Γιατρομανωλάκης στο TheCaller: «Έχω όραμα, ξέρω να το υλοποιώ και να βρίσκω πόρους – Δεν φοβάμαι την αλλαγή»

13:38 6/10/2023 - Πηγή: TheCaller

Μετά την επιτυχημένη θητεία του στο υπουργείο Πολιτισμού, ο πρώην υφυπουργός Νικόλας Γιατρομανωλάκης διεκδικεί ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος, την εμπιστοσύνη των Αθηναίων, στις αυτοδιοικητικές εκλογές της Κυριακής.

H εμπειρία του στο Υπουργείο, είναι όπως τονίζει «χρήσιμη και γενικότερα ως προς τη δημόσια διοίκηση, ειδικά δε για έναν Δήμο με προϋπολογισμό μεγαλύτερο από το €1 δις όπως η Αθήνα.

Έχω όραμα, ξέρω να το υλοποιώ, ξέρω να βρίσκω πόρους, ξέρω να συνεργάζομαι και να εμπνέω τους συνεργάτες μου, ξέρω να ακούω και δεν φοβάμαι την αλλαγή».

Ο ίδιος είναι ένας πρακτικός άνθρωπος: «Βλέπω τη μεγάλη εικόνα αλλά μπορώ να εντοπίσω και το μικρό αγκαθάκι στο οποίο μπορεί να σκαλώνει ένα έργο. Αυτά φέρνω στο τραπέζι μαζί με το όραμά μου τόσο για τον πολιτισμό όσο και για άλλες πτυχές της πόλης, την εργασιομανία μου, την αποτελεσματικότητά μου σε αντίξοες συνθήκες και τις απαράβατες αρχές μου για χρηστή και ηθική διακυβέρνηση που ακολούθησα πιστά όλα τα χρόνια που ήμουν στο Υπουργείο Πολιτισμού».

Το βιογραφικό του είναι εντυπωσιακό: Kάτοχος πτυχίου Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων από το Πάντειο Πανεπιστήμιο (κατά τη διάρκεια των σπουδών του εκεί, έλαβε μάλιστα και υποτροφία επίδοσης από το ΙΚΥ) και στην συνέχεια μεταπτυχιακού τίτλου στη Δημόσια Πολιτική (MPP) από το John F. Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Harvard. Επίσης, κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Harvard έλαβε υποτροφίες από το κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, το Πρόγραμμα Κόκκαλη και το Harvard Hellenic Foundation.

Από το 2017 έως τις 31 Ιουλίου 2019 κατείχε τη θέση του Διευθυντή Marketing & Επικοινωνίας του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ενώ στο παρελθόν εργάστηκε ως διευθυντικό στέλεχος σε ελληνικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις όπως η Microsoft, η V+O Communication, η S&B Βιομηχανικά Ορυκτά, ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha, σε επιστημονικούς και ακαδημαϊκους φορείς όπως το Πανεπιστήμιο Harvard και το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). Μάλιστα, η δουλειά του έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης έχει όραμα για την Αθήνα και υπογραμμίζει ότι «ξέρω να το υλοποιώ, ξέρω να βρίσκω πόρους, ξέρω να συνεργάζομαι και να εμπνέω τους συνεργάτες μου, ξέρω να ακούω και δεν φοβάμαι την αλλαγή».

Διαβάστε αναλυτικά την συνέντευξή του στο ΤheCaller.gr και την Ευδοκία Λελεδάκη:

Σε ανάρτησή στο X (πρώην Twitter) ο λογαριασμός World of Statistics, που ασχολείται με παγκόσμια στατιστικά, τοποθέτησε την Αθήνα στις 6 ομορφότερες πόλεις του κόσμου. Έχοντας ταξιδέψει αρκετά σε πόλεις του εξωτερικού, συμφωνείτε με αυτή την θέση;

Η ομορφιά είναι εντελώς υποκειμενική και ουδόλως μετρήσιμη ή στατιστικά υπολογίσιμη. Αν θέλετε να σας πω λοιπόν την υποκειμενική μου άποψη για την Αθήνα, έχει όντως πολύ όμορφα σημεία (και όχι μόνο τα κλασικά σημεία τύπου καρτ ποστάλ), αλλά και για εμάς τους κατοίκους της έχει και πολλές δυσκολίες και προκλήσεις. Έχει μια γοητεία πάντως, ακόμα και στα άσχημα σημεία, θα την έλεγα «ομορφάσχημη».

