Εθνικό Πάρκο Ολύμπου: κατά της ολικής απαγόρευσης του κυνηγιού ο Ωρίων

12:36 10/10/2011 - Πηγή: Econews

Κατά της ολικής απαγόρευσης θήρας στο Εθνικό Πάρκο Ολύμπου τάσσεται το δίκτυο των κυνηγών Ωρίων.

Με επιστολή του προς τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο Ωρίων υποστηρίζει πως είναι πλήρης η έλλειψη επιστημονικών στοιχείων και τεκμηρίωσης για την προτεινόμενη ολική απαγόρευση θήρας και επισημαίνει πως η ΕΕ αναγνωρίζει την αξία της νόμιμης θήρας ως ιδιαίτερα επωφελούς δραστηριότητας για τη διατήρηση των φυσικών ενδιαιτημάτων και κατ’ επέκταση της βιοποικιλότητας.

Αναλυτικότερα, στην επιστολή

του Ωρίωνα αναφέρονται τα εξής:

«Κύριε Υπουργέ,

η μέχρι σήμερα διαχείριση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της Ελλάδας παρουσιάζει σημαντικά κενά και ελλείψεις τόσο σε επίπεδο πολιτικής βούλησης (σχεδιασμού) όσο και σε επίπεδο Υπηρεσιών (εκτελεστικό), με αποτέλεσμα την ελλιπή ως ανύπαρκτη διαχείριση ακόμη και στις προστατευόμενες περιοχές (πχ λίμνες Κορώνεια και Κάρλα, Πάρνηθα, κλπ).

Η παραπάνω θεσμική απραξία σε συνδυασμό με τις νόμιμες ή πολλές φορές και παράνομες δραστικές ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον (πυρκαγιές, εκχερσώσεις υγροτόπων, εκτροπές ποταμών, ληστρική αποψίλωση δασών, ίδρυση λατομείων, διάνοιξη δρόμων, ανεξέλεγκτη εγκατάσταση αιολικών πάρκων) που υλοποιούνται βάσει του σαθρού θεσμικού πλαισίου (που επιτρέπει οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων να χρηματοδοτούνται από τις εταιρείες που αναλαμβάνουν ένα έργο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται) έχουν οδηγήσει την αστικοποιημένη κοινή γνώμη στο λανθασμένο συμπέρασμα πως η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος ισοδυναμεί με απομάκρυνση όλων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων από αυτό.

Έτσι, παραδοσιακές χρήσεις γης που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εξέλιξης του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας, όπως είναι η κτηνοτροφία, η υλοτομία, η θήρα, η αλιεία κλπ, ενοχοποιούνται από άγνοια, όχι μόνο από τους πολίτες και τις περιβαλλοντικές ΜΚΟ αλλά δυστυχώς και από τις αρμόδιες Υπηρεσίες με αποτέλεσμα να μπαίνουν «στο ίδιο τσουβάλι» με τα μεγάλα τεχνικά έργα, τις πυρκαγιές, την καταστροφή ενδιαιτημάτων αλλά και τις διάφορες παραβατικές – καταχρηστικές παρεμβάσεις εις βάρος της Ελληνικής φύσης που λαμβάνουν χώρα σήμερα σε όλη την επικράτεια.

Σε αντίθεση με την Ελλάδα, στην Ευρώπη και στην Αμερική η παραπάνω προσέγγιση έχει καταρριφθεί εδώ και πολλά χρόνια από τους σχετικούς επιστήμονες οι οποίοι πλέον κάνουν λόγο για διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος μέσω της ορθής χρήσης. Αυτό σημαίνει πως οι ανθρώπινες δραστηριότητες, αν ρυθμίζονται κατάλληλα, όχι μόνο δεν αποτελούν απειλή αλλά αντίθετα προστατεύουν και θωρακίζουν το φυσικό περιβάλλον.

Τα όρια της διάκρισης της ορθής χρήσης από την κατάχρηση αν και είναι εύκολο να προσδιοριστούν με επιστημονικά κριτήρια δεν έχουν γίνει αντιληπτά ούτε από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά κυρίως ούτε από τις αρμόδιες Υπηρεσίες στη χώρα μας. Ως αποτέλεσμα, αντί της ρύθμισης με επιστημονικά κριτήρια, χρησιμοποιούνται κατά κόρο αυθαίρετες και ατεκμηρίωτες απαγορεύσεις σε διάφορες χ