«Οι θεόρατοι επίσκοποι» του Ρίχαρντ Άντερς

08:17 30/10/2021 - Πηγή: Diastixo

μετάφραση: Αρτέμης Μαυρομμάτης

ΠΟΡΤΡΕΤΟ

(1)

Σταματά να ανακατεύει γύρω-γύρω το κεφάλι του. Πράγματι. Όμως μόνο για να γλείψει απ’ το κουταλάκι τη γλύκα του εφικτού.

Φυσώντας διώχνει απ’ τη θάλασσα τη σκόνη που ονειρεύτηκε. Πράγματι. Όμως μόνο για να γαβγίσει τυφλός μπροστά σε έναν πιο καθαρό καθρέφτη.

Εξοργισμένος βγαίνει απ’ τα πέτρινα ρούχα του. Πράγματι. Όμως μόνο για να τα διπλώσει περίτεχνα και να τα βάλει στη βιτρίνα.

Μετά την απόφασή του να αλλάξει ζωή, ικανοποιείται ήδη με το ανέφικτο.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri}

{loadposition adsence-inarticle-makri}

(2)

Ενώπιον της προσωπικής του ερήμου, που εκτείνεται απ’ το ένα αυτί μέχρι το άλλο, στήνει έναν μεγαλειώδη πύργο από τραπουλόχαρτα λέξεων, όπου μετά από κάθε υποδιαστολή ο βαλές-λογική σωριάζεται μπροστά στην ντάμα-κούπα του. Όπως λέει κι η παροιμία: εκεί που πηδά το μουλάρι, ο ήλιος μπήγει καρφιά.

ΠΡΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥΣ

Συνεχίστε ελεύθερα για τα ηρωικά σας κατορθώματα
να καρφιτσώνετε
περήφανες σταγόνες στην άμμο
την ώρα που κάτω απ’ τα προ-
εξέχοντα πλευρά σας ένας βράχος χτυπά

Κανένας Σίσυφος για χάρη σας
δεν θα τον ανεβάσει στο βουνό
απ’ του οποίου την κορυφή θα μπορούσε να δει
με τα πέτρινα μάτια του τα πεδία των μαχών σας
γεμάτα με οστά

Και συνεχίστε να πετάτε σαν ιδιοφυΐες
με ποιητικά φτερά
εκτός τροχιάς
με τα αγγελικά σας κεφάλια θα χτυπήσετε
τις πόρτες κούφιων ουρανών

ΑΥΤΟ ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ

Οτιδήποτε νοείται ως αυτονόητο, μπορεί να περιμένει ως ακατανόητο έξω απ’ το γραφείο του κωφάλαλου αναλυτή. Καθημερινά παρακολουθεί κανείς το φως να εκρήγνυται. Αυτό που μένει πίσω είναι κάτι μικροσκοπικά δωμάτια, εντός των οποίων κεφάλια ανθρώπων και κατσικιών σκέφτονται το τι μέλλει γενέσθαι. Τα απομεινάρια σέρνονται στα τυφλά, στεγνά από δηλητήριο και χωρίς τα σπινθηροβόλα θραύσματα της μαγείας στο μάτι.

ΚΑΛΟΓΡΙΑ ΤΩΝ ΒΑΤΡΑΧΩΝ

(στη Mimi Parent)

Έρχεται
Έρχεται

με τον μικροσκοπικό ήλιο σαν κεράσι στον αφαλό
βαδίζοντας σαν πάπια με τα πόδια ενός πτώματος
γυρνώντας τον λαιμό προς κάθε κατεύθυνση σαν φάρος
βουτώντας στη θάλασσα με τα ράμφη των αρπακτικών νυχιών της

Έρχεται
η καλόγρια των βατράχων

Οι θεόρατοι επίσκοποι κάνουν μια περιστροφή γύρω απ’ τον άξονά τους
καθώς απ’ τα αυγά των εγκεφάλων τους βγαίνουν αλεπούδες
που ανοίγοντας δρόμο δαγκώνουν τη ρόδινη σάρκα τόσο
ώστε ανάμεσα στους κυνόδοντες των ορθάνοιχτων σαγονιών τους
τα μάτια των ασκητών λαμπυρίζουν στις κόγχες
και κατάλευκες μάγισσες σε κατάλευκα κρεβάτια
χάνουν για χάρη τους κατάλευκο αίμα
Τα σταφύλια που φυτρώνουν στον σκελετό τους όμως
εκρήγνυνται το ένα μετά το άλλο
και κατάπληκτα δηλητηριώδη διαμάντια κουτρουβαλούν
στις σελίδες του παραδεισένιου τους προσευχηταρίου

Η καλόγρια των βατράχων γελά
γελά γύρω της μια θάλασσα γελαστή
στην οποία οι θεόρατοι επίσκοποι δύνανται να αντισταθούν μόνο αν γίνουν βράχοι
εξ ου και καλύπτουν τον εαυτό τους με βρύα και κοχύλια

[Σ.τ.Μ.: Η Mimi Parent (1924-2005) ήταν Καναδή υπερρεαλίστρια.]

Ο Ρίχαρντ Άντερς (Richard Anders, 1928-2012) ήταν Γερμανός υπερρεαλιστής συγγραφέας. Εργάστηκε αρχικά ως καθηγητής γερμανικών στην Αθήνα και στο Πανεπιστήμιο του Ζάγκρεμπ, και αργότερα ως επιμελητής στο αρχείο του περιοδικού Der Spiegel και της εφημερίδας Die Welt. Τη δεκαετία του ’90 έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές σε σταθμούς του Βερολίνου. Ασχολήθηκε εκτεταμένα με τη μελέτη των παραισθήσεων και των ονείρων, που αποτέλεσαν σημαντικό μέρος της λογοτεχνικής του παραγωγής. Εξέδωσε ποιητικές συλλογές, πεζογραφήματα, δοκίμια και μεταφράσεις.