«Από το χέρι του κρεμόταν η καρδιά μου» της Βίκυς Κατσαρού

08:16 19/2/2022 - Πηγή: Diastixo

ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΥ ΚΟΙΜΑΤΑΙ

Κορίτσι επτά χρονών
τα βράδια ξαπλώνω στο κρεβάτι, μπρούμυτα
πάντοτε να μην αφήνω εκτεθειμένη την καρδιά μου.
Ούτε δεξιά ούτε αριστερά
ούτε ανάσκελα κοιμάμαι πλέον,
με πνίγει ο φόβος
ανυπεράσπιστη πάλι μη με βρεις
και σαν λυσσασμένος λύκος αιμορραγήσεις
ό,τι απέμεινε από μια κατάκοπη αρτηρία
που αγκομαχά στο πλάι του λαιμού μου.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Ερωτεύτηκα έναν στρατιώτη.
Σε πόλεμο με τον εαυτό του ήταν.

Μαζί του όμως πάλεψα κι εγώ,
ευελπιστώντας στο πλάι μου να γυρίσει,
νόμιζα πως κι οι δυο αγωνιζόμασταν
για χάρη του έρωτά μας.
Ερωτεύτηκα έναν στρατιώτη
που νόμιζα πως πάλευε για μένα.
Μέχρι που έληξε ο πόλεμος
και μόνο θύμα του ήταν ο εαυτός μου.
Κι ο στρατιώτης πάνω μου πατούσε,
κατακτημένη κι αλωμένη,
κι από το χέρι του κρεμόταν η καρδιά μου.

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ

Ο σκύλος μου σήμερα απ’ το πλευρό μου δεν σηκώνεται.
Ξεσκλίδια της καρδιάς του ξεφυσάει στο στήθος μου επάνω,
να μου μεταμοσχεύσει θέλει αγάπη.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Σε λευκά σεντόνια ανάμεσα,
κόμποι στην κοιλιά μου δένονται.
Ευτυχισμένη από το ανάδεμα των σπλάχνων,
δυο σειρές δόντια απομένουν,
τα δόντια του ήταν το βράδυ που σκεφτόμουν
κτήμα του μέσω της κατάποσης,
κουρνιασμένη στο όξινο στομάχι του,
μέχρι να με διαλύσει.

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Μ’ έδενε θυμωμένος με τραχιά υφάσματα
και μάλαζε με βία το μεταξένιο κρέας,
κομμάτια να το κόψει.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Ποτέ δεν έπρεπε.
Στην καρέκλα απέναντι να σε δω ευάλωτο. Ποτέ.
Στο στόμα μου φύτρωσε μαχαίρι.
Χθες το βράδυ αυτοκτόνησα.
Το φιλί σου τρεις φορές αρνήθηκα,
τα χείλη μου τιμώρησα.
Στο στόμα μου φύτρωσε μαχαίρι
και τα πνευμόνια μου άνοιξα, τη γλώσσα μου έκοψα.
Η ομορφιά που αγάπησες έγινε Θανάτου Οστό,
δέντρο,
αφήνει φύλλα
και κόκκινα σκουλήκια στο χώμα πάνω.
Χθες το βράδυ αυτοκτόνησα
και αναστήθηκα ξανά.
Εσύ κι εγώ. Είμαστε. Ποτέ. Για πάντα.

Η Βίκυ Κατσαρού γεννήθηκε το 1987 και ζει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, στη Θεατρολογία και στο Η’ Εργαστήρι Επιμελητών του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ). Εδώ και αρκετά χρόνια εργάζεται ως μεταφράστρια και επιμελήτρια εκδόσεων. Κυκλοφορούν δύο ποιητικές συλλογές της, Τα κεράσια της Εύας (Εκδόσεις Ιωλκός, 2018) και Παπούσα (Εκδόσεις Ενύπνιο, 2021).