Male Bonding

11:04 8/5/2012 - Πηγή: Mixtape

Λίγο πριν από την εμφάνισή τους στο Plisskën Festival, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με ένα από τα μέλη των εξαιρετικών Βρετανών Male Bonding.

Oι lo-fi/indie-punkers που μας εντυπωσίασαν με το 2ο album τους Endless Now  – κυκλοφόρησε τον Αύγουστο και αποτέλεσε ένα από τα καλύτερα albums του 2011- καταφτάνουν στην Αθήνα για μια εμφάνιση η οποία αναμένεται με αρκετό

ενδιαφέρον. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε αυτά που είχε να μας πεί ο John Arthur Webb, κιθαρίστας των Male Bonding.

Καλησπέρα John, που σε βρίσκουμε;

Είμαι στη δουλειά βασικά. Δουλεύω στο δισκοπωλείο Rough Trade.

Χμ, east or west;

Εast.

Cool. Αυτός είναι ένας πραγματικά ωραίος χώρος για να δουλεύεις.
Πίσω στο 2008/9 ξεκινήσατε σαν μια cult μπάντα από το Dalston και πλέον έχετε εξελιχθεί σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα group της indie-rock/punk σκηνής με 2 εξαιρετικά albums στην Sub Pop. Πόσο διαφορετική είναι η ζωή σας σε σχέση με εκείνα τα χρόνια? Θα θέλατε να το κάνετε κάπως αλλιώς;

Είναι σαν ένα όνειρο να γίνεται πραγματικότητα το να είσαι σε μια αναγνωρίσιμη μπάντα και να έχεις την ευκαιρία να κάνεις τα πράγματα που κάνουμε πλέον. Το γεγονός είναι ότι η ζωή μας δεν άλλαξε δραματικά καθώς ήμασταν σε μπάντες και παλιότερα (PRE κ.α.) αν και σίγουρα δεν είμαστε σ’ αυτό το σημείο πλέον. Και τότε κάναμε περιοδείες και γράφαμε albums χωρίς όμως να είμαστε 100% συγκεντρωμένοι σ’ αυτό καθώς όλοι είχαμε σταθερές δουλειές.

Γενικά είμαστε αρκετά ευχαριστημένοι με το πως εξελίχθηκαμε καθώς η Sub Pop είναι μια από τις αγαπημένες μας δισκογραφικές. Το μόνο που θα μας διευκόλυνε θα ήταν περισσότερη οικονομική άνεση ώστε να μπορούμε να επικεντρωθούμε στη μουσική.

Πως και κατά πόσο μεταβλήθηκε η καθημερινότητά/ρουτίνα σας τώρα που είστε σε μια μπάντα όπως οι Male Bonding σε σύγκριση με το πως ήσασταν πριν όταν είχατε κανονικές δουλειές;

Όπως σου είπα δεν άλλαξε τόσο πολύ καθώς όλοι είχαμε τις δουλειές μας σε δισκοπωλεία. Πόσο κακό μπορεί να είναι αυτό;!

Σίγουρα είναι καλό να μην χρειάζεται να ξυπνάς κάθε μέρα στις 8 και γενικά είναι ωραίο να βρίσκεσαι στο δρόμο και να κάνεις καινούργια ενδιαφέροντα πράγματα. Απ΄την άλλη μεριά το να είσαι σε μια μεγαλύτερη μπάντα σε κάνει να έχεις μια πιο σοβαρή προσέγγιση προς αυτό χωρίς να σημαίνει ότι δεν διασκεδάζουμε ή κάτι τέτοιο. Παρ΄όλα αυτά μερικές φορές υπάρχει αρκετή πίεση.

Τι συνέβη με τους PRE;

Η Kiko ξεκίνησε να κάνει περιοδεία με τους Big Pink οπότε η διάλυση της μπάντας επήλθε κάπως φυσικά. Oι PRE ήταν διασκεδαστική εμπειρία καθώς κατά κάποιο τρόπο κάναμε ότι θέλαμε. Υπήρχε χώρος για τα πάντα. Ηχογραφήσαμε το 2ο album μας με τον Steve Albini και αυτό ήταν καλό. Αλλά όπως σου είπα, ποτέ δεν ήταν κάτι το οποίο αντιμετωπίζαμε με σοβαρές προθέσεις.

Το Endless Νow, το 2ο album της μπάντας,  ήταν ένα κατά κάποιο τρόπο πιο μελωδικό και ίσως ήρεμο album σε σχέση με το ντεμπούτο σας Nothing Hurts  το οποίο ήταν αρκετά πιο ωμό και “επιθετικό”. Τι άλλαξε ανάμεσα σ’αυτό τ