Mark Lanegan Band + Illegal Operation @ Fuzz Club

10:53 7/4/2012 - Πηγή: Mixtape

Πολύ χάρηκα που ξαναείδα τους Illegal Operation επί σκηνής ανοίγοντας την βραδιά στο γεμάτο Fuzz για τον Mark Lanegan. Αν και το συγκρότημα δεν έπαψε να εμφανίζεται live, είχα καιρό να τους πετύχω πάλι ζωντανά. Aπό τον καιρό που κυκλοφόρησαν το Blue Project για την ακρίβεια. Παρά το γεγονός ότι αναγκάστηκαν , λόγω τεχνικών προβλημάτων,  να τελειώσουν το set

πριν την ώρα του, έφτιαξαν μια ωραία ατμόσφαιρα στο Fuzz, εισέπραξαν ένα ζεστό χειροκρότημα και εγώ ήδη ψάχνω την τελευταία τους κυκλοφορία, το 3rd Day στην Inner Ear.

Τη φράση «πριν την ώρα του», κρατήστε τη. Θα τη ξανασυναντήσουμε πιο κάτω.

Το παλικάρι μας, βγήκε λίγο αργότερα. Σε ένα κοινό που τον περίμενε πως και πως, σε μια πόλη που τον αγαπάει πολύ και γεμίζει τους χώρους που παίζει. Πάντα. Στην έδρα του κυριολεκτικά.

Με ένα από κομμάτια της χρονιάς ξεκίνησε το live o Lanegan, το οποίο εκτός από φοβερή μουσική και ενορχήστρωση (Alain Johannes respect), τα λέει και πολύ ωραία:

To the stars my love

To the Sea

Το Gravedigger’s song όμως την Πέμπτη το βράδυ ακούστηκε πολύ χλιαρό. Χωρίς τον πλούσιο όγκο του, γυμνό. Αν κάτι δε μας αρέσει, τις περισσότερες φορές, ρίχνουμε το φταίξιμο στο χώρο, στον ηχολήπτη, στον μπατζανάκη του και δεν ξέρω ‘γω που. Στην προκειμένη περίπτωση, πιστεύω ότι έτσι, πάνω κάτω, έχουν προετοιμάσει ο Mark και η μπάντα του αυτό το κομμάτι αυτό για τα live, πιο χαλαρό σε σύγκριση με το άλμπουμ. Ok, πάμε παρακάτω.

Η ένταση και ο ηλεκτρισμός που έλειπαν από το Gravedigger’s song αλλά και από τις παλιότερες εμφανίσεις του Mark μαζί με άλλο… κόσμο, μας ήρθαν πιο μετά με τα Hit the City, Crawlspace, των Screaming Trees και το Riot in my House στο οποίο, αν και δε με τρελαίνει σαν κομμάτι, ο Lanegan ήταν πραγματικά απολαυστικός.

Μας είχαν λείψει όμως και οι πιο ήρεμες στιγμές των άλμπουμ του, κάποια εξαιρετικά κομμάτια, που δεν τα ακούγαμε στις… άλλες εμφανίσεις του Mark. Και εδώ ικανοποιηθήκαμε: Wedding Dress, One Way Street, Resurrection Song, One Hundred Days, το οποίο μαζί με το καινούργιο St. Louis Elegy, ήταν για μένα τα highlight της συναυλίας. Σε όλη τη διάρκεια του set βέβαια, καλό θα ήταν να ακουγόταν πιο δυνατά η φωνή του Lanegan. Χμ… σε αυτό δε νομίζω ότι φταίει ο Mark.

Στο τέλος δεν ακούσαμε δύο επιπλέον κομμάτια, αλλά μόνο το Methamphetamine Blues που επρόκειτο να κλείσει τη συναυλία. Όπως θα δείτε στη φωτογραφία του setlist, ήταν προγραμματισμένο να παίξει λίγο περισσότερο, αλλά όπως μάθαμε είχε ένα θέμα με το αυτί του και αναγκάστηκε να κλείσει το live λίγο «πριν την ώρα του».

No worries. Next time Mark.

(Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατσιαλός)