Μαθαίνοντας για το Ολοκαύτωμα από το «Αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα»

08:17 29/1/2022 - Πηγή: Diastixo

Ένας στους τρεις δασκάλους στην Αγγλία χρησιμοποιούν το διάσημο βιβλίο του Τζον Μπόιν Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα (στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ψυχογιός, σε μετάφραση της Αριάδνης Μοσχονά) ή την κινηματογραφική του μεταφορά προκειμένου να μιλήσουν στους μαθητές για το Ολοκαύτωμα, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το Κέντρο Εκπαίδευσης για το Ολοκαύτωμα του University College London, η οποία ωστόσο επισημαίνει πως το εν λόγω έργο περιέχει ανακρίβειες και λάθη που μπορεί να δώσουν εσφαλμένη εικόνα στα παιδιά.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

Σύμφωνα με την έρευνα, πολλά παιδιά βλέποντας την ταινία ή διαβάζοντας το βιβλίο κατέληξαν σε συμπεράσματα «που συμβάλλουν σε μία από τις πιο ισχυρές και προβληματικές παρανοήσεις αυτής της ιστορίας, ότι οι “απλοί Γερμανοί” δεν είχαν ευθύνη και σε μεγάλο βαθμό είχαν υποστεί “πλύση εγκεφάλου” ή αλλιώς δε γνώριζαν για τις θηριωδίες που γίνονταν». Μάλιστα, ορισμένοι μαθητές εξέφρασαν και συμπάθεια για τους Ναζί όπως παρουσιάζονται στο έργο.

Ο εκτελεστικός διευθυντής του κέντρου, Στιούαρτ Φόστερ, ξεκαθάρισε πως δεν ασκεί κριτική στον Μπόιν για το βιβλίο του, ωστόσο τόνισε πως η χρήση του σε μαθήματα για ένα ιστορικό γεγονός θα μπορούσε να είναι προβληματική. «Σε μια εποχή με fake news και θεωρίες συνωμοσίας, είναι πολύ ανησυχητικό οι νέοι άνθρωποι να συντηρούν μύθους και παρανοήσεις για το Ολοκαύτωμα».

Από την πλευρά του, μιλώντας στην εφημερίδα Guardian, ο συγγραφέας τόνισε ότι από την αρχή ήλπιζε πως το βιβλίο του θα ωθούσε τους νέους ανθρώπους να μάθουν περισσότερα για το Ολοκαύτωμα. Όπως σημείωσε: «Ως μυθιστοριογράφος, πιστεύω πως η λογοτεχνία μπορεί να παίξει πολύτιμο ρόλο στην παρουσίαση δύσκολων θεμάτων σε νέους αναγνώστες, όμως είναι δουλειά του δασκάλου να εξηγήσει στους μαθητές του ότι υπάρχει μία απόσταση ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα. Με το να ταυτίζεται με τους κεντρικούς μου χαρακτήρες, όμως, με το να νοιάζεται γι’ αυτούς και να μη θέλει να πάθουν κακό, ο νεαρός αναγνώστης μπορεί να νιώσει συμπόνια και καλοσύνη. Παρότι κανένα λογοτεχνικό έργο δεν είναι αλάνθαστο, παραμένω εξαιρετικά περήφανος για το Αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα και ευγνώμων στα εκατομμύρια των αναγνωστών που το έχουν αγκαλιάσει τα τελευταία 16 χρόνια».

Μπορείτε να διαβάσετε κριτική της Ελένης Σαραντίτη για το Αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα εδώ.