Ρούλα Πισπιρίγκου: Έγγραφο ντοκουμέντο αναφέρει αλματώδη αύξηση της ουσίας τροπονίνης στην καρδιά της Τζωρτζίνας – Η σημασία της ουσίας

18:33 28/2/2023 - Πηγή: TheCaller

Νέες πτυχές για τα αίτια θανάτου της Τζωρτζίνας, της μεγαλύτερης κόρης της Ρούλας Πισπιρίγκου έρχονται στο φως της δημοσιότητας και πρόκειται για νέα στοιχεία που αναφέρονται σε έγγραφο ντοκουμέντο που αποκάλυψε ο Βασίλης Λαμπρόπουλος στο MEGA και το Live News.

Το έγγραφο αυτό,

το οποίο αφορά εξετάσεις της 9χρονης στην παιδιατρική κλινική στο νοσοκομείο της Πάτρας, πριν αυτή μεταφερθεί στο «Αγλαΐα Κυριακού» στην Αθήνα και αφήσει την τελευταία της πνοή τον Ιανουάριο του 2022, αποκαλύπτει μια νέα ουσία που αναμένεται να ρίξει νέο φως στην υπόθεση.

Σημειώνεται ότι οι εξετάσεις αυτές είχαν γίνει προκειμένου να δικαιολογηθούν οι δυσεξήγητες μεταπτώσεις της υγείας της Τζωρτζίνας

Η ουσία τροπονίνη
Όπως φαίνεται στο έγγραφο που παρουσιάζει το MEGA, η 9χρονη παρουσίασε μια αλματώδη αύξηση της ουσίας τροπονίνης στο αίμα της.

Πιο συγκεκριμένα, στις 21/01/2022 που έγιναν οι εξετάσεις, στις 02.43 η ουσία υπάρχει σε συγκέντρωση 485,30 στον οργανισμό της ανήλικης, ενώ την ίδια ημέρα, στις 15.51, σε ποσοστό 169,50.

Η φυσιολογική συγκέντρωση της ουσίας στο αίμα, είναι περίπου στο 10.

Η τροπονίνη είχε ανακαλυφθεί πριν την κεταμίνη και, σύμφωνα με τους γιατρούς, θα μπορούσε να δείξει κάποιο αντικειμενικό πρόβλημα στο μυοκάρδιο, που, με τη σειρά του, θα μπορούσε να εξηγεί το θάνατο του παιδιού.

Τι λέει ο ιατροδικαστικής
Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, Δημήτρη Γαλεντέρη, «οι μυοκαρδιακές ίνες όταν νεκρώνονται, ελευθερώνουν στο αίμα την τροπονίνη και μπορεί να ανιχνευθεί. Η απελευθέρωση στο αίμα δείχνει ένδεια τροφής, οξυγόνου δηλαδή, στο μυοκάρδιο».

Όπως λέει ο ιατροδικαστής, «πρέπει να διερευνηθεί αν υπάρχει πρόβλημα στην κάρδιά ή δευτερογενές αίτιο που το προκαλεί», όπως, θα μπορούσε να είναι ενδεχόμενη ασφυξία.

Τροπονίνη Τ (cTnT)
Η μέτρηση της τροπονίνης Τ στο αίμα, χρησιμοποείται για για τη διάγνωση ή τον αποκλεισμό του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, για την παρακολούθηση των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων και την εκτίμηση της πρόγνωσης τους καθώς και για την παρακολούθηση ασθενών με μη ισχαιμικές καρδιακές βλάβες.

Περισσότερες Πληροφορίες
Η καρδιακή τροπονίνη Ι (cTnI) είναι μία υπομονάδα του συμπλόκου ακτίνης-μυοσίνης, της συσταλτής πρωτεΐνης του μυικού ινιδίου που υπάρχει μόνο στο μυοκάρδιο. Η τροπονίνη Τ (cTnT) και η ειδική καρδιακή τροπονίνη Ι, είναι οι δύο ισομορφές που διαρρέουν στην κυκλοφορία του αίματος κατά τη διάρκεια της μυοκαρδιακής νέκρωσης. Λόγω των πολύ χαμηλών έως μη ανιχνεύσιμων τιμών στον ορό των υγιών ανθρώπων και της γρήγορης αύξησης (είναι ανιχνεύσιμες μέσα σε 1 ώρα μετά τη βλάβη των κυττάρων του μυοκαρδίου), αυτοί οι υπερευαίσθητοι δείκτες χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην έγκαιρη διάγνωση του οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, κυρίως για την ανίχνευση των σιωπηλών εμφραγμάτων του μυοκαρδίου και των μικροεμφράκτων καθώς και στις περιπτώσεις πόνου στο στήθος που δεν συνοδεύονται από τις χαρακτηριστικές αλλαγές του ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ΗΚΓ).

Και οι δύο εξετάσεις (τροπονίνη Ι και τροπονίνη Τ) έχουν παρόμοια ακρίβεια στην αναγνώριση της οξείας μυοκαρδιακής βλάβης. Ορισμένες μελέτες έχουν βρει συσχέτιση μεταξύ του βαθμού αύξησης της τροπονίνης Ι και της τροπονίνης Τ και της σοβαρότητας και της έκτασης των στεφανιαίων βλαβών, της στηθάγχης και των αλλαγών στο ΗΚΓ. Έτσι, οι τιμές της τροπονίνης Ι και της τροπονίνης Τ μπορεί να είναι χρήσιμες στην πρόβλεψη της έκβασης τον καρδιακών επεισοδίων. Οι τροπονίνες μπορεί να παραμένουν αυξημένες 4-9 ημέρες μετά την έναρξη του εμφράγματος.

Πιθανές Ερμηνείες Παθολογικών Τιμών

Αύξηση Τροπονίνης Τ: Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, στηθάγχη, καρδιακή ανεπάρκεια, μυϊκή βλάβη, νεφρική ανεπάρκεια.

Σημαντική Σημείωση
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων αποτελούν την σημαντικότερη παράμετρο για τη διάγνωση και την παρακολούθηση όλων των παθολογικών καταστάσεων. Το 70-80% των διαγνωστικών αποφάσεων βασίζεται στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η ορθή ερμηνεία των εργαστηριακών αποτελεσμάτων επιτρέπει στον γιατρό να διακρίνει την “υγεία” από τη “νόσο”.

Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως το αριθμητικό αποτέλεσμα μιας μεμονωμένης ανάλυσης. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πρέπει να ερμηνεύονται σε σχέση με το ατομικό και οικογενειακό ιστορικό, τα κλινικά ευρήματα και τα αποτελέσματα άλλων εργαστηριακών εξετάσεων και πληροφοριών. Ο προσωπικός σας γιατρός μπορεί να εξηγήσει τη σημασία των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σας.