14 Απριλίου: Παγκόσμια Ημέρα για τη Νόσο Chagas

00:23 14/4/2023 - Πηγή: TheCaller

Η νόσος Τσάγκας είναι η πιο κοινή τροπική παρασιτική ασθένεια στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Προκαλείται από τσιμπήματα των λεγόμενων ακάρεων του φιλιού.

H 14η Απριλίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα για τη Νόσο Τσάγκας (World Chagas Disease Day), με απόφαση της γενικής συνέλευσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), που ελήφθη στις 28 Μαΐου 2019, για να τιμηθεί ο βραζιλιάνος γιατρός Κάρλος Τσάγκας (1879-1934) που την πρωτοπεριέγραψε στις 14 Απριλίου 1909 και από τον οποίο

πήρε το όνομά της η παρασιτική αυτή νόσος που πλήττει κυρίως τους πληθυσμούς της Λατινικής Αμερικής.

Η νόσος Τσάγκας ή Αμερικανική Τρυπανοσωμίαση είναι η πιο κοινή τροπική παρασιτική ασθένεια στην Κεντρική και Νότια Αμερική. Προκαλείται από τσιμπήματα των λεγόμενων ακάρεων του φιλιού (kissing bugs), που τρέφονται γύρω από το στόμα του ανθρώπου (εξού και η ονομασία τους).

Έξι έως επτά εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από τη νόσο και περισσότεροι από 70 εκατομμύρια διατρέχουν κίνδυνο μόλυνσης, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Π.Ο.Υ. Η νόσος πλήττει κυρίως ανθρώπους με περιορισμένη πρόσβαση στην ιατρική φροντίδα και είναι γνωστή ως «αόρατη ασθένεια», γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι που μολύνονται δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα ακόμη και για δεκαετίες.

Επομένως το 99% των ασθενών είναι μη διαγνωσμένοι, με μόνο περίπου 38.500 νέα κρούσματα να καταγράφονται κάθε χρόνο. Ενώ με την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία η ασθένεια μπορεί να θεραπευτεί, το γεγονός ότι οι ασθενείς δεν εμφανίζουν συμπτώματα για πολλά χρόνια, οδηγεί σε καθυστερημένη διάγνωση, όταν η ασθένεια έχει γίνει ανίατη.

Χωρίς θεραπεία περίπου το 30% των ασθενών αναπτύσσουν σοβαρά καρδιακά προβλήματα και το 10% μη αναστρέψιμη βλάβη στο πεπτικό τους σύστημα. Για κάθε 1.000 άτομα που έχουν μολυνθεί με Τσάγκας, μόνο δύο λαμβάνουν τη θεραπεία που χρειάζονται.

Οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα», από το 1999 έως το 2016, εξέτασαν περισσότερα από 90.000 άτομα για τη νόσο και περιέθαλψαν περισσότερα από 4.000. Από το 1999 έως το 2010 ανέπτυξαν ειδικά προγράμματα στη Γουατεμάλα, την Ονδούρα, τη Βολιβία και την Παραγουάη, ενώ από το 2010 επικεντρώθηκαν στην ενσωμάτωση αυτών των προγραμμάτων στα εθνικά συστήματα υγείας σε συνεργασία με τα αντίστοιχα υπουργεία Υγείας.

Πηγή: SanSimera.gr