«Του άπειρου στόματος» του Δημήτρη Λεοντζάκου

08:15 26/6/2021 - Πηγή: Diastixo

ΠΑΤΕΡΑ

α.
Στην αρχή ήταν το χάος
και μετά έγινε σιωπή.

*

β.
Ποτέ δεν χώρισε
το σκοτάδι απ’ τη γη.

Το φως από το όνειρο
εκείνης της πληγής
που λέμε νερό.

*

γ.
Στη σκηνή του ύπνου είμαστε όλοι λίμνες ‒

συν την απάνθρωπη πέτρα κάτι βωβού.

*

δ.
Τα θεατρικά δέντρα
ενός θεόρατου
ουρανού.

Ενός άλυτου γκρεμού
που ανατέλλει

μιας τεράστιας

σχισμής
που ηχεί

και τυφλώνει σαν γη.

*

ε.
Και μας τρώει το πρόσωπο –
σαν πουλιά που κοιμούνται στο χιόνι.

Οι λυγμοί μας μες στο θάμπος
θροΐζουν.

Θα ενωθούν
τα φτερά τους
με τον ήχο μεγάλης βροχής.

*

στ.
Λιώνει
αλλά δεν χωράει
το σκοτάδι στον πατέρα.

Κι ο πατέρας στην αιμόφυρτη πτήση.

*

ζ.
Στην πτώση – στη λύση που λέμε γραφή.

*

η.
/ ποτέ δεν χώρεσε στη δύση που προσπαθεί
να αρθρώσει
αυτό που λέμε
φυγή /

~ * ~

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

ΕΡΚΟΣ ΟΔΟΝΤΩΝ

1.
Λογοτεχνία είναι η τέχνη
του χώρου
όπου
ένα σώμα καίγεται

Εκτοξεύοντας χιλιάδες πουλιά
και όλες τις λέξεις
που το έγραψαν
κάθετα

Ώστε

να φωτιστεί κρυφά
το κενό
του ουρανού
στην κοιλιά του κήτους

Που μας κουβαλά
που γλιστρά
και λέγεται χρόνος

Λίπος
βροχή συνεχής
και διάρκεια

Του άπειρου στόματος.

*

2.
Άπειρο είναι αυτό
/ Freud /

Αυτό
που σταματά
όπως κάθε άπειρο που είναι λευκό
σε ένα εμπόδιο
πάνω
σε μια σειρά από δόντια.

Το όριο
ο κυνόδοντας
το πάλλευκο δόντι αυτό
είναι το άπειρο το ίδιο.

Είναι το κατεξοχήν όνειρο
και
είναι
η λογοτεχνία.

[Τα ποιήματα αποτελούν μέρος της ανέκδοτης συλλογής Κάθε άγγελος είναι φρικτός.]

Ο Δημήτρης Λεοντζάκος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1974. Σπούδασε μουσική. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Έχει εκδώσει τις συλλογές Κόμικ (Εκδόσεις Τα τραμάκια, 2001), Η Κίρκη ξαφνικά (Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2004), Κινέζικα (Εκδόσεις Νεφέλη, 2010), Τα σκυλιά του Ακταίωνα (Νεφέλη, 2014), Τίγρεις σε ενυδρείο (Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2016), Το μάτι και η νύχτα (Νεφέλη, 2016), Τοπία ξανά (Νεφέλη, 2018), Η αγάπη (Νεφέλη, 2018), Περπατώντας / μερικά ποιήματα για το τίποτα (Εκδόσεις Υποκείμενο, 2020) και Χλόη ή Ομιλώντας ακατάπαυστα σαν δέντρο (Εκδόσεις Κουκούτσι, 2020). Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του Χλόη ΙΙ (Εκδόσεις Θράκα, 2021), ενώ υπό έκδοση βρίσκεται η συλλογή του Aria. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, έχουν φιλοξενηθεί σε ανθολογίες και συλλογικές εκδόσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.