Πότε επιτέλους θα βάλουμε μυαλό;

17:58 4/1/2023 - Πηγή: TheCaller

Αντιμέτωπες με μικρές επιδημίες ιλαράς είναι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, με κύρια αιτία τη διστακτικότητα απέναντι στον εμβολιασμό.

Τα εμβόλια, οι σημαντικότερη παρέμβαση δημόσιας υγείας μετά το καθαρό νερό, γίνονται -δυστυχώς- στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης και πόλωσης μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων.

Η πανδημία ανέδειξε περίτρανα την αξία του εμβολιασμού: Μας έδειξε ότι μία γνωστή ή άγνωστη ασθένεια μπορεί να αλλάξει άρδην την καθημερινότητά μας και τη ζωή μας, πληγώνοντας μας κοινωνικά, οικονομικά, προσωπικά, με την απώλεια αγαπημένων

μας προσώπων. Ο εμβολιασμός είναι το όπλο της επιστήμης απέναντι στα μεταδοτικά νοσήματα.

Ωστόσο, τα περιοριστικά μέτρα και η υποχρεωτικότητα -σε κάποιες περιπτώσεις- του εμβολιασμού, τόνωσαν αντί να εκμηδενίσουν τη διστακτικότητα απέναντι στα εμβόλια. Αρχικά, υπήρξε μία κάμψη στον αριθμό των παιδιών που εμβολιάζονταν, λόγω της αδυναμίας πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας. Όμως ταυτόχρονα, η υπερπληροφόρηση γύρω από τον εμβολιασμό κυρίως κατά του κορονοϊού, καλλιέργησαν έντονα τον σκεπτικισμό και τη διστακτικότητα έναντι του εμβολιασμού και όσον αφορά στα παιδιατρικά εμβόλια. Έτσι, ενώ το 2019 το ποσοστό των γονιών που δίσταζαν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους δεν ξεπερνούσε το 16%, σήμερα υπερβαίνει το 30%.

Τα αποτελέσματα αυτής της υποχώρησης είναι ήδη εμφανή: Επιδημίες ιλαράς και ευλογιάς έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα, ότι κανένα από τα παιδιά που νοσούν σήμερα από ιλαρά στις ΗΠΑ δεν ήταν πλήρως εμβολιασμένο, παρόλο που η πλειοψηφία τους είναι σε ηλικία που θα έπρεπε να είχαν ήδη εμβολιαστεί.

Ως αποτέλεσμα, τα κρούσματα ιλαράς εξαπλώνονται με την ταχύτητα καταστροφικής πυρκαγιάς.

Το περασμένο καλοκαίρι εμφανίστηκε στις ΗΠΑ και ένα κρούσμα παραλυτικής πολιομυελίτιδας, κάτι που γέμισε τις αρχές με ανησυχία για τυχόν επανεμφάνιση ξεχασμένων νοσημάτων, όπως της πολιομυελίτιδας, που είχε εξαφανιστεί εδώ και κάποιες δεκαετίες.

Στις περισσότερες Πολιτείες, ο εμβολιασμός είναι προαπαιτούμενο για την εγγραφή στο σχολείο. Όσο όμως η υποχρεωτικότητα του υποχρεωτικού εμβολιασμού μπορεί να παρακαμφθεί, με επίκληση θρησκευτικών και φιλοσοφικών αναζητήσεων, το πρόβλημα παραμένει.

Δεν θα πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε, ότι για να μπορέσει να προστατευτεί η κοινότητα από μία πολύ μεταδοτική νόσο όπως η ιλαρά, το ποσοστό της εμβολιαστικής κάλυψης θα πρέπει να ξεπερνά το 90%.

Τα σημάδια είναι εκεί. Αν συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο, θα δούμε τρομακτικά νοσήματα να επιστρέφουν, απειλώντας μικρούς και μεγάλους, προκαλώντας αναπηρίες αλλά και θανάτους. Όμως δεν βάζουμε μυαλό. Ανάλογες απόψεις συναντάμε και στη χώρα μας.

Ας μην πάμε μακριά. Ενώ η Κίνα βράζει από τον κορονοϊό και η Ε.Ε. λαμβάνει μέτρα για τους ταξιδιώτες από την Κίνα, σκηνικό που θυμίζει πολύ τους τελευταίους μήνες του 2019, οι πολίτες στη χώρα μας “σφυρίζουν αδιάφορα” και δεν τηρούν ούτε καν την υποχρεωτικότητα της μάσκας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς…

Άραγε θα βάλουμε ποτέ μυαλό;