Τρία ποιήματα του Θεοχάρη Παπαδόπουλου

Δίψα

Ζητάς νερό
στέρεψαν οι πηγές.
Οι σταγόνες στέγνωσαν
στα σκονισμένα ποτήρια.
Ήπιες οινόπνευμα
ήπιες ανθρακικό.
Η δίψα σου μεγάλωσε.
Πήρες μαχαίρι
άνοιξες, μέσα σου, πληγές
και πίνεις αίμα.

{loadmodule mod_adsence-inarticle-makri} {loadposition adsence-inarticle-makri}

Η παρέα

Σ’ ένα τραπέζι
πέντε άνθρωποι.
Κανένας δεν μιλά.
Μόνο κοιτάζουν στα ποτήρια τους
ο καθένας τον εαυτό του.
Πριν από λίγο
είχανε βρεθεί
κι είπαν να κάτσουν κάπου,
να τα πούνε.

Κόκκινο χρώμα

Έψαχνε

να βρει
το κόκκινο χρώμα.
Το έψαχνε καιρό,
περνούσαν οι μέρες.
Έψαχνε παντού,
περνούσαν τα χρόνια.
Το έψαξε στο φιλί
και βρήκε το μαύρο.
Το έψαξε στη φύση
και βρήκε το κίτρινο.
Το έψαξε στον ουρανό
και βρήκε το γκρίζο.
Απελπίστηκε.
Πήρε το μαχαίρι,
χάραξε πληγή.
Έσταξε αίμα
και βρήκε το κόκκινο.

Ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος γεννήθηκε το 1978 στον Πειραιά. Ασχολείται με την ποίηση από τα παιδικά του χρόνια κι έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 9 ποιητικές συλλογές και μια συλλογή διηγημάτων. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα βουλγάρικα, στα αγγλικά, στα ισπανικά, στα αλβανικά, στα σουαχίλι και στα πακιστανικά (ουρντού). Διατηρεί μόνιμη στήλη κριτικής βιβλίου στο ηλεκτρονικό περιοδικό Vakxikon.gr. Διαχειρίζεται τα ιστολόγια «Ποιητικό σταυροδρόμι» και «Πόρτες κλειστές».

Keywords
Τυχαία Θέματα