Οι Έμποροι των Εθνών

21:16 22/10/2011 - Πηγή: Mixtape

Μια λογοτεχνική κομεντί σε συνέχειες από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ένα φιλόδοξο ανέβασμα από την ομάδα ΟΠΕRΑ.

Δεν αστειευόμαστε καθόλου. Κάποτε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης προσπάθησε να καλύψει το κενό (κενό που ούτε καν γνώριζε, βεβαίως, πως υφίστατο) των τηλεοπτικών σειρών με μια λογοτεχνική κοινωνική κομεντί σε συνέχειες. Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από το θάνατο του μεγάλου Έλληνα λογοτέχνη η ομάδα ΟΠΕRΑ και ο Θοδωρής Αμπαζής αποφάσισαν να αναμετρηθούν με το έργο του «Οι Έμποροι των Εθνών» σε μια ιδιαίτερα φιλόδοξη και τολμηρή παρουσίαση σε θεατρική σκηνή.

Η

μουσικότητα του λόγου του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στο έργο Οι Έμποροι των Εθνών, γραμμένο το 1882, ενέπνευσε την ομάδα να το παρουσιάσει για πρώτη φορά σε θεατρικό ανέβασμα και σε αυτήν ακριβώς τη μουσικότητα βασίστηκε για να συνθέσει το ορατόριο κατά κάποιους, θεατρικό ποίημα κατά άλλους, μουσικό αναλόγιο κατά μία άλλη μερίδα με τον ίδιο τίτλο. Οι μουσικοί παίζουν ζωντανά επί σκηνής και οι ηθοποιοί στη μουσικότητα των λόγων αυτών του Παπαδιαμάντη βασίζονται κυρίως για να διηγηθούν την ιστορία της Αυγούστας. Στην υπηρεσία του δημιουργού βρίσκονται και νέα τεχνολογικά μέσα (μικρόφωνα, κάμερες, προβολές) τα οποία δε χρησιμοποιούνται, εν προκειμένω, με ιδιαίτερη μαεστρία σε αντίθεση με την πρωτότυπη μουσική σύνθεση -και τους εξαιρετικούς μουσικούς της ομάδας- που διατηρεί και τον πιο ενδιαφέροντα διάλογο της παράστασης, αυτόν ανάμεσα στα όργανα και τον προφορικό λόγο των ηθοποιών. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, Θοδωρής Αμπαζής, χαρακτήρισε την ιδιόμορφη αυτή παράσταση «λεπτομερή και σύνθετη παρτιτούρα» και είναι πολύ κοντά σε αυτό που είναι, πράγματι, το αποτέλεσμα του έργου που παρακολουθούμε επί σκηνής. Με μοναδική υποσημείωση πως μια μουσική παρτιτούρα πρέπει εκτός από λεπτομέρεια να διαθέτει και ενδιαφέροντες συνδυασμούς από νότες μα και όργανα που θα τις εκτελέσουν με τρόπο τέτοιο ώστε να ερεθίσουν την ακοή μας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, δε, και την όρασή μας.

Το έργο του Παπαδιαμάντη, πάντως, η ιστορία της Αυγούστας, είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ρομαντική εξιστόρηση με πολλές ακόμα πτυχές. Η Ενετική κατοχή, στα νησιά του Αιγαίου, εκεί όπου συγκρούεται η Ανατολή με τη Δύση είναι το background της ιστορίας. Η Αυγούστα, από τη Νάξο, παραδομένη στο ερωτικό της πάθος καθολικά εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα για να ακολουθήσει το αντικείμενο του πόθου της, τον Βενετό Μάρκο Σανούτο. Ο Παπαδιαμάντης συνθέτει τον χαρακτήρα μιας γυναίκας εντελώς αντισυμβατικής και υπερβατικής για τους κοινωνικούς κανόνες της εποχής της και δηλώνει την αμφισβήτησή του απέναντι στην εκκλησία. Όπως σημειώνουν αρκετοί μελετητές, ο Παπαδιαμάντης με αυτό του το μυθιστόρημα αποστασιοποιείται από το θρησκευτικό πλαίσιο και  δημιουργεί έναν καίριο ανθρώπινο χαρακτήρα για την παράδοση της «φιλογυναικείας» λογοτεχνίας.

Κείμενο: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Δραματουργική επεξεργασία: Έλσα Ανδριανού
Σκηνοθεσία/ Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Σκηνικά/ Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Β