδες, το ύψος των οποίων ορίζεται από πενήντα (50) έως εκατό (100) ευρώ έκαστη, Επανακαθορίζει τη χρηματική ποινή, που επιβάλλεται στους παραβάτες των διατάξεων σχετικά με τη μεταχείριση ζώων και ζώων συντροφιάς (εγκατάλειψη, εισαγωγή, εμπορία, αναπαραγωγή ακρωτηριασμένων σκύλων και συμμετοχή ακρωτηριασμένων ζώων σε εκθέσεις, κακοποίηση, βάναυση μεταχείριση, ευθανασία κ.λπ.). Η εν λόγω χρηματική ποινή ορίζεται μέχρι τριακόσιες εξήντα (360) ημερήσιες μονάδες, το ύψος των οποίων ορίζεται από δέκα (10) ως πενήντα (50) ευρώ κάθε μία, αντί από 5.000 έως 15.000 ευρώ που ισχύει σήμερα, πέραν της ποινής φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους που ήδη προβλέπεται. Άλλη μια καινοτομία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι η υποχρέωση του ιδιοκτήτη στην αποκατάσταση των βλαβών τις οποίες προκάλεσε στο κατοικίδιο του ή προκλήθηκαν λόγω της κατάστασης στην οποία το υπέβαλε. Η δικαιοσύνη λοιπόν λύνει επιτέλους τα χέρια της στεκόμενη αγέρωχη και περήφανη, βάζοντας χειροπέδες στα χέρια των ενόχων.

Η παραπάνω τροπολογία επαναφέρει μια μείζονός σημασίας συζήτηση σχετικά με την ανάγκη δημιουργίας μιας Αστυνομίας Ζώων η οποία έχει τύχει κατά καιρούς αντικείμενο ψιθύρων, σοβαρών προτάσεων αλλά και αδικαιολόγητης πολεμικής. Η αλήθεια είναι πως μετά το έντονο ενδιαφέρον πολλών κορυφαίων υπουργών της κυβέρνησης πως η δημιουργία και η λειτουργία της  εν λόγω Αστυνομίας θα μπορούσε να αποτελέσει το καρπό μια ενιαίας κίνησης για την οποία ο σχεδιασμός θα υπάρξει από το ίδιο το ΥΠ. Εσωτερικών και θα λαμβάνει σάρκα και οστά κατόπιν των απαραίτητων κινήσεων από πλευράς ΚΕΔΕ δρώσα σε επίπεδο δήμων, καθώς μέσω αυτού θα εξασφαλίζεται η ταχύτητα και η αμεσότητα που απαιτείται.

Τα ζώα και πιο συγκεκριμένα ο σκύλος διαδραμάτισαν ένα διαρκή ουσιαστικό στην εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας ρόλο στο πέρασμα των χρόνων, βρέθηκε μέσα στα αστικά Αθηναϊκά σαλόνια των αρχών του 20ου αιώνα, «κουλουριάστηκε» δίπλα στα πόδια  της ελληνίδας νοικοκυράς ώστε να της κρατάει συντροφιά, να γίνεται παρατηρητής και γνώστης των μυστικών της μαγειρικής της και να δέχεται να του προσκολλά ένα σωρό ψευδώνυμα στη προσπάθεια της να τον εξανθρωπίσει, στάθηκε με περίσσιο θάρρος και αυταπάρνηση δίπλα στον Έλληνα στρατιώτη που πολεμούσε στα παγωμένα βουνά για να κρατήσει τη πατρίδα του ελεύθερη, κατανόησε βαθιά τις αγωνίες του χειρονάκτη ανθρώπου του καθημερινού κάματου όταν μοχθούσε για τα προς το ζην. Εκεί πάντα άγρυπνος παρατηρητής, αθέατος πρωταγωνιστής, ένας ψυχικά και σωματικά δοσμένος καρδιακός φίλος, από εκείνους που η ζωή τους σταματά να κυλά στο σενάριο και μόνο απώλειας του ιδιοκτήτη τους. Όσοι είχαμε τη χαρά και τη τύχη να βιώσουμε το μεγαλείο της συνύπαρξης μιας τέτοιας σχέσης κατανοήσαμε βαθιά τη φράση της Παλαιάς Διαθήκης η οποία αναφέρει πως «οι άγγελοι δε μιλούν, δε το έχουν ανάγκη, επικοινωνούν με το Θεό με το βλέμμα τους και τις χορευτικές κινήσεις του σωματός τους». Η μέρα εκείνη που μπήκες στο σπίτι και δεν είδες «καμία ουρά να κουνιέται», που βρήκες τη δύναμη να κοιτάξεις άδεια τη γωνία του και κανένας θόρυβος δεν ακούστηκε να σε καλωσορίζει μέσα στο ίδιο σου το σπίτι είναι η ίδια μέρα που κοίταξες την άβυσσο δίχως το παραμικρό φόβο και το παραμικρό πάθος, που κατανόησες βαθιά πως τα συναισθήματα σου στράγγιξαν σε βαθμό που τίποτα πλέον δε μπορεί να σε τρομάξει. Ο βασανισμός ή θανάτωση ενός τέτοιου πλάσματός τι μπορεί και τι αποδεδειγμένα επιστημονικά  υποκρύπτει για τα συναισθήματα του κάθε εγκληματία για τους συνανθρώπους του;

Ο Σίμος Χριστοφάκης-Σαρρής είναι Δικηγόρος-Αρθρογράφος και Συντονιστής Φιλοζωίας της ΝΔ

The post Κακοποίηση Ζώων: Από πλημμέλημα σε κακούργημα ως εργαλείο στα χέρια της Δικαιοσύνης – Του Σ.Χριστοφάκη – Σαρρή appeared first on The President.