Φώτης Κόντογλου

«Αληθινά δε ζεί κανείς, αν δεν έχη συντροφιά τον εαυτό του, τις σκέψεις του, το λιγοστό χώμα που ’ναι ανάμεσα στα βράχια. Πόσο θα τ’ αγαπώ όλα αυτά τα φτωχά πράγματα της ερημιάς, πιο πολύ και πιο αληθινά από όσο αγαπά ο κόσμος τα χρυσάφια και τα παλάτια του! Θα ζω ξαλαφρωμένος απ' αυτά τα βαρειά χαρχάλια, θα νιώθω τον εαυτό μου σαν ρημοδέντρι, που κάθεται μέρα νύχτα στον καθαρό αγέρα. Τι χαρά μεγάλη, να ’μαι ένας ασκητής μαζί με κείνους τους λίγους ασκητάδες, τους φτωχούς! Να μη με λογαριάζη κανείς για ζωντανόν, παρά να με κοιτά μονάχα το μάτι του Θεού!»

Φώτης Κόντογλου |8.11.1895

- 13.7.1965|, ζωγράφος και λογοτέχνης από τη Μικρά Ασία, που στο έργο του αναζήτησε την «αυθεντική» μορφή της ελληνικότητας μέσα από έναν ιδιόμορφο κοσμοπολιτισμό. Ήταν δάσκαλος ζωγράφων όπως ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Νίκος Εγγονόπουλος κ.ά. Εικονογράφησε παιδικά βιβλία, ενώ από το 1926 και μετά ανέπτυξε ένα ιδιαίτερο ζωγραφικό ύφος που συνδύαζε τη λαϊκή τέχνη με τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή παράδοση, ενώ αργότερα επιδόθηκε στην αγιογράφηση εικόνων και εκκλησιών.

#ΣανΣημερα #OnThisDay #sansimera #diavazo #vivlio #βιβλίο

Keywords
Τυχαία Θέματα