Αλλά, ξαναλέω, το επίθετο «όμορφη» δεν είναι το βασικό ζητούμενο. Προτιμώ να εστιάσω στο λειτουργική, ανοιχτή, γενναιόδωρη, ανθεκτική, φιλική, και προς αυτή την κατεύθυνση προσδοκώ να εργαστώ εφόσον οι συνδημότες μου με τιμήσουν με την ψήφο τους. Φυσικά με απασχολεί και το αισθητικό κομμάτι. Για παράδειγμα θεωρώ ότι στη συνέχεια του πολύ επιτυχημένου προγράμματος «Πρόσοψη» του δήμου, θα πρέπει να υπάρξει κάτι αντίστοιχο για επιχειρήσεις ώστε να βελτιώσουν αισθητικά και λειτουργικά της προσόψεις τους και να περιοριστεί η οπτική ρύπανση. Ένα άλλο στοιχείο που σίγουρα μετασχηματίζει την όψη μιας πόλης είναι η ύπαρξη τέχνης στο δημόσιο χώρο, αλλά και η αφαίρεση και αποξήλωση περιττών στοιχείων και εμποδίων από τα πεζοδρόμια και τις πλατείες της πόλης (π.χ. ξεχασμένες πινακίδες και πίνακες ανακοινώσεων που έχουν να λειτουργήσουν 10 χρόνια και πλέον).

Έχετε διατελέσει υφυπουργός Πολιτισμού, θα άλλους ενδιέφερε αυτό το κομμάτι στον Δήμο Αθήνας ή θέλετε να ασχοληθείτε και με άλλους Τομείς;

Η εμπειρία που αποκόμισα και ως Γενικός Γραμματέας και ως Υφυπουργός Πολιτισμού είναι όντως σημαντική. Ως προς την Αθήνα, εργάστηκα σε έργα μετασχηματιστικά, όπως μεταξύ άλλων η έναρξη λειτουργίας του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, η επανέναρξη της Εθνικής Πινακοθήκης, η στήριξη τη σύγχρονης δημιουργίας όπως αποτυπώνεται σε διεθνή ΜΜΕ αλλά και στα δεδομένα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Υπάρχουν πολλά πράγματα που ήδη έχω σκεφτεί ως προς την πολιτιστική πολιτική της Αθήνας, πράγματα που πάνε πέρα από το «να φέρουμε τον τάδε για συναυλία» ή «η δείνα είναι πολύ φίλη μου και θα της ζητήσω να μας κάνει μια παράσταση τζάμπα για την Αθήνα», πράγματα δομικά, στρατηγικά και ουσιαστικά, για τη στήριξη του πολιτισμού και της δημιουργικής οικονομίας και την ισότιμη πρόσβαση όλων στα πολιτιστικά αγαθά, και προφανώς μια τέτοια προοπτική με ενδιαφέρει πολύ.

View this post on Instagram

A post shared by Nicholas Yatromanolakis (@yatromanolakis)

Αλλά η εμπειρία αυτή στο Υπουργείο είναι χρήσιμη και γενικότερα ως προς τη δημόσια διοίκηση, ειδικά δε για έναν Δήμο με προϋπολογισμό μεγαλύτερο από το €1 δις όπως η Αθήνα. Έχω όραμα, ξέρω να το υλοποιώ, ξέρω να βρίσκω πόρους, ξέρω να συνεργάζομαι και να εμπνέω τους συνεργάτες μου, ξέρω να ακούω και δεν φοβάμαι την αλλαγή. Είμαι πρακτικός άνθρωπος, βλέπω τη μεγάλη εικόνα αλλά μπορώ να εντοπίσω και το μικρό αγκαθάκι στο οποίο μπορεί να σκαλώνει ένα έργο. Αυτά φέρνω στο τραπέζι μαζί με το όραμά μου τόσο για τον πολιτισμό όσο και για άλλες πτυχές της πόλης, την εργασιομανία μου, την αποτελεσματικότητά μου σε αντίξοες συνθήκες και τις απαράβατες αρχές μου για χρηστή και ηθική διακυβέρνηση που ακολούθησα πιστά όλα τα χρόνια που ήμουν στο Υπουργείο Πολιτισμού.

Τι έχετε να πείτε στον κόσμο που άσκησε σκληρή κριτική στον Κώστα Μπακογιάννη για τον Μεγάλο Περίπατο;

Συνομιλώντας με τους Αθηναίους και τις Αθηναίες στις γειτονιές της πόλης αυτές τις μέρες προφανώς άκουσα πολλά για τον Μεγάλο Περίπατο. Το ενδιαφέρον είναι ότι η κριτική εστίασε στην καθυστέρηση και υλοποίηση και όχι στη χρησιμότητα του έργου αυτού καθαυτού. Σε κάθε περίπτωση ο ίδιος ο Κώστας Μπακογιάννης έχει κάνει την αυτοκριτική του για το έργο αυτό με πολύ ειλικρινή τρόπο, και η δημοτική αρχή έχει νομίζω λάβει το μήνυμα πολύ καθαρά.

Έχοντας εμπλακεί σε πολλά μεγάλα έργα στο Υπουργείο Πολιτισμού αλλά και στην πρότερη επαγγελματική μου διαδρομή, θεωρώ ότι ειδικά όταν μιλάμε για projects που αφορούν και επηρεάζουν τόσο κόσμο και τα οποία δεν γίνονται σε ένα κλειστό εργοτάξιο αλλά ανοιχτά, στην καρδιά της πόλης, πρέπει να υπάρχει συναισθηματική εμπλοκή όλων ώστε το όραμα και ο στόχος να καθίστανται σαφή, ουσιαστική εμπλοκή των άμεσα ενδιαφερόμενων μέσω διαβούλευσης, ξεκάθαρος προγραμματισμός, διαφάνεια και διαρκής ενημέρωση.

View this post on Instagram

A post shared by Nicholas Yatromanolakis (@yatromanolakis)

Μέρος στην προεκλογική σας εκστρατεία πήρε και ο γάτος σας, Πάτρικ. Είναι άλλωστε γνωστό ότι είστε φιλόζωος. Πώς βλέπετε την κατάσταση με τα αδέσποτα στην πρωτεύουσα;

Ναι, επέλεξα τον γάτο γιατί πλέον έχουν μαζευτεί πολύ σκύλοι στη δημόσια σφαίρα, ο Πίνατ, η Φάρλη κ.α, και είπα να προωθηθεί η διαφορετικότητα και σε αυτό το επίπεδο. Φυσικά ο σκύλος μου ο Βρασίδας ενοχλήθηκε, δεν ξέρω αν είναι τυχαίο ότι κάποια μέσα με κατηγόρησαν ότι «έβγαλα τον γάτο μου στο κουρμπέτι». Ίσως γιατί δεν ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ, ίσως γιατί έβαλε το χεράκι του ή μάλλον την πατούσα του, ο Βρασίδας.

Ως προς τα αδέσποτα έχει βελτιωθεί η κατάσταση σημαντικά. Ουσιαστικό ρόλο έχει παίξει το ότι ο Δήμος Αθηναίων άνοιξε ένα καταφύγιο, το λεγόμενο Καταφύγιο του Σωκράτη, το οποίο έχω επισκεφθεί δύο φορές και μπορώ να διαβεβαιώσω ότι κάνει εξαιρετική δουλειά. Επίσης ξεκίνησε πριν λίγες μέρες τη λειτουργία του και το πρώτο δημοτικό κτηνιατρείο, στη λεωφόρο Μεσογείων. Οι παραπάνω δομές συνδέονται προφανώς και με δύο προγράμματα που πρέπει να τρέχουν σε συνεργασία και με την κοινωνία των πολιτών: το πρόγραμμα στείρωσης και το πρόγραμμα υιοθεσίας.

Επίσης, για τους σκύλους που ζουν σε σπίτια, είναι σημαντικό να αυξηθούν τα dog parks, και προσωπικά θεωρώ ότι η νομοθεσία ως προς την χωροθέτησή τους θα πρέπει να γίνει πιο ρεαλιστική.

Ομολογουμένως από την Αθήνα λείπει το πράσινο, καθώς τα δέντρα καλύπτουν μόλις το 11% της έκτασης της πόλης. Υπάρχει σχέδιο για να ανατραπεί αυτή η εικόνα;

Η έλλειψη πρασίνου είναι ένα σημαντικό ζήτημα και όχι μόνο για λόγους αισθητικούς. Αντιθέτως το πράσινο είναι πλέον ένα βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Παγιδεύει το διοξείδιο του άνθρακα, μειώνει τη θερμοκρασία στην αστική νησίδα, συγκρατεί τα όμβρια ύδατα, προσφέρει σκίαση. Ο Δήμος προχώρησε στη δημιουργία pocket parks (πάρκων τσέπης) τα οποία πρέπει να αυξηθούν και να συντηρηθούν, ενώ φυσικά ετοιμάζονται μεγάλες πράσινες αναπλάσεις με κυριότερες αυτή του Βοτανικού, της λεωφόρου Αλεξάνδρας και της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Μία από τις δικές μου προτάσεις είναι και η δημιουργία «πράσινων διαδρόμων» ή διαδρόμων σκίασης, μέσα στην πόλη, έναν συνδυασμό αξιοποίησης των στοών της πόλης και της φύτευσης δέντρων που θα προσφέρουν παχιά σκιά ώστε να δημιουργούνται διαδρομές στις οποίες οι περιπατητές θα είναι προστατευμένοι από τις υψηλές θερμοκρασίες.

Σε αρκετές μητροπόλεις του κόσμου όπως το Σαν Φρανσίσκο, ο αριθμός των αδειών υγειονομικού ενδιαφέροντος είναι συγκεκριμένος. Αυτό σημαίνει πως για να ανοίξει ένα κατάστημα εστίασης θα πρέπει μια άδεια να μεταβιβαστεί από τον κάτοχό της σε κάποιον νέο κάτοχο. Δεν εκδίδονται, δηλαδή, νέες. Πόσο σωστό το θεωρείτε αυτό και πόσο παρεμβατικός μπορεί τελικά να γίνει ο δήμος των μεγάλων μητροπόλεων στην κατεύθυνση μιας βιώσιμης, σωστά σχεδιασμένης οικιστικής ανάπτυξης που θα σέβεται επιχειρηματίες, κατοίκους και επισκέπτες;

Κάθε πόλη καλείται να επιλύσει αυτή τη δύσκολη, πολυπαραγοντική εξίσωση. Στην Αθήνα, καθώς ο αριθμός των τουριστών μεγαλώνει αυτό γίνεται ακόμα πιο σύνθετο. Όλοι θέλουμε να έχουμε τουρισμό, αλλά όχι εις βάρος των κατοίκων και όχι εκτοξεύοντας τα ενοίκια κατοικιών και καταστημάτων στα ύψη και εκτοπίζοντας μικρές, παραδοσιακές επιχειρήσεις. Είναι σημαντικό η ανάπτυξη της πόλης να είναι βιώσιμη και όχι μια αρπαχτή ή μια φούσκα. Αυτό απαιτεί και κανόνες και έλεγχο, απαιτεί σε κάποιες περιπτώσεις νομοθέτηση από την κεντρική κυβέρνηση (όπως στην περίπτωση των Airbnb) και κυρίως προϋποθέτει διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους. Υπάρχουν πόλεις που έχουν βρει αυτή την ισορροπία στο μείγμα, και θεωρώ ότι μακροπρόθεσμα αυτές θα είναι οι περισσότερο ωφελημένες.