New Adventures In Hi-Fi vol.13

10:22 30/1/2013 - Πηγή: Mixtape

Ένα ακόμα λιμπιστό Primavera Sound ανακοινώθηκε, με Blur, Tame Impala, Woods, Dexys, The Jesus And Mary Chain, Killer Mike, Swans (αυτοί θα μας έρθουν κι εδώ), Της Παναγιάς Τα Μάτια και άλλα τόσα. Το σκατό μας παξιμάδι πάλι.

Foxygen – We Are The 21st Ambassadors Of Peace And Magic

(Jagjaguwar)

Τέτοιος τίτλος

άλμπουμ ή θα σε ρίξει στο λάκκο με τα λιοντάρια σαν καλό χριστιανό, ή θα ψαρώσει κόσμος και θα βρεις ένα ψηλό σκαλί να βολευτείς για ένα χρόνο (ή λίγους μήνες). Εδώ έχουμε το δεύτερο. Και με το σπαθί τους κιόλας. Το ντουέτο από το Los Angeles μπήκε με ριφιφί στο Amoeba, έτρεξε στο 60’s-70’s section και λήστεψε τα πάντα. Πήγαν σπίτι τους, έβαλαν όλα τα cd (22χρονοι είναι, το “We Are…” πρέπει να είναι το 15ο τους βινύλιο) να παίζουν ταυτόχρονα (συν κάτι δικά τους :Thee Oh Sees, MGMT και Beck) και άρχισαν να ηχογραφούν. Και αντί να βγει ένας ανούσιος αχταρμάς σαν το Cloud Atlas, βγήκε ένας ουσιαστικός αχταρμάς. Φαντάσου να διαμελίσεις και να συρράψεις τα κουφάρια των Mick Jagger, Rocky Erickson, Bryan Ferry, Lou Reed. Ανεβαίνεις στο πατάρι, περιμένεις τον κεραυνό και ξυπνάει ο Psychenstein. Στο ρόλο του τρελογιατρού-παραγωγού ο Richard Swift για να μη βυθιστούν τελείως στο νεοψυχεδελικό κύμα.

Tracks For Your Mixtape: “No destruction”, “San Francisco”, “Oh yeah”

Video: “Shuggie”

Click here to view the embedded video.

Yo La Tengo – Fade
(Matador)

Κοντά τριάντα χρόνια πορεία, 13 άλμπουμ, σταθερή ποιότητα και σταθερό κοινό, διακριτικά μεγαλοπρεπείς. Η εναλλακτική τους ποπ (ή experimental, ή noisy, δύσκολα καπελώνονται) πότε δεν πήρε τεράστιες διαστάσεις έξω από τα χωράφια τους. Για πρώτη φορά μετά το Painfull (1993), κερατώνουν τον παραγωγό τους Roger Moutenot (Sleater-Kinney, Rogue Wave, Tennis, Lambchop) με τον John McEntire (Tortoise, The Sea And Cake). Τις διαφορές (αν υπάρχουν) μπορούν να τις καταλάβουν μόνο οι ίδιοι. Η μανία τους με τις διασκευές (αν δεν έχεις ακούσει το Fakebook του 1990 χάνεις μερικές από τις καλύτερες στιγμές τους) συνεχίζεται με το “I saw the light” του Todd Rundgren και το “Moving to California” των Times New Viking. Κατά τα άλλα κλείνονται στο καβούκι τους και μαζί με τα έγχορδα δημιουργούν ένα εσωστρεφές άλμπουμ που όποιος το ‘πιασε το ‘πιασε. Το “Before we run” που κλείνει το άλμπουμ (τυπικά, γιατί οι διασκευές περιέχονται ως bonus tracks) είναι από τα καλύτερα τις καριέρας τους.

Tracks For Your Mixtape: “Ohm”, “Well you better”, “Before we run”

Video: “Ohm”

Click here to view the embedded video.

