Κεφτέδες σουρβάν: η κουζίνα της Θράκης alla pandespani

16:09 23/11/2012 - Πηγή: Econews

‘Ο Κλήδονας και το αμίλητο νερό’ στάθηκε η αφορμή να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο πιάτο, του οποίου το -περίεργο, άγνωστο μέχρι εκείνη τη στιγμή και με ιδιότυπη ακουστική κατάληξη- ονοματεπώνυμο, να λέγεται ‘κεφτέδες σουρβάν’ (άκου τώρα… όνομα που δήθεν γαλλίζει μ’ αυτό το ‘αν’ στο τέλος) μπήκε στο μαγειρικό μου προσκήνιο απ’ το σχολείο, εν είδει χαρτιού φωτοτυπίας μισού Α4.

Περιχαρής η μικρή μου κόρη έκανε πρώτα μ’ αυτό αέρα γύρω απ’ τη μύτη μου και μετά, μου το κόλλησε στα δύο εκατοστά, με ύφος

του τύπου ‘κοίτα τί σού έχω Pandespani μου, πρότζεκτ’, περήφανη ούσα λέγοντας νωρίτερα στη δασκάλα ότι ‘το έχω κάπως το θέμα του φαγητού, και θα συμβάλω επαρκώς στην τοπική γευσιγνωσία της Θράκης, που έμελλε να γίνει σε ειδική σχολική παράσταση’ (και αλοίμονο, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν παίρνει όχι, ακόμη κι αν είναι 28 Οκτωβρίου).

Το χαρτάκι έγραφε ό,τι λέει και το google αν βάλετε στην αναζήτηση ‘κεφτέδες σουρβάν-συνταγή’: μία κυκλοφορεί σ’ ολόκληρο το διαδίκτυο, ίδια και απαράλλαχτη, την οποία η δασκάλα είχε διορθώσει πριν την δώσει στην τάξη και που είναι η εξής:

Έγινε εν πολλοίς το φαγητό και πήγε στο σχολείο το πυρέξ (οι φωτό επάνω από την παρασκευή του), όπου και δοκιμάστηκε μετά την παράσταση, μαζί με άλλα 15 πιάτα της θρακιώτικης κουζίνας, φτιαγμένα αντίστοιχα από πρόθυμες μαμάδες παιδιών της τάξης. Έγινε και ένα πιάτο (αυτό της κάτω φωτό) για τη δοκιμή, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι διαθέσιμοι ουρανίσκοι του σπιτιού όπως γίνεται συνήθως στην κουζίνα μας. Και πολύ με/μάς απογοήτευσε το αποτέλεσμα, ας μοστράρει στην εικόνα συμπαθές. Γιατί ήταν σαν παραψημένη ομελέτα με πολλά κρεμμύδια και οι κεφτέδες σφιχτοί, που σκοτώναν την όποια γεύση και τόσο στεγνοί που άνετα θα έπαιζες πινγκ-πονγκ.

Σημείωση στις 17.10.2012: Η φίλη μας Stella P (δείτε και στα σχόλια), προσάρμοσε τη διαδικασία και τους χρόνους, αναβιώνοντας τη συνταγή με επιτυχία. Μεταφέρω τα βήματα, που έχουν ως εξής: Έκοψε τα κρεμμύδια σε σχετικά λεπτές φέτες (πιο λεπτές από αυτές της φωτογραφίας) και τα ζεμάτισε, πετώντας το πρώτο νερό. Στη συνέχεια, τούς πρόσθεσε χυμό ντομάτας, μισό ποτήρι νερό και λάδι και τα σιγόβρασε για 15 περίπου λεπτά. Πρόσθεσε τα κεφτεδάκια και μετά από 20 λεπτά, μετέφερε το σύνολο σε ταψάκι και το περιέχυσε με τα αβγά. Τα έψησε στους 230 βαθμούς C (φούρνος προθερμασμένος) για 15΄-20΄. Τα αβγά έπηξαν, ‘πήρε χρώμα η επιφάνεια και το φαγητό έγινε ζουμερό’, έγραψε. Στέλλα, σ’ ευχαριστούμε!

Συνέχεια: Σκέφτηκα λοιπόν, να ασχοληθώ λίγο με τη συνταγή και να την κάνω νόστιμη, χωρίς ιδιαίτερες παρεμβάσεις στα υλικά και κυρίως κρατώντας τη βασική ιδέα στη δομή της. Στόχος ήταν καταρχήν να αποκτήσει γευστικό χαρακτήρα, επαρκή και διακριτό, ξεφεύγοντας απ’ την κατηγορία ‘φαγάρα’ όπως αποκαλεί η φίλη μου η Λίνα κάθε τί χοντροκομμένο γευστικά, αδιάφορο συνήθως και vulgaire πάντα. Ταυτόχρονα, το αποτέλεσμα να δίνει ξεκάθαρα την αίσθηση της συνέχειας σε ό,τι στοιχείο της συνταγής προϋπήρχε.

Οι πληροφορίες για τη θρακιώτικη κουζίνα οργανώνουν