Αυξημένος ο κίνδυνος Διατροφικών Διαταραχών στα παιδιά με ΔΕΠ-Υ

08:25 31/3/2022 - Πηγή: TheCaller

Ισχυρή συσχέτιση της ΔΕΠ-Υ με επεισόδια υπερφαγίας και απουσία ελέγχου της σίτισης (Loss of control- LOC eating), συγκριτικά με εφήβους χωρίς ΔΕΠ-Υ διαπίστωσε έρευνα με θέμα “Διερεύνηση της σχέσης Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) με τις Διαταραχές Σίτισης και Πρόσληψης Τροφής σε εφήβους”, που συνυπογράφουν η Αναπλ. Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Εφηβικής Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Επιστ. Υπεύθυνος Προγραμμάτων «φιλικών»

για εφήβους/νέους Π.Ο.Υ. ΕΚΠΑ & Προγραμμάτων Κατάρτισης του Υπουργείου Υγείας, Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Εφηβικής Ιατρικής (ΕΕΕΙ) και Διευθύντρια του ΠΜΣ «Στρ. Αναπτυξιακής και Εφηβικής Υγείας», κυρία Άρτεμις Κ. Τσίτσικα, η Στρατιωτικός Αναπτυξιακός Ψυχολόγος, MSc ΠΜΣ «Στρ. Αναπτυξιακής και Εφηβικής Υγείας», Ανδρονίκη Σταυρίδου και η Ψυχολόγος, ΠΜΣ «Στρ. Αναπτυξιακής και Εφηβικής Υγείας», Γεωργία Πάνου.

Αναλυτικότερα, τα μοτίβα σίτισης των παιδιών με ΔΕΠ-Υ περιελάμβαναν «γρήγορο» φαγητό (fast food) και αναψυκτικά, λιγότερα λαχανικά και φρούτα, ενώ τα κορίτσια εμφάνιζαν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά συνδυασμού ΔΕΠ-Υ και βουλιμίας, συγκριτικά με τα αγόρια (1.05% vs. 0.20%).
Συγκεκριμένα βρέθηκε ότι το 20% των έφηβων ασθενών με Ψυχογενή Βουλιμία είχαν ταυτόχρονα ΔΕΠ-Υ, ενώ η ΔΕΠ-Υ συσχετίστηκε θετικά με την συναισθηματική υπερφαγία, αλλά και με την ψυχογενή ανορεξία.

Διαταραχή της αυτορρύθμισης

Γενικά, η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) χαρακτηρίζεται από παρορμητική συμπεριφορά, υπερκινητικότητα και δυσκολία στη συγκέντρωση με επακόλουθες επιπτώσεις στη σχολική επίδοση.

“Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η ΔΕΠ-Υ θεωρείται και διαταραχή της αυτορρύθμισης, δηλαδή η δυνατότητα αναστολής της παρόρμησης είναι περιορισμένη, χαρακτηριστικό που εμφανίζεται και σε ασθενείς με ορισμένες Διαταραχές Σίτισης, όπως η βουλιμία.

Οι έφηβοι με προβλήματα διάσπασης προσοχής τείνουν να καταναλώνουν μεγαλύτερες ποσότητες φαγητού“, σημειώνει η κυρία Τσίτσικα.

Άλλωστε η ΔΕΠ-Υ, πέρα από τη σχέση της με διαταραχές στον τρόπο σίτισης, σχετίζεται εν γένει με συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, όπως εξαρτήσεις, διαδικτυακή κατάχρηση, επιθετική συμπεριφορά κ.ά.

“Η υπερκινητικότητα σε συνδυασμό με την διάσπαση προσοχής στην παιδική ηλικία, φαίνεται να αποτελούν προβλεπτικό παράγοντα για την ανάπτυξη Διαταραχής Υπερφαγίας στη μέση εφηβεία, μέσω της έντονης επιθυμίας για φαγητό“, προσθέτει η κυρία Τσίτσικα, σημειώνοντας πως θα ήταν χρήσιμη “η πλαισίωση των παιδιών με ΔΕΠ-Υ με εκπαίδευσή τους σε επιλογές διατροφής, αλλά και η προσαρμογή του οικογενειακού περιβάλλοντος στις ιδιαιτερότητές τους, προκειμένου να διασφαλιστεί η κατά το δυνατόν ομαλή ανάπτυξη τους και η υιοθέτηση υγιεινών μοτίβων διατροφής“.