Μπαλτάς: Ο Κασσελάκης θέλει να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ αντίγραφο του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ και να συνεργάζεται με τη Ν.Δ.

Σκληρή επίθεση στον υποψήφιο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη, εξαπολύει με άρθρο του στην Αυγή το μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Αριστείδης Μπαλτάς.

Ο Αριστείδης Μπαλτάς, αφού θέτει συγκεκριμένα ερωτήματα σχετικά με την υποψηφιότητα Κασσελάκη, αναλύει και παραθέτει δηλώσεις του υποψήφιου προέδρου του κόμματος και βγάζει τα δικά του συμπεράσματα.

Ένα από τα συμπεράσματα που καταλήγει

ο κύριος Μπαλτάς όπως γράφει στο άρθρο του είναι ότι «ο κ. Κασσελάκης διεκδικεί την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. προκειμένου να τον μετατρέψει «το ταχύτερο δυνατό» σε αντίγραφο του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ.

Ώστε να συνεργάζεται με τη Ν.Δ. σε όσα αφορούν τα μεγάλα ζητήματα της χώρας. Ακόμη και αν έτσι η διάκριση Αριστερά/Δεξιά εξαερώνεται, ενόσω η ίδια η Αριστερά, μαζί με ολόκληρη την ιστορία της, εξαφανίζεται από την πολιτική σκηνή. Παροντισμός χωρίς όρια.

Κατά τη γνωστή αποστροφή Μητσοτάκη (για τον οποίο ο κ. Κασσελάκης εξακολουθεί να τρέφει «μεγάλο σεβασμό»): «Ποιος ενδιαφέρεται για το τι και το πώς της δολοφονίας του Λαμπράκη;». Αλλά είπαμε: Η δημοκρατική γενναιοδωρία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι απέραντη.

Μπορεί να φτάσει μέχρι του σημείου όπου οι φίλοι-μέλη του (τους οποίους ο κ. Κασσελάκης είχε σπεύσει να χαρακτηρίσει ως «not sophisticated enough») μπορούν να ψηφίσουν χαρωπά και χωρίς δεύτερη σκέψη την αυτοκατάργησή του».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο

Απορίες

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. είναι εξαιρετικά γενναιόδωρο κόμμα. Τόσο ώστε να μην διστάζει να προσφερθεί ολόκληρο σε οποιονδήποτε επιθυμήσει να το πάρει από το χέρι (να αναλάβει την αρχηγία του) σχεδόν υπό μηδαμινές προϋποθέσεις.

Αρκούν λίγες υπογραφές μελών της Κεντρικής Επιτροπής του που θα υιοθετήσουν μια υποψηφιότητα η οποία μπορεί να κατατεθεί ακόμη και την τελευταία στιγμή. Ανωριμότητα ορφανού; Όχι, βέβαια. Απλώς απέραντη δημοκρατική ευαισθησία.

Το ψηφισμένο από το πρόσφατο συνέδριο καταστατικό του κόμματος ορίζει ότι ο ή η πρόεδρός του ψηφίζεται από ολόκληρο το πλήθος των μελών και φίλων του. Με τις δύο ιδιότητες να ταυτίζονται ακαριαία την ίδια τη στιγμή της ψηφοφορίας. Με μια απλή δήλωση και αντίτιμο δύο ευρώ.

Ο κ. Στέφανος Κασσελάκης, υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ως εκπρόσωπος της ομογένειας, κατέθεσε πολύ πρόσφατα υποψηφιότητα για την αρχηγία του κόμματος υπό αυτούς τους όρους.

Κατά τα παραπάνω, ουδείς ψόγος. Το να εντάσσονται στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. νέοι, δραστήριοι άνθρωποι είναι, προφανώς, πολύ καλό πράγμα. Ωστόσο ομολογώ ότι μου έχουν δημιουργηθεί κάποιες απορίες.

Ιδού η πρώτη. Ο κ. Κασσελάκης παρουσιάζει τον εαυτό του ως εξής («Will the real Greek Dems please stand up?», ekathimerini.com, 14/7/2023. Μεταφράζω πρόχειρα):

«Τον Απρίλιο εκτέθηκα ως υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας σε τιμητική θέση ως εκπρόσωπος της ομογένειας. Αυτή δεν υπήρξε μια αστόχαστη (no-brainer) απόφαση. Ήδη από το 2012 (from 2012 on) είχα αναπτύξει μια άριστη σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο ήταν μέλος του Κοινοβουλίου, μετά υπουργός και τέλος επικεφαλής του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.

Πράγματι είχα εκφράσει τη στήριξή μου σε εκείνον (penned an endorsement of him) στον Εθνικό Κήρυκα (National Herald) όταν διεκδικούσε την ηγεσία του κόμματος. Είχα τότε και εξακολουθώ να έχω μεγάλο σεβασμό για εκείνον προσωπικά».

Η πρώτη μου απορία είναι, νομίζω, προφανής. Ποιος πολιτικός ειρμός συνδέει την πρώτη φράση (τη «μη αστόχαστη απόφαση») με όσα ακολουθούν;

Αλλά ο ίδιος ο κ. Κασσελάκης σπεύδει να απαντήσει στο ίδιο άρθρο:

«Τα τελευταία δύο χρόνια γνώρισα την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Μου αφιέρωσε χρόνο για να κατανοήσει την ιστορία και τις αξίες μου και με προσκάλεσε να συμμετάσχω στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κανένα αντάλλαγμα.

«Χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν εσένα εδώ».

Keywords
Τυχαία Θέματα