Μήδεια Work in Progress στο Beton7

12:45 26/3/2012 - Πηγή: Mixtape

Δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά τις μαζικές δολοφονίες και την παιδοκτονία, το έγκλημα της Μήδειας ακόμα να παραγραφεί.

Στον θεατρικό χώρο, τα διάσπαρτα παρατημένα πικάπ περιέχουν παγιδευμένη την καταγραφή και παραδοχή της ενοχής της, περιμένοντας καρτερικά να ακουστούν ξανά. Η ίδια, αιώνια νέα,  τριγυρίζει στοιχειωμένη, προσεκτικά, ανάμεσα στο ναρκοπέδιο της παράβασης της, ξεσκεπάζεται, αρπάζει το μικρόφωνο και αναλαμβάνει πάλι το ρόλο που περιμένουν

όλοι να παίξει, γνωρίζοντας από την αρχή το αποτροπιαστικό πεπρωμένο της.

Η Φανή Σπυριδάκη είναι ψυχρή, αμείλικτη, δολοπλόκα και ύπουλη, υποκριτικά ευάλωτη στο ρόλο της Μήδειας, φορώντας πειστικά, παρά το νεαρό της ηλικίας της, ένα αρχαίο μένος και μια άσβεστη δίψα για εκδίκηση. Τρομακτική, κακιά και αληθινά θεϊκή ταυτόχρονα.

Αναζητώντας την εξιλέωση και την δικαίωση, οι επικλήσεις της Μήδειας σπάνε τα φωτισμένα σύνορα του χρόνου ανάμεσα στο θέατρο και το θεατή και ξυπνάνε μέσα στον πυρήνα των θεατών τις (πονηρά καμουφλαρισμένες ως καθημερινές, χιψτερούδες, φοιτήτριες θεατρόφιλες) γυναίκες του Χορού του δράματος της, για να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της για συσπείρωση ή για να την καταδικάσουν για τα ριζικά της μέσα.

Στους τοίχους κρεμασμένα τα κουστούμια και οι ρόλοι που πρόκειται να υποδυθεί η ίδια και αυτά με τα οποία θα ντύσει τους χαρακτήρες-πιόνια του δράματος της: τον δικαστή της Κρέοντα, τον κάποτε ήρωα της Ιάσονα και τον (ξεκάθαρα υποχείριο της και φερέφωνο της σωτηρίας της) Αιγέα.

Ο Αχιλλέας Χαρίσκος υποφέρει από το βάρος όλων αυτών των απαιτήσεων και φαντάζει (ίσως ταιριαστά) άχρωμος και αδύναμος  δίπλα στο υπέροχο αυτό μεγαλείο και μέγεθος της Μήδειας, άλλο ένα ανήμπορο ανθρωπάκι που νομίζει πως μπορεί να αναμετρηθεί μαζί της.

Ο νεαρός σκηνοθέτης Φίλιππος Κανακάρης προσεγγίζει το αρχαίο κείμενο του Ευριπίδη και τον τεράστιο χαρακτήρα της Μήδειας με σεβασμό αλλά και μοντέρνα στυλιστική άποψη. Αυτή η συνεχώς εξελισσόμενη (όπως προδίδει και ο τίτλος Work In Progress) εκδοχή της Μήδειας του είναι εξαιρετικά άμεση, συμπυκνωμένη (τόσο σε διάρκεια όσο και σε έκταση χώρου), σύγχρονη και πλούσια σε συμβολισμούς χωρίς κενούς ή άσκοπους μοντερνισμούς. Από τις Μήδειες που λες, χαλάλι η παιδοσφαγή, δεν πήγαν άδικα.

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς
Σκηνοθεσία: Φίλιππος Κανακάρης
Εγκατάσταση-Κοστούμια: Αντώνης Βολανάκης
Δραματουργός: Κατερίνα Κωνσταντινάκου
Κίνηση: Μαριέλα Νέστορα
Μουσική επιμέλεια: Ηλίας Μακρίδης
Φωτισμοί: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Βιβή Νικολακοπούλου
Φωτογραφίες: Χρήστος Μαυρίδης
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Διονύσης Φλεβοτόμος
Παίζουν: Φανή Σπυριδάκη, Αχιλλέας Χαρίσκος, Δάφνη Τερζάκη, Θεοδώρα Αθανασοπούλου, Άννα Κολιοφώτη, Λήδα Τσαμπέρη
BETON7
Πύδνας 7, 11855 Βοτανικός, http://www.beton7.com/

Τετάρτη και Πέμπτη στις 20.00

Είσοδος 10 ευρώ