Follakzoid – II
(Sacred Bones)

Και γαμώ την παγκοσμιοποίηση. Μπορεί να μην έχει καμία διαφορά ένας 15χρονος από το Νιου Γιορκ με ένα 15χρονο από την Κηφισιά, αλλά πότε άλλοτε θα είχαμε την ευκαιρία να ακούμε βαρβάτο kraut rock από τη Χιλή. Από τη Χιλή; Σπάσε το κεφάλι σου να βρεις πότε ήταν η τελευταία φορά που άκουσες κάτι από τη Χιλή και είπες «πωωω ρε μαν, αυτοί οι Χιλιανοί γαμάνε!». Αν και ούτε ακουστά δεν θα το έχουν το ξινολάχανο, η τετράδα από το Σαντιάγκο σένιαρε ένα τρομερό χαρμάνι από Can, Silver Apples (το “Rivers” είναι αντιγραφή του “Seagreen serenades” με πιο αργό tempo) και Moon Duo (καθόλου τυχαίο που είναι στην ίδια εταιρία). Ένας κινηματογραφιστής στην κιθάρα, ένας φωτογράφος στα drums, ένας αρχιτέκτονας στα πλήκτρα κι ένας φεστιβαλικός παράγοντας στο μικρόφωνο. Αυτό είναι το δεύτερο άλμπουμ τους, με πέντε κομμάτια μέσα στην ψυχεδέλεια και την επανάληψη.

Tracks For Your Mixtape: “Trees”, “Pulsar”, “Rivers”

Video: “Trees”

Click here to view the embedded video.

Villagers – {Awayland}
(Domino)

Επειδή οι Grizzly Bear δε με έπεισαν ποτέ, οι Bright Eyes δεν έχουν προκόψει από το 2005 και οι Mumford And Sons κάνουν περισσότερη φασαρία κι από το διπλανό σου στο σινεμά που πιλατεύει το σακουλάκι με τα πατατάκια σε ταινία του Bergman, σκέφτηκα να δοκιμάσω το hype του Ιρλανδού Conor ‘O Brien (όποιος ήξερε τους The Immediate, την προηγούμενη μπάντα του, μπράβο του γιατί είχαν ένα-και μοναδικό- πολύ καλό δίσκο). Στη βάση του φολκ, αλλά με πολύ καλή εξέλιξη στον ήχο του, το {Awayland} είναι άνετα και με διαφορά πιο ενδιαφέρον από τον προκάτοχο του (Becoming A Jackal). Το βάρος ευτυχώς πέφτει στη μουσική και σπάει λίγο τη μελοδραματικότητα των στίχων. Το παραπάνω ρεύμα στις κιθάρες και η χρήση ηλεκτρονικών είναι τόσο καλή ιδέα όσο και τα καραμελωμένα φουντούκια στη μερέντα. Και χωρίς αυτά θα το άκουγες ευχάριστα το άλμπουμ, αλλά τώρα το αναζητάς κιόλας άμα το δοκιμάσεις.

Tracks For Your Mixtape: “Earthly pleasure”, “The waves”, “The bell”

Video: “The waves”

Click here to view the embedded video.

A.R. Kane – Complete Singles Collection
(One Little Indian)

Το μουσικό τους μπαστάρδεμα δεν είχε προηγούμενο. Dub και afro στοιχεία (“Is this is”), ηλεκτρονικά, jazz, pop (“Snow Joke”), abstract φόρμες (“What’s all this then”), κιθάρες (“When you’re sad”). Για τους παλιούς του είδους δεν αποτελούν μεγάλη έκπληξη. Για τους νεότερους όμως που έχουν λατρέψει το shoegaze των Slowdive (“Lollita”) ή των My Bloody Valentine (“Baby milk snatcher”), ή την πρόσφατη dream pop των Beach House (“Sugarwings”), ή για όσους αγαπούν το sampling και τη house των αρχών των ‘90s (οι Kane είναι συνυπεύθυνοι για το “Pump up the volume” των MARRS) το ντουέτο των αγγλοθρεμένων Αφρικανών που ξεκίνησε την καριέρα του το ’86, θα πρέπει να πάρει ακριβοθώρητη θέση όπως του αξίζει. Τρία άλμπουμ στα οποία τα έκαναν όλα αλλά που τελικά δεν πήραν και πολλά (κάτι καναπεδάτα “Return to innocence” ούτε που θα υπήρχαν). Αυτή η διπλή συλλογή έρχεται ευτυχώς σε καλό timing και μακάρι να εδραιώσει το όνομά τους.

Tracks For Your Mixtape: “Sado-masochism is a must”, “Crack up”, “Sperm travels like juggernaut”

Video: “Green hazed daze”

Click here to view the embedded video.