Βενιζέλος: Θα είμαστε πολύ ευτυχείς εάν επιστρέφαμε στο Σύνταγμα του 1960

Στη διαχρονική επίδραση της Μικρασιατικής Καταστροφής στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αναφέρθηκε ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας, μιλώντας κατά την παρουσίαση του βιβλίου των Άγγελου Συρίγου και Ευάνθης Χατζηβασιλείου «Μικρασιατική Καταστροφή, 50 ερωτήματα και απαντήσεις», που πραγματοποιήθηκε χθες στην αίθουσα του συλλόγου «Παρνασός».

«Αν κάποιος την αυλαία της τραγωδίας, έβλεπε τη σκοτεινή οθόνη της τελικής καταστροφής, θα διέκρινε μέσα σε αυτή γύρω από το έθνος να πλέκεται μια παραπλανητική σαγήνη, η οποία τελικά

οδήγησε το έθνος σε μια θανάσιμη περίπτυξη την οποία δεν μπόρεσε να αποφύγει. Η παραπλανητική σαγήνη, ήταν στην αρχή της περιπέτειας. Ήταν η ήττα της Βουλγαρίας, ο τερματισμός της τσαρικής Ρωσίας και της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, και το αποκορύφωμα της σαγήνης το Μάιο του 1919, ήταν η αποβίβαση των ελληνικών στρατευμάτων στη Σμύρνη και η κατάληψη κατ’ εντολήν των συμμάχων ενός χώρου 120 χιλιομέτρων γύρω από τη Σμύρνη. Αυτή ήταν η αναπόδραστη παραπλανητική σαγήνη» τόνισε ο κ. Τασούλας και συνέχισε:

«Το 1958 το Κυπριακό ήταν στην πιο κρίσιμη φάση του. Είχε ανακοινωθεί το σχέδιο Μακ Μίλαν το οποίο οδηγούσε σε διχοτόμηση των Κύπρου, η Ελλάδα έπρεπε να το αποφύγει και το απέφυγε τελικά και είχαμε μια συμφωνία ανεξαρτησίας της Κύπρου τον Φεβρουάριο του 1959. Στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ τον Νοέμβριο του 1958 και ενώ ο Μακάριος είχε μετακινηθεί προς τη θέση της ανεξαρτησίας από την θέση της ενώσεως, ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών Φατίν Ζορλού ο οποίος αργότερα εκτελέστηκε μετά το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Μεντερές, είπε ότι ενώ ο Έλληνας υπουργός Ευάγγελος Αβέρωφ παρουσίαζε την Ελλάδα ειρηνική και αβλαβή “εντούτοις η Ελλάς απέστελλε τα στρατεύματά της εις βάθος χιλίων μιλίων εντός της χώρας μας και η Τουρκία έπρεπε να πολεμήσει για να επιζήσει. Η Ελλάς είναι χώρα ιμπεριαλιστική γι’ αυτό διεκδικεί και την Κύπρο”.

Η ελληνική απάντηση στην κατηγορία ότι αποτελεί ιμπεριαλιστική δύναμη με την επίκληση της μικρασιατικής εκστρατείας, δια του υπουργού Ευάγγελου Αβέρωφ ήταν ότι “η μεγάλη ιδέα της συγχρόνου Ελλάδος ήταν να ζήσει εν ελευθερία να αναπτύξει τις ικανότητες του λαού της και ουδέν άλλο είδος μεγάλης ιδέας έχει”» υπογράμμισε ο πρόεδρος της Βουλής.

Γιώργος Κατρούγκαλος: Να αποφύγουμε νέους διχασμούς

Στις συνέπειες που είχε ο διχασμός που ακολούθησε την καταστροφή και στη φύση του πολέμου, αναφέρθηκε στην τοποθέτησή του ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και πρώην υπουργός, Γιώργος Κατρούγκαλος.

«Οι συμπατριώτες μας που ήρθαν από την Ιωνία και από τον Πόντο πολλές φορές αντιμετωπίστηκαν ως “τουρκόσποροι”. Οι δυο πλευρές δεν είχαν διαφωνίες ως προς το χαρακτήρα του πολέμου. Θεωρούσαν πως ήταν ένας πόλεμος ο οποίος έπρεπε να διεξαχθεί και είχαν διαφορές ως προς το πώς θα μπορούσε να καταστεί αποτελεσματικότερη η διεξαγωγή του. Η Αριστερά ήταν εκείνη που είχε αντιρρήσεις ως προς την ίδια την διεξαγωγή του πολέμου, χαρακτηρίζοντας τον “ιμπεριαλιστικό”», είπε ο κ. Κατρούγκαλος και συνέχισε:

«Αν μελετήσουμε τη φύση του πολέμου μόνο από την πλευρά της Ελλάδος θα συμφωνήσουμε με τους συγγραφείς ότι ο σκοπός του ήταν απελευθερωτικός και αλυτρωτικός. Όμως η ελληνική επέμβαση στη Μικρά Ασία ήταν τμήμα ενός ευρύτερου σχεδίου διαμελισμού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που είχε σαφέστατα ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά.

Το ερώτημα είναι εάν θα μπορούσε ο πόλεμος να κερδηθεί. Οι συγγραφείς εκφράζουν την άποψη ότι δεν θα μπορούσε, ακόμη όμως και αν μπορούσε να κερδηθεί, ο ποντιακός ελληνισμός τι θα γινόταν; Δεν είχαμε τη δυνατότητα της προστασίας του.

Το βασικό δίδαγμα είναι ότι πάση θυσία πρέπει να αποφύγουμε νέους διχασμούς και θα πρέπει να επιδιώξουμε να έχουμε μια εξωτερική πολιτική που να την υπηρετούμε με τις μεγαλύτερες δυνατές συγκλίσεις και μια εξωτερική πολιτική που θα την υποστηρίζουμε σε αρμονία με τις διεθνείς μας υποχρεώσεις», κατέληξε ο κ. Κατρούγκαλος.

Ευάγγελος Βενιζέλος: Ο μαξιμαλισμός και η πλειοδοσία οδηγεί στην καταστροφή

«Η Μικρασιατική Καταστροφή είναι η σύγκρουση των ολοκληρώσεων. Η μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή είναι το παράδειγμα της σύνθεσης εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Το ερώτημα είναι πάντα και σήμερα το εξής. Θα πάρουμε μια απόφαση που έχει εσωτερικό πολιτικό κόστος ή θα οδηγηθούμε σε μια εθνική καταστροφή;» τόνισε ο καθηγητής του ΑΠΘ και πρώην αντιπρόεδρος Ευάγγελος Βενιζέλος.

«Αν πρόκειται να διαλέξει κανείς ανάμεσα σε αυτά τα δύο -την ανάληψη του πολιτικού κομματικού και προσωπικού κόστους ή το να αφήσει τη χώρα στον αέρα, στον καιρό της ιστορίας, με απώτερη κατάληξη την καταστροφή- τι θα διαλέξει;» διερωτήθηκε και συνέχισε: «Από όσους έκαναν την επιλογή της εθνικής καταστροφής, μετάνιωσαν μόνον οι έξι, που εκτελέστηκαν. Δεν υπάρχει άλλο παράδειγμα να έχουν μετανιώσει κάποιοι, με χαρακτηριστικότερο την προδοσία της Κύπρου. Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του πολιτικού και προσωπικού κόστους είναι το σύνδρομο της Ζυρίχης, Λονδίνου, όπου συνήφθη η καλύτερη δυνατή συμφωνία και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τον Ευάγγελο Αβέρωφ, κατεγράφησαν ως προδότες. Αυτή συμφωνία δεν υπάρχει τώρα. Θα είμαστε πολύ ευτυχείς εάν επιστρέφαμε στο Σύνταγμα του 1960.

Το 1922 είναι το σημείο τήξης της μεγάλης ιδέας και του εθνικού διχασμού μαζί. Ο μαξιμαλισμός και η πλειοδοσία οδηγεί εκεί που οδήγησε η Μικρασιατική Εκστρατεία. Το βιβλίο είναι ένα εργαστήριο αυτογνωσίας που οδηγεί στη λήψη πολιτικών αποφάσεων ιδίως ως προς την τομή της εσωτερικής και της εξωτερικής πολιτικής» κατέληξε ο κ. Βενιζέλος.

Το «παρών» στην παρουσίαση έδωσαν υπουργοί, βουλευτές, αυτοδιοικητικοί και στρατιωτικοί παράγοντες: Ο υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης, η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, ο υφυπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων, Παναγιώτης Τσακλόγλου ο δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης, ο α’ αντιπρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, ο αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, οι βουλευτές της ΝΔ Όλγα Κεφαλογιάννη, Ευριπίδης Στυλιανίδης, Θανάσης Δαβάκης, Ζέτα Μακρή, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Αμανατίδης, πρώην υπουργοί όπως ο Αναστάσιος Δημοσχάκης και ο Αλκιβιάδης Στεφανής κά.

Πηγή: ΑΠΕ

Keywords
Τυχαία Θέματα
Βενιζέλος, Σύνταγμα, 1960,venizelos, syntagma, 1960