JTP Radioshow

12:52 6/12/2011 - Πηγή: Mixtape

Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την συναυλία του Josh T. Pearson στο Bios το ερχόμενο Σάββατο. Ο Άρης Κωνσταντέλλος πήρε με την σειρά του μία τηλεφωνική συνέντευξη με τον Τεξανό καλεσμένο μας για τον indiegroundradio, και την οποία δημοσιεύουμε, ενώ μπορείτε να ακούσετε αποσπάσματα της συνέντευξης στην εκπομπή αφιέρωμα στον JTP.

Ακούστε παρακάτω την δίωρη εκπομπή αφιέρωμα στον indiegroundradio με αποσπάσματα της συνέντευξης

και πολύ μουσική άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένη με τον Josh T. Pearson, η οποία μεταδόθηκε από τον indiegroundradio την Δευτέρα το απόγευμα, και παρουσίασε ο Άρης Κωνσταντέλλος με καλεσμένο τον υπογράφoντα εκ μέρους του mixtape.gr

Josh T. Pearson Special @ indiegroundradio by Mixtape.gr

Διαβάστε την πλήρη συνέντευξη παρακάτω:

Όλα τα websites και περιοδικά αναφέρονται στο “Last of the Country Gentlemen” σαν το ντεμπούτο σου album και παρόλο που, τυπικά, είναι εγώ το εκλαμβάνω περισσότερο σαν μια φυσική συνέχεια του δίσκου των Lift to Experience…

Μεταξύ μας και εγώ για δεύτερο το υπολογίζω μια και στο Texas Jerusalem Crossroads  τα τραγούδια ήταν όλα δικά μου. Oι Lift, βέβαια, ήταν μια «κανονική» μπάντα, με την έννοια ότι εξαρτιόμασταν πολύ  ο ένας από τον άλλο και οτιδήποτε έκανε κάποιος από εμάς επηρέαζε πολύ τους άλλους δυο. Τώρα, για να επιστρέψω στην ερώτηση σου, θα σου πω ότι είναι ο πρώτος δίσκος που κυκλοφορεί κάτω από το όνομα μου οπότε μπορεί όποιος θέλει μπορεί να το πει και ντεμπούτο.

Tα τραγούδια του “Last ot the Country Gentlemen” είναι αρκετά διαφορετικά σε σχέση με αυτά που έγραφες όσο υπήρχαν οι Lift To Experience. Οι ενορχηστρώσεις είναι πολύ λιτές και στην ουσία όλο το album βασίζεται σε μια ακουστική κιθάρα και τη φωνή σου. Δεν πιστεύεις  πια στο παραδοσιακό r’n’r τρόπο (μπάσο-κιθαρα-ντραμς);

Βασικά θα ήθελα να είχα και άλλα όργανα αλλά δεν είχα χρήματα να πληρώσω τους μουσικούς (γέλια). Κοίτα, για να μιλήσω και λίγο σοβαρά, τα τραγούδια του “Last of The Country Gentlemen” είναι τα πιο προσωπικά που έχω γράψει ποτέ και από την πρώτη στιγμή τα δούλευα πάνω σε μια ακουστική κιθάρα. Στην πορεία της ηχογράφησης δοκιμάσαμε να τα παίξουμε με μπάσο και ντραμς και ακουγόντουσαν πολύ καλά και έτσι, αλλά ήθελα ο δίσκος να βγει όσο έντονος και άμεσος γίνονταν και τελικά αποφάσισα να τα διατηρήσω στην αρχική τους μορφή.

Πέρα από τη μεγάλη διαφορά, που αναφέραμε πριν, και οι δυο δίσκοι έχουν μια ομοιότητα: τα μεγάλα σε διάρκεια, τραγούδια. Απ’ ότι φαίνεται δεν θα ακούσουμε τρίλεπτα κομμάτια από σένα.

Ποτέ δεν ξέρεις… (γέλια) . Δεν έχω πρόβλημα με τα τρίλεπτα pop τραγούδια. Αντιθέτως πιστεύω πολύ στην  pop μουσική και μακάρι να μπορούσα να διασκευάσω σε μικρότερη διάρκεια τα κομμάτια που απαρτίζουν το “Last of the Country Gentlemen”, αλλά δεν μου βγαίνει. Δεν αποφασίζω από πριν τη διάρκεια του τραγουδιού, είναι κάτι που έρχεται αβίαστα και από μόνο του.

Ο δίσκος ακούγεται τόσο οικείος και ειλικρινής που ο ακροατής αισθάνεται ότι έχει απέναντι έναν φίλο που του