Γιώργος Μαρτινίδης

08:16 3/5/2021 - Πηγή: Diastixo

Το μεγαλύτερο μέρος του μυθιστορήματος Στη θέση ενός νεκρού το έγραψα σε μια περίοδο έντονης δυσθυμίας και ενδοσκόπησης, ένα καλοκαίρι χωρίς κλιματιστικό στη ζέστη και την αφόρητη υγρασία της Θεσσαλονίκης. Συνδύασα πολλές διαφορετικές επιρροές, αναμνήσεις και εικόνες στο βιβλίο, αλλά πίσω απ’ όλα υπάρχει κυρίως, ως κεντρικό θέμα, η ιδέα ότι όσοι άνθρωποι έχουν μεγαλώσει σε νοσηρό περιβάλλον κουβαλάνε για πάντα ένα

κομμάτι αυτού του περιβάλλοντος. Συχνά μεταβάλλονται σε θύματα ή θύτες. Ακόμα κι αν ξεπεράσουν τις συνέπειες των πρώιμων εμπειριών τους, πάντα θα έχουν το τραύμα μέσα τους, και οι υπόλοιποι, που έχουν μεγαλώσει μέσα στην αγάπη και την υποστήριξη, θα φαντάζουν γι’ αυτούς σαν ένας πολύ διαφορετικός και μακρινός κόσμος.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

Απ’ αυτή την άποψη το Στη θέση ενός νεκρού είναι πολύ διαφορετικό από τα δύο προηγούμενα μυθιστορήματά μου, τα οποία αποτελούν μοντέρνες μεταφορές της πολύ κλασικής φόρμας του αστυνομικού μυθιστορήματος – στο γενικότερο μοτίβο του Ρέιμοντ Τσάντλερ το πρώτο και της Άγκαθα Κρίστι το δεύτερο. Το ένα θίγει τη χυδαιότητα με την οποία οι φοιτητικές παρατάξεις έχουν γίνει μπίζνες και το άλλο καταδεικνύει το επαγγελματικό και προσωπικό αδιέξοδο της γενιάς της κρίσης. Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις η έμφαση βρίσκεται στην πλοκή και τη λύση του κυρίως μυστηρίου, με τα υπόλοιπα να λειτουργούν ως φόντο. Επομένως, σύμφωνα με τον πολύ εύστοχο διαχωρισμό του Γρηγόρη Αζαριάδη, πρόκειται για αστυνομικά μυθιστορήματα πρωτίστως και κοινωνικά δευτερευόντως.

Για το παρόν βιβλίο ισχύει το αντίστροφο. Είναι πρωτίστως ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, όπου το αστυνομικό μυστήριο έχει δευτερεύοντα ρόλο. Αυτό φάνηκε και στη διαδικασία της γραφής του. Αντί να ξεκινήσω από μια ενδιαφέρουσα ιδέα για ένα μυστήριο και να χτίσω τα υπόλοιπα γύρω της, όπως έκανα νωρίτερα, ξεκίνησα απ’ όλα όσα ήθελα να εκφράσω και τα υπόλοιπα βγήκαν στην πορεία. Σε κάθε περίπτωση, διαπιστώνω ότι δεν μπορώ να γράψω χωρίς ένα κεντρικό μυστήριο που να καθοδηγεί την πλοκή από την αρχή ως το τέλος, ακόμα κι αν αποτελεί απλώς την αφορμή για όσα θέλω να πω.

{jb_quote} Είναι πρωτίστως ένα κοινωνικό μυθιστόρημα, όπου το αστυνομικό μυστήριο έχει δευτερεύοντα ρόλο. {/jb_quote}

Πάντως η προϋπόθεση για να μπορέσω να γράψω, εκτός από την κεντρική ιδέα, είναι να έχω στη διάθεσή μου ένα «κενό» χρονικό διάστημα, χωρίς περισπασμούς, ώστε να μπορέσω να αφιερώσω πολλές ώρες καθημερινά, σε σημείο που να νιώσω ότι ζω περισσότερο στον κόσμο του βιβλίου και στη θέση των ηρώων παρά στην πραγματικότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η συγγραφή λειτουργεί για μένα λίγο σαν μια μοναχική εκδοχή των παιχνιδιών ρόλων (RPG) που έπαιζα πολύ μικρότερος. Ή ίσως σαν μια επιστροφή στο «φανταστικό παιχνίδι» της παιδικής ηλικίας, με το οποίο, ως μοναχοπαίδι, περνούσα αμέτρητες ώρες.

Έτσι, εκείνο το φρικτά ζεστό καλοκαίρι που βρέθηκα άνεργος για μερικούς μήνες και με τους περισσότερους γνωστούς και φίλους να λείπουν σε διακοπές, ήταν η ιδανική περίσταση για να γράψω το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας. Κι έπειτα, πρόσθεσα το τέλος και έκανα διορθώσεις σε Σαββατοκύριακα και αργίες, αργότερα μέσα στο έτος.

Τα τελευταία χρόνια έχω αποκομίσει την αίσθηση ότι το ελληνικό αναγνωστικό κοινό είναι πολύ πιο ώριμο απ’ ό,τι νόμιζα και θέλει κάτι περισσότερο από ένα κλασικό «whodunit». Θέλει να δει περίπλοκους χαρακτήρες με τις σκέψεις και τα κίνητρά τους. Επομένως, είμαι ιδιαίτερα περίεργος να δω τι αποδοχή θα έχει το καινούργιο μου βιβλίο.

Στη θέση ενός νεκρού
Γιώργος Μαρτινίδης
Εκδόσεις Bell
σ. 360
ISBN: 978-960-620-864-5
Τιμή: 14,40€