Μία κρίσιμη συγκυρία

07:58 15/11/2024 - Πηγή: TheCaller

Η πρόσφατη απώλεια του εμβληματικού δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη μας θύμισε πως οι αξίες και η βαθιά προοδευτική ταυτότητα δεν είναι ευκαιριακές σημαίες, αλλά στάση ζωής.

Γράφει ο Μπάμπης Καραγεωργίου, Δημοσιογράφος

Σε μία βαθιά συντηρητική κοινωνία όπως της Θεσσαλονίκης έδειξε έναν διαφορετικό δρόμο χωρίς να διστάζει να προχωρήσει σε συγκρούσεις μία περίοδο

που το φάντασμα της Ακροδεξιάς πλανιόταν πάνω από την χώρα.

Το «φευγιό» του Κυρ – Γιάννη ήρθε σε μία περίοδο που η κοινωνία έχει ανάγκη όσο ποτέ τις προοδευτικές φωνές. Σε μία περίοδο όπου τα άκρα καραδοκούν τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.

Η «αντιδραστική» ρητορική της συντήρησης, όπως εύστοχα διατύπωσε ο Αμερικανός οικονομόλογος, Άλμπερτ Χίρσμαν θα προσπαθήσει με κάθε μέσο να σταθεί ως τροχοπέδη κάθε προοδευτικής εναλλακτικής, άλλωστε αυτό κάνει εδώ και πολλά χρόνια.

Να πάμε όμως λίγο στα «του οίκου μας». Βρισκόμαστε μπροστά σε μία εξαιρετικά πολύπλοκη συγκυρία για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί αναπόφευκτα στο τέλος μίας εποχής, γεννώντας ερωτήματα για το πως οδηγηθήκαμε σε αυτό το σημείο, ενώ το ΠΑΣΟΚ δείχνει να ανακτά -ως ένα σημείο τουλάχιστον- μία πρωταγωνιστική θέση στο πολιτικό σκηνικό.

Φυσικά πρέπει να γίνει αντιληπτό πως οι λογικές του «ώριμου φρούτου» πρέπει να τελειώσουν. Πόσο μάλλον την συγκεκριμένη περίοδο που κόμματα δεξιά της ΝΔ επιχειρούν με κάθε μέσο να καταστούν πόλος εξουσίας βλέποντας τα παράδειγμα της Λεπέν, της Μελόνι και του Όρμπαν.

Οι προοδευτικές δυνάμεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε άλλες χώρες του πλανήτη «πληρώνουν» εν πολλοίς το γεγονός ότι έπεσαν στην παγίδα του «ετεροπροσδιορισμού» και εξηγώ.

Η απουσία μίας θετικής ατζέντας και η ρητορική του «αντί» το σίγουρο είναι πως δεν ελκύει τους πολίτες, οι οποίοι ζητούν μία ξεκάθαρη πρόταση για τα προβλήματα της καθημερινότητας, την άμβλυνση των ανισοτήτων, την κάλυψη του πάγιου αιτήματος της κοινωνίας για μία θετική προοπτική.

Είναι η στιγμή  που μία αξιακή σύγκρουση με ότι μας κρατάει πίσω είναι πιο αναγκαία παρά ποτέ. Με νοοτροπίες, με τακτικές, με την αδιαφάνεια, με την αντιθεσμικότητα, με την αλαζονεία.

Άλλωστε εκεί θα κριθούν οι διαφορές σε μία μάχη που θα δοθεί πρωτίστως στο πεδίο των Ιδεών.