Μέντα – “Μέντα”

Το πέμπτο, ομώνυμο, άλμπουμ των Μέντα κυκλοφορεί για να μας υπενθυμίσει πως, ναι, υπάρχουν ακόμα συγκροτήματα που τραγουδάνε στα ελληνικά!

Δεν ξέρω αν είναι παροδική μόδα, κάποιου τύπου αποτοξίνωση ή μια ολοκληρωτική απαξίωση του ελληνικού στίχου, τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι της μουσικής που συνηθίσαμε να αποκαλούμε “εναλλακτική” (ή όπως αλλιώς θέλετε), αλλά όλο και λιγότερα σχήματα ασπάζονται την ελληνική, ως γλώσσα έκφρασης των στίχων τους την τελευταία δεκαετία. Χαρακτηριστικό είναι ότι φέτος πολύ λίγα ελληνόφωνα άλμπουμ ακούσαμε και ακόμα λιγότερα ξεχωρίσαμε μέσα από το mixtape.gr.

Οι

Μέντα, είναι ένα από τα ελάχιστα αυτά σχήματα, που όχι μόνο τόλμησε να ξεκινήσει την καριέρα του στη δύση της ελληνόφωνης τρέλας των 90s, αλλά καταφέρνει επί 13 συναπτά έτη να συνεχίζει με συνέπεια, σοβαρότητα και αξιοπρέπεια, να μας χαρίζει όμορφους δίσκους, όπως είναι το φετινό, ομώνυμο άλμπουμ τους.

Το Μέντα αποτελείται από 10 κομμάτια, τα οποία στην πλειοψηφία τους χαρακτηρίζονται από catchy riffs, παραμορφωμένες κιθάρες, αρκετά ηλεκτρονικά βοηθήματα, όλα περασμένα από ένα φίλτρο μιας γενικότερης upbeat διάθεσης που διέπει απ’ άκρη σ’ άκρη το άλμπουμ. Και αυτό είναι το βασικότερο χαρακτηριστικό του δίσκου: το happy feeling, μέσα στη γενικότερη μιζέρια των ημερών, η χρωματιστή ποπ προσέγγιση ως αντίδοτο στη μαυρίλα της κατάστασης, ο έρωτας και οι σχέσεις ως διαχρονική αξία που τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από την ποπ μουσική. Απλά συστατικά δηλαδή, που χρειάζονται για να απολαύσουμε τελικά -και εντελώς απενοχοποιημένα- ένα δίσκο που μας κάνει τουλάχιστον να χαμογελάμε.

Το εναρκτήριο κομμάτι, Δεν Είμαι Εδώ και το Με Μισό Εαυτό που ακολουθεί, είναι μάλλον οι καλύτερες στιγμές του άλμπουμ, χωρίς να υστερεί η ποπ αμεσότητα των Γύρισε Κοντά Μου και Στο Πουθενά, με τα υπέροχα singalong ρεφραίν. Ωστόσο, στην περίπτωσή μας δεν είναι μόνο η μουσική τους που έχει αναγάγει τους Μέντα σε μια σταθερή ποιοτική αξία όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και ο τρόπος που υποστηρίζουν τις κυκλοφορίες τους. Αξίζει να παρακολουθήσετε, όσοι δεν το έχετε κάνει ήδη, όλα τα βιντεοκλίπ που έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία δύο-τρία χρόνια, το artwork που συνοδεύει τις κυκλοφορίες τους, ακόμα και τις αφίσες των live που δίνουν κατά καιρούς. Όλα εξαιρετικής ποιότητας και αισθητικής.

Το Μέντα είναι πιο ποπ κι από το Ποπ, κι αν το τελευταίο ήταν μια ξεκάθαρη ωδή προς την ενηλικίωση και τη συνειδητοποίηση ότι τα χρόνια περνάνε και μεγαλώνουμε, το νέο τους πόνημα είναι μια επιστροφή στην αφέλεια της εφηβείας, μια άρνηση κατάθεσης των όπλων, μια προσέγγιση του τύπου “γινόμαστε πάλι παιδιά” ή μάλλον δεν ξεχνάμε ότι, στο βάθος, θα είμαστε για πάντα παιδιά.

Το άλμπουμ αποτελεί ανεξάρτητη παραγωγή του συγκροτήματος και κυκλοφορεί ως digital download μέσω του bandcamp εδώ και μερικές ημέρες, ενώ διατίθεται και σε περιορισμένο αριθμό 250 βινυλίων. Αυτή τη φορά, η ηχογράφηση, μίξη και παραγωγή έχει γίνει από τον Κώστας Βλάχα, κιθαρίστα της μπάντας, ενώ το mastering ανήκει στον βραβευμένο με Grammy, Steve Rooke στα Abbey Road studios, όπου έγινε και η χάραξη του βινυλίου από τον Αlex Wharton. Η σχεδίαση του πανέμορφου artwork που συνοδεύει το άλμπουμ ανήκει στον Δημήτρη Μπόρση (dB).

Οι Μέντα θα παρουσιάσουν το νέο άλμπουμ τους ζωντανά το ερχόμενο Σάββατο 22 Δεκεμβρίου, στο Six D.O.G.S., με ελεύθερη είσοδο και ώρα έναρξης 22:00. Τη συναυλία θα ανοίξει ο Χρήστος Λαϊνάς.

Label: self-released

Tracks for your mixtape: ”Δεν Είμαι Εδώ”, “Με Μισό Εαυτό”, “Γύρισε Κοντά Μου”

Click here to view the embedded video.

Links:
menta-band.gr
facebook.com/pages/menta
youtube.com/user/mentaband

Keywords
Τυχαία Θέματα