Τι προβλέπει η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για τις νόμιμες επισυνδέσεις που ανέφερε ο πρωθυπουργός

17:23 8/8/2022 - Πηγή: TheCaller

«Ήταν λάθος, δεν το γνώριζα και δεν θα το επέτρεπα ποτέ», ανέφερε ο πρωθυπουργός στη σημερινή δήλωση του για την υπόθεση υποκλοπών του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, Νίκου Ανδρουλάκη.

Στο μήνυμά του ανέφερε ότι η πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου προβλέπει επιπλέον δικλίδες ασφαλείας σε ό,τι αφορά τις νόμιμες επισυνδέσεις της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Η ΠΝΠ θα αφορά την επαναφορά διάταξης που είχε καταργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2018, ώστε τα αιτήματα της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να εγκρίνονται

και από εισαγγελέα Εφετών, πέραν του εισαγγελέα της ΕΥΠ.

Όπως αναφέρει ο ΣΚΑΪ οι πράξεις νομοθετικού προβλέπονται απευθείας από το Σύνταγμα, οι σχετικές διατάξεις του οποίου ορίζουν ότι:

Άρθρο 44 §1

Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Βουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο. Αν δεν υποβληθούν στη Βουλή μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολή τους, παύουν να ισχύουν στο εξής.»

Άρθρο 48 § 5

«Αφότου αρχίσουν να ισχύουν τα μέτρα των προηγούμενων παραγράφων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση της Κυβέρνησης, μπορεί να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, για να αντιμετωπιστούν επείγουσες ανάγκες ή για να αποκατασταθεί ταχύτερα η λειτουργία των συνταγματικών θεσμών. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται για κύρωση στη Βουλή μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από τη σύγκλησή της σε σύνοδο και παύουν να ισχύουν στο εξής, αν δεν υποβληθούν στη Βουλή μέσα στις παραπάνω προθεσμίες ή δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε δεκαπέντε μέρες αφότου υποβλήθηκαν.»

Συνεπώς, για την παραγωγή των νομικών αυτών πράξεων δεν ακολουθείται η «κανονική» νομοθετική διαδικασία1, η ψήφιση δηλαδή του (τυπικού) νόμου από τη Βουλή και η έκδοση και δημοσίευσή του2 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αντιθέτως, στην περίπτωση αυτή η παραγωγή του δικαίου γίνεται κατ’ εξαίρεση από το σύνθετο όργανο που αποτελείται από το Υπουργικό Συμβούλιο (το οποίο είναι και το αποκλειστικώς πολιτικά υπεύθυνο) και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας· οι πράξεις του οργάνου αυτού, οι π.ν.π., έχουν την ίδια ισχύ με τον τυπικό νόμο.

Ωστόσο, η Βουλή καλείται να κυρώσει, με τυπικό πλέον νόμο, την π.ν.π. εντός σαράντα ημερών από την έκδοσή της (ή από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο, αν δε βρίσκεται ήδη). Εάν η π.ν.π. δεν υποβληθεί στη Βουλή για κύρωση ή δεν εγκριθεί από αυτή μέσα σε τρείς μήνες από την υποβολή της, παύει να ισχύει για το μέλλον (χωρίς δηλαδή ν’ ανατρέπονται οι ως το σημείο εκείνο συνέπειές της). Ο κυρωτικός νόμος της π.ν.π. μπορεί να μεταβάλει ελεύθερα το περιεχόμενό της, περιορίζοντας ή επεκτείνοντάς το.