Εν-Τάση Φυγής

16:12 18/12/2011 - Πηγή: Mixtape

Ένταση + Τάση Φυγής = Εν-Τάση Φυγής. Deep.

Δυο γυναίκες μιλάνε ανοιχτά σε έναν αόρατο συνομιλητή για την σεξουαλική κακοποίηση. Η μια, θύμα βιασμού από το αγόρι της, ψυχολογικά κουρέλι και απόλυτα ευάλωτη και πληγωμένη. Η άλλη, θύτης, μια καθηγήτρια που αποπλανεί συστηματικά τους ανήλικους μαθητές της, ψυχρή και δήθεν δυνατή και σκληροτράχηλη. Ανάμεσα τους, ένας άντρας ηθοποιός κοινός και στις δυο ιστορίες που συμπληρώνει νοητά τον κύκλο της κακοποίησης.

Οι πρωταγωνίστριες αποκαλύπτονται μέσα από τις μαρτυρίες τους και καταλήγουν σε έναν άτυπο διάλογο μεταξύ τους, άλλες φορές

πετυχημένο και άλλες απλά κουκουρούκου, δίνοντας έμφαση σε όσα τις ενώνουν ή τις χωρίζουν, και θέτοντας το βασικότερο θέμα του έργου: τον τρόπο με τον οποίο επιζεί μια γυναίκα από μια τέτοια εμπειρία και πως αυτό είτε την καταστρέφει ολοσχερώς ή την ενδυναμώνει σε σημείο συναισθηματικής απονεύρωσης. Οι μαρτυρίες ηχούν αληθινές και δείχνουν τις καλές προθέσεις του συγγραφέα και το πόσο κοντά είναι αυτό το θέμα για αυτόν, αλλά δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τις απόλυτα αναμενόμενες ανατροπές και κορυφώσεις.

Οι ίδιες οι ηθοποιοί βγάζουν αληθινό συναίσθημα, ζουν τους ρόλους τους και τους επικοινωνούν με το κοινό αλλά με τρόπο ωμό και ακατέργαστο χωρίς φίλτρο, με την δραματική ένταση και ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ (μαλάκα ΠΟΣΑ ΔΑΚΡΥΑ) να ξεχύνονται σαν ένα ορμητικό ποτάμι μέσα από σπασμένο φράγμα χωρίς έλεγχο και σκηνοθετική κατεύθυνση. Όλο αυτό το ένιωσα ειδικότερα για την νεαρότερη ηθοποιό, Χριστίνα Κάντζου, η οποία ΠΛΑΝΤΑΞΕ στο κλάμα. Yπέφερε επί σκηνής, ζώντας αληθινά και εντυπωσιακά τον χαρακτήρα της, πλακωμένη όμως από το ασήκωτο βάρος των εμπειριών και του πόνου, ανήμπορη να τα διαχειριστεί σωστά για να επιπλεύσει.

Παρά την όποια σκηνοθετική άποψη για την παρουσίαση των παράλληλων ιστοριών και τις καλύτερες προθέσεις (και ένα καστ με γνήσια συναισθηματική επένδυση σε αυτό που κάνει), ξεχώριζε στις πιο δύσκολες σκηνές της κακοποίησης ή της αποπλάνησης η αγαρμποσύνη και η απειρία των συντελεστών, ενώ η υπέρογκα δραματική μουσική υπόκρουση και η ανεξέλεγκτη θεατρικότητα του φινάλε παρέπεμπαν πιο πολύ σε καθημερινή δραματική σειρά παρά σε θεατρικό ανέβασμα, σαν ένα επιμορφωτικό σκετς χωρίς αίσθηση του μέτρου… ένα special επεισόδιο τύπου Καλημέρα Ζωή πάνω στο θέμα της γυναικείας κακοποίησης.

Και πραγματικά, ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ;;; (και το θεώρησε και σωστό δραματουργικά να βάλει τους ηθοποιούς να στροβιλίζονται σαν την σβούρα γύρω γύρω φωνάζοντας τον με στόμφο ακατάπαυστα για δραματικό φινάλε!)

Υ.Γ. Όσοι άπιστοι απλά κάντε κλικ στο βίντεο για να μεταφερθείτε άγρια πίσω στα άγρια δυναμικά 90s

Συντελεστές:
Σενάριο: Ανδρέας Αριστοτέλους
Σκηνοθεσία:Γιάννης Κλειδέρης
Παίζουν: Διονυσία Στοαντζίκη, Χρυσάνθη Κάντζου, Βασίλης Χαραλάμπους
Hair Styling: Μαίρη Ψωμαδάκη
Μουσική: Ανδρέας Λάμπρου

Διάρκεια: 60 λεπτά
Ημέρα και ώρες Παραστάσεων: Από 18 Σεπτεμβρίου και κάθε Κυριακή στις 21:15μ.μ μέχρι 18