Εκλογές 2023: Προεκλογικός «πόλεμος» ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ για το νερό

08:34 4/4/2023 - Πηγή: TheCaller

Νέα σκληρή κόντρα έχει ξεσπάσει μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συναυλία που έγινε στη Θεσσαλονίκη για το νερό.

Η συναυλία που έγινε την Κυριακή στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη οδήγησε σε μια νέα πολιτική αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ

να σηκώνει το γάντι και να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι ιδιωτικοποιεί το νερό, ενώ από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία κατηγορεί την αντιπολίτευση για fake news.

Από την πλευρά της η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Πόπη Τσαπανίδου, ανέφερε σε δήλωση  της ότι, «στη Θεσσαλονίκη, χιλιάδες άνθρωποι γέμισαν την πλατεία Αριστοτέλους στέλνοντας βροντερό μήνυμα στην κυβέρνηση, ότι το νερό δεν μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί.

Όσες ανακοινώσεις και αν βγάλει η Νέα Δημοκρατία με fake news, οι πολίτες θυμούνται τι είχε προαναγγείλει ο κ. Μητσοτάκης το 2018, βλέπουν τι κάνει σήμερα και βάζουν φρένο στα καταστροφικά του σχέδια, φωνάζοντας «ως εδώ».

Στις 21 Μαΐου βάζουμε τέλος στα σχέδια ιδιωτικοποίησης του νερού και δημιουργούμε μαζί το αύριο που ονειρευόμαστε».

Η απάντηση ήρθε με ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας αναφέρεται:

«Στον ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισαν για το ζήτημα του νερού, να εφαρμόσουν τις μεθόδους του Γκέμπελς: πες, πες, στο τέλος κάτι μένει.

Παρότι, δεν έχει τεθεί σε καμία περίπτωση ζήτημα ιδιωτικοποίησης του νερού και τα σχετικά fake news του ΣΥΡΙΖΑ έχουν διαψευστεί με τον πιο επίσημο και τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κα Τσαπανίδου επιμένει ακόμη και σήμερα στο ψέμα περί δήθεν ιδιωτικοποίησης. Αυτό ξέρουν, αυτό κάνουν.

Θα τους το ξαναπούμε λοιπόν: Το νερό ήταν, είναι και θα παραμείνει δημόσιο αγαθό! Ο κόσμος τους έχει μάθει αλλά αυτοί συνεχίζουν απτόητοι με γκεμπελικές «συνταγές».

Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι:

Τα fakenews ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν «ιδιωτικοποίηση του νερού»

Ψέμα 1ον: «Η Κυβέρνηση ιδιωτικοποιεί το νερό»

Η αλήθεια: Στον ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζουν την προπαγανδιστική μέθοδο του Γκέμπελς: «όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα, και όσο περισσότερο επαναλαμβάνεται, τόσο πιο πιστευτό γίνεται». Η αλήθεια είναι ότι η Κυβέρνηση κάνει το ακριβώς αντίθετο: Με τον Νόμο 5037/2023 περιφρουρεί τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού και ενισχύει την εποπτεία και τις ασφαλιστικές δικλείδες ως προς την ποιότητα και την αποφυγή σπατάλης του δημόσιου αυτού αγαθού. Ξεκαθαρίσαμε από την πρώτη στιγμή σε κάθε επίπεδο ότι το νερό ήταν, είναι και θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Για πρώτη φορά όμως με το άρθρο 3 του που ψηφίστηκε θωρακίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας των παρόχων ύδατος.

Ψέμα 2ον: «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε προαναγγείλει την ιδιωτικοποίηση του νερού»

Η αλήθεια: Ακόμα και μετά την κατηγορηματική διάψευση του Πρωθυπουργού, συνεχίζουν τον κατήφορο της λάσπης και των fakenews. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε ερώτηση που δέχθηκε στις 24/3 στις Βρυξέλλες, ξεκαθάρισε ότι το νερό δεν ιδιωτικοποιείται. Συγκεκριμένα, είπε: «Σας διαβεβαιώνω κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως ζήτημα ιδιωτικοποίησης του νερού το οποίο ήταν, είναι και θα παραμείνει δημόσιο αγαθό.

