Φωτοβολταϊκά: η φορολόγηση στις αποδόσεις αδίστακτη εκτέλεση ενός άμαχου και άοπλου αιχμαλώτου εν ομηρεία

13:05 3/9/2012 - Πηγή: Econews

(του Δ. Καπετανάκη, ΤΥΛΙΣΟΣ ΑΕ)

Παρακολουθώντας την συζήτηση για τον σχεδιασμό επιβολής φόρου στον κύκλο εργασιών των υφιστάμενων επιχειρήσεων φωτοβολταϊκών δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα για την εις βάθος ανάλυση των δεδομένων αυτών των επενδύσεων.

Η παράθεση αυτού του προβληματισμού φανερώνει ότι η σχεδιαζόμενη φορολόγηση δεν εδράζεται σε οικονομετρικά δεδομένα και στοιχεία, αλλά αντίθετα αποτελεί μία απροσχημάτιστα και προκλητικά πρόχειρη επιδρομή στον εύκολο στόχο της ενεργειακής επένδυσης, με κεντρικό ζητούμενο τη λεηλασία των αποδόσεων.

Είναι κατ’ αρχάς δεδομένο ότι

η εκ των υστέρων φορολόγηση επενδύσεων, για τις οποίες ο φόρος αυτός δεν ήταν δεδομένος κατά την επιλογή, τον σχεδιασμό και την υλοποίησή των επενδύσεων αυτών, εγείρει έντονα ζητήματα συνταγματικότητας και τελικά νομιμότητας των σχεδιαζομένων νομοθετικών ρυθμίσεων.

Πέραν όμως αυτών και σε δεύτερο επίπεδο : με την άτακτη αυτή επίθεση, που επιχειρεί να «κλαδέψει» ισοπεδωτικά και αυθαίρετα τις αποδόσεις των φωτοβολταϊκών σταθμών, διακυβεύεται η σοβαρότητα αυτού του ίδιου του κράτους και τίθεται σε αμφισβήτηση η ικανότητα και δυνατότητα της Ελλάδας για ανάπτυξη σταθερής και σοβαρής επενδυτικής πολιτικής.

Τα παραπάνω και πολλά άλλα έχουν αναφερθεί και αναλυθεί από τη σχετική αρθρογραφία και από όσους ασχολήθηκαν με το «γιουρούσι» που απειλείται.

Όμως ακόμη και αν τα παραπάνω θεωρηθεί ότι είναι μικρής σημασίας μπροστά στην ανάγκη για δημόσια έσοδα και περαιτέρω για την διάσωση της εν γένει οικονομίας, έχει διαφύγει από την δημόσια συζήτηση μία παράμετρος που καθιστά την φορολόγηση αυτή άδικη για τους επενδυτές, έτσι που ο όποιος φόρος να έχει πολλαπλασιαστικές συνέπειες σε βάρος τους.

Όπως είναι γνωστό, οι αποδόσεις των φωτοβολταϊκών σταθμών δεν αναπροσαρμόζονται ελεύθερα σύμφωνα με τη βούληση των μερών ή τις συνθήκες της αγοράς ή με βάση το συνολικό ύψος του ετήσιου πληθωρισμού, αλλά δεσμευτικά στο ¼ του ποσοστού του πληθωρισμού που κατ’ έτος ανακοινώνεται.

Αν λοιπόν και επί παραδείγματι ο πληθωρισμός ανέρχεται σε ποσοστό 4% η «κλειδωμένη» τιμή αγοράς εκ μέρους του διαχειριστή του συστήματος θα αναπροσαρμοστεί για το επόμενο έτος κατά ποσοστό 1%. Η απώλεια αυτή του ποσοστού 3% του παραδείγματος σε βάθος χρόνου είναι προφανές ότι απαξιώνει την απόδοση της επένδυσης σε μεγάλο βαθμό αφού κάθε ετήσια απομείωση επιδρά και στην επόμενη κ.ο.κ.

Η απομείωση λοιπόν της απόδοσης, έτσι όπως διογκώνεται ετησίως εξαιτίας της διαφοράς που αναφέρθηκε, δημιουργεί μία τεράστια ψαλίδα μεταξύ της αρχικής απόδοσης (ως ποσοστό σε σχέση με την αξία της επένδυσης) με την απόδοση που δίνει αυτή η ίδια επένδυση στο τέλος της συμβατικής σχέση, στο σημείο δηλαδή που παύει η υποχρέωση αγοράς εκ μέρους του διαχειριστή του συστήματος. Η τελική αυτή τιμή, πάντοτε αναλόγως και του μεσολαβούντος ποσοστού πληθωρισμού, θα καταλήξει να είναι «σκιά» της αρχικής τιμής.

Η σχεδιαζόμενη όμως φορολόγηση σε υψηλό ποσοστό δεν λαμβάνει καθόλου την απαξίωση των αποδό