Μαρία Κάλλας: «Είχα έναν χρόνο να φάω ρύζι και μακαρόνια»- Τα δύσκολα χρόνια κατά την Κατοχή στην Ελλάδα

Οι ανέκδοτες επιστολές της Μαρία Κάλλας δημοσιεύονται στο βιβλίο που έγραψε η Lyndsy Spence «Cast a Diva The Hidden Life of Maria Callas».

Όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο, το βιβλίο αυτό εκπληρώνει, την επιθυμία της Κάλλας να γράψει την αυτοβιογραφία της. Ωστόσο δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την προσπάθειά της, καθώς πέθανε ξαφνικά στο διαμέρισμά της στο Παρίσι το 1977 σε ηλικία 53 ετών».

Στις επιστολές αυτές, η Μαρία Κάλλας αναφέρεται μεταξύ

άλλων στα δύσκολα χρόνια που πέρασε κατά την Κατοχή στην Ελλάδα, συγκλονίζοντας με τα όσα αποκαλύπτει.

«Όποιος δεν έχει ζήσει την πείνα και τη δυστυχία της Κατοχής δεν ξέρει τι σημαίνει ελευθερία και ήρεμη ζωή. Ακόμη και σήμερα μου είναι αδύνατον να ξοδεύω αλόγιστα και δεν μπορώ παρά να υποφέρω όταν πηγαίνει χαμένο ακόμα και λίγο ψωμί, ένα φρούτο, ένα κομμάτι σοκολάτα» υπογράμμιζε μεταξύ άλλων.

Όπως υποστήριζε η ίδια «όταν ανέλαβαν οι Ιταλοί, η κατάσταση βελτιώθηκε. Καθώς έχανα όλο και περισσότερο βάρος από τις κακουχίες, λενας θαυμαστής της φωνής μου, ιδιοκτήρης κρεοπωλείου, επιταγμένου από τους κατακτητές, με λυπήθηκε και με σύστησε στον Ιταλό αξιωματικό που ήταν υπεύθυνος για την διανομή τροφίμων».

«Μία φορά τον μήνα, εκείνος μου πουλούσε σε εξευτελιστική τιμή δέκα κιλά κρέας. Έσφιγγα το πακέτο στην αγκαλιά μου και περπατούσα μία κάτω απ’τον ήλιο» συμπλήρωνε. Όπως έγραφε στις εποστολές της η Μαρία Κάλλας, ήταν τόσο χαρούμενη «σαν να κράτουσα ανθοδέσμη».

Η Μαρία Κάλλας αποκάλυπτε ακόμη ότι πουλούσαν το κρέας στους γείτονες «και με τα χρήματα προμυθευόμασταν τα απαραίτητα».

«Είχα έναν χρόνο να φάω ρύζι και μακαρόνια και να πιω κανονικό γάλα» συνέχιζε.

Σημειώνεται ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου και της Κατοχής, η Μαρία Κάλλας άρχισε να γίνεται γνωστή, συνεχίζοντας τις σπουδές της στο Ωδείο. Το 1940 τραγουδούσε στο Βασιλικό Θέατρο.

Keywords
Τυχαία Θέματα