Και πραγματικά αναρωτιέμαι, εάν θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε προς τις εκλογές, εν μέσω ενός απαράδεκτου περιβάλλοντος fakenews. Η Κυβέρνηση έχει εξηγήσει επανειλημμένως γιατί ακριβώς ενισχύει τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας με αρμοδιότητες που έχουν να κάνουν με το νερό. Δεν έχει τίποτα απολύτως να κάνει με μία ενδεχόμενη ιδιωτικοποίηση του νερού, την οποία και επί της αρχής πρέπει να σας πω απορρίπτω.

Κατά συνέπεια, μη ρωτάτε εμένα, διότι η θέση της Κυβέρνησης είναι ξεκάθαρη. Ρωτήστε όλους αυτούς, οι οποίοι εξακολουθούν και αναπαράγουν αυτά τα fakenews, στα οποία κατηγορηματικά μου δίνετε ευκαιρία και σήμερα, στο δικό μου το επίπεδο να διαψεύσω».

Ψέμα 3ον: «Η κυβέρνηση Τσίπρα διασφάλισε τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού»

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα με τον Ν. 4389/2016 μεταβίβασε το σύνολο των μετοχών κυριότητας της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ (Παράρτημα Δ’, άρθρο 197) στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), γνωστή και ως Υπερταμείο. Ουσιαστικά, δηλαδή, έβαλε υποθήκη (και) το νερό για 99 χρόνια.

Ψέμα 4ο «Η ρύθμιση που έφερε η Κυβέρνηση ανοίγει την πόρτα της ιδιωτικοποίησης»

Η αλήθεια: Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση που έφερε η Κυβέρνηση αποβλέπει στη διασφάλιση της διαφάνειας και της λογοδοσίας. Πρέπει να εξασφαλίσουμε χαμηλές τιμές και το ότι η τιμολόγηση του νερού γίνεται σύμφωνα με τον νόμο ενώ η ποιότητά του πρέπει να καταμετράται συστηματικά και σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες.

Επιπλέον, σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες όπου η διαχείριση του νερού γίνεται από δημόσιους φορείς, υπάρχουν Ανεξάρτητες Ρυθμιστικές Αρχές. Η ρύθμιση της αγοράς δεν χρειάζεται μόνο για τη ρύθμιση του ανταγωνισμού μεταξύ ιδιωτών. Χρειαζόμαστε και δημιουργούμε ισχυρούς δημόσιους φορείς διαχείρισης ύδατος.

Η Αντιπολίτευση εναντιώνεται σε ένα λειτουργικό και σύγχρονο σύστημα διακυβέρνησης μέσω μιας Εθνικής Στρατηγικής για την προστασία και τη διαχείριση των επιφανειακών και υπογείων υδάτων.

Ουσιαστικά, βρίσκεται για άλλη μια φορά απέναντι στο συμφέρον των πολιτών, αφού προωθούμε συνθήκες ίσης πρόσβασης, ασφάλειας εφοδιασμού και εξοικονόμησης ύδατος. Με λίγα λόγια, περισσότερο και καλύτερο νερό για τους πολίτες.

Ποιες παθογένειες διορθώνει η συγκεκριμένη ρύθμιση για το νερό;

-Τον μεγάλο κατακερματισμό των υπηρεσιών ύδατος σε πολλούς παρόχους (295 αυτή τη στιγμή).

-Τον ανεπαρκή έλεγχο των οικονομικών στοιχείων των παρόχων υπηρεσιών ύδατος και των βασικών κέντρων κόστους.

-Τα ανεπαρκή στοιχεία: Μόλις το 42% των οργανισμών υποβάλλει συστηματικά τα στοιχεία που υποχρεούται από τον νόμο στην πλατφόρμα του συστήματος.

-Την ανομοιομορφία σε ό,τι αφορά στο ποσοστό ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Το επίπεδο ανάκτησης του κόστους των παρόχων υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης, πλην ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ που είναι πιο οργανωμένες, κυμαίνεται από 21% έως 202%. Το 2019 το συνολικό ποσοστό απωλειών των παρόχων φτάνει έως και το 62%, και κατά μέσο όρο έχουμε απώλειες που φτάνουν το 35,6%, σε ό,τι αφορά το πόσιμο νερό. Υπάρχουν ΔΕΥΑ που δηλώνουν ότι έχουν 65% απώλειες στο νερό.

-Την έλλειψη συστηματικής αποτύπωσης της κατάστασης του δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης, ώστε να προτεραιοποιηθούν τα απαιτούμενα έργα.

-Την έλλειψη κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τους κανόνες κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος.