Το τέλος και η αρχή από την Ομάδα Πλεύσις

11:14 16/2/2012 - Πηγή: Mixtape

Το τέλος και η αρχή ένα σώμα διάφανο και πλαστικό. Ξυπνάει απρόσμενα μια νύχτα μέσα στο μαύρο, γερασμένο για να διαγράψει τη τροχιά του προς τη γέννηση και πάλι.Το τέλος και η αρχή ένα παιχνίδι με το χρόνο συγκεκριμένο, αφηρημένο, ανεξάρτητο, εξαρτημένο, ανήσυχο και βουβό.

Ένα ταξίδι που ποτέ δε σταματά. Μια ανακάλυψη. Μια απορία. Μια ερώτηση. Μια σύλληψη. Μια αγωνία. Που πάμε; Πότε γυρνάμε; Σιωπή. Δεν υπάρχει

επιστροφή, απαντάει η άