DJ SHADOW @ INBOX Club

13:19 10/3/2013 - Πηγή: Mixtape

Λίγο πριν το Pre-EJEKT Festival event της Παρασκευής, θυμάμαι την προηγούμενη φορά που είχε παίξει ο DJ Shadow στην Αθήνα στο πλαίσιο του Rockwave festival πριν από 3 χρόνια: στη σκηνή είχε στηθεί μια μυστηριώδης σφαίρα κι όταν ξεκίνησε το σόου, επάνω της προβάλλονταν διάφορες εικόνες, ανάμεσά τους βλέπαμε και

τον Σκιά να μιξάρει και να κάνει γενικώς τα κόλπα του. Αυτό το πράγμα τραβούσε επί μακρόν, και σκέφτηκα ότι αν κάποια στιγμή δεν δούμε τον ίδιο με τα μάτια μας να βρίσκεται εκεί μέσα, θα μπορούμε να καυχηθούμε ότι είμαστε μάρτυρες του μεγαλύτερου φιάσκου στην ιστορία των ελληνικών live! Ευτυχώς κάτι τέτοιο δε συνέβη ποτέ, κάποια στιγμή (ύστερα από ένα τέταρτο της ώρας ίσως) μας αποκαλύφθηκε το αγόρι και μας χάρισε ένα υπέροχο σετ που έκανε τη Μαλακάσα να πηγαίνει πάνω κάτω.

Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικά. Κατ’ αρχήν του πήγαινε πολύ περισσότερο ο χώρος, το κλειστό κλαμπ ήταν ακριβώς ο τόπος για τον οποίο θα έλεγες ότι κάθεται και φτιάχνει τη μουσική του. Ανάλογα είχε διαμορφώσει και αυτά που έπαιξε, οπωσδήποτε το σετ του δεν ήταν φεστιβαλικών προδιαγραφών και έδινε μια πολύ περισσότερο οικεία αίσθηση. Εκεί μέσα μπορούσες να νοιώσεις το μπάσο εντελώς διαφορετικά, όχι με τη δύναμη των βατ που επιχειρούν να το σπρώξουν μέχρι την άλλη άκρη του χωραφιού μα με μια πολύ πιο συμπυκνωμένη πυγμή, ζυγιασμένη και υπολογισμένη να σε βρει στο στομάχι με την κατάλληλη γλυκιά ορμή του. Πράγματι, όταν ξεκίνησε, στο πανί πίσω του εμφανίστηκε το γνώριμο λογότυπο από την περυσινή ανακεφαλαιωτική του συλλογή Reconstructed (και για να κλάψουμε λίγο παρέα, ρίξτε εδώ μια ματιά για την ειδική έκδοση του δίσκου που όταν την είδα από κοντά μου ήρθε να βάλω τα κλάματα που δεν μπορούσα να την αποκτήσω…). Το μπάσο έκανε το κεφάλι αυτό να τρέμει, οι γραμμές συντονίζονταν στις συχνότητές του και το ίδιο και η καρδιά μας. Θυμήθηκα ότι η περιοδεία του αυτή έχει τίτλο All Basses Covered και δεν θα μπορούσε να βρει πιο ταιριαστό τίτλο: αφενός διέτρεξε όλα τα μπάσα που είχε στο οπλοστάσιό του, αφετέρου (όπως μας είπε κι από σκηνής) κάλυψε ένα μεγάλο μέρος της χορευτικής μουσικής με τις επιλογές του, που προέρχονταν και από την προσωπική του δισκογραφία – ακυκλοφόρητου υλικού συμπεριλαμβανόμενου – μα και από μουσικές που «παίζουν» αυτή την περίοδο στους χώρους που κινείται.

Από αυτή την άποψη, και λαμβάνοντας υπόψη ότι στο μεγαλύτερο μέρος της μιάμισης ώρας ακριβώς που βρέθηκε στη σκηνή έπαιξε κατά βάση dubstep ήχους κάνοντας όμως κι ένα πέρασμα από jungle, techno, διάφορες άλλες αποχρώσεις του «έξυπνου» χορευτικού ήχου, χωρίς ασφαλώς να ξεχνάει το hiphop αλλά κάνοντας μικρά μόνο περάσματα από αυτό, υποθέτω ότι η εμφάνισή του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έως και απογοητευτική από τους πιουρίστες και τους φανατικούς του οπαδούς. Όσοι όμως έχουν πιο ανοιχτό μυαλό και πήγαν εκεί να περάσουν καλά, πέρασαν φανταστικά. Και αυτό το vibe εισέπραξα προσωπικά από το σχεδόν γεμάτο Inbox εκείνο το βράδυ. Γιατί ο DJ Shadow, κατά τα άλλα, πήρε κεφάλια. Ο DJ Shadow είναι μεγάλος μάστορας (για την ακρίβεια, είναι ο Josh o μάστορας!). Έπαιξε χωρίς λάπτοπ – και το τόνισε αυτό, αλλά το βλέπαμε κιόλας – μόνο με το sampler του, το πικάπ του για να κάνει και τα απαραίτητα σκρατσαρίσματα, και συνθετικά ντραμς που προσέθεσαν καίρια γεμίσματα σε κομμάτια του. Το όλο σύνολο έδινε την αίσθηση ενός παράδοξου live, ενός dj set με ουσιαστική συμβολή του dj στο τελικό αποτέλεσμα κι όχι κάποιου που απλά πρόσεχε να μην κάνει λάθος στη μίξη. Ούτως ή άλλως, ο Davis έχει αποδείξει εξ αρχής ότι δεν πρόκειται για έναν απλό παραγωγό μα για κάποιον που επεμβαίνει δραστικά στο αρχικό υλικό που αποφασίζει να μετασκευάσει με διάφορους δημιουργικούς τρόπους. Πολλούς από αυτούς είχαμε την ευκαιρία να βιώσουμε από πρώτο χέρι (με το Organ Donor να κλείνει θριαμβευτικά και παραληρηματικά το λάιβ) και να περάσουμε παράλληλα ένα υπέροχα ιδρωμένο βράδυ.

…το οποίο φρόντισε να ζεστάνει ο DJ Booker αρχικά, αργότερα πλάι του βρέθηκε και ο Cayetano με ένα freestyle πρόγραμμα επάνω στις επιλογές του οποίου ο πρώτος παρενέβαινε με scratching. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πιο ταιριαστή επιλογή για τα όσα επακολούθησαν!

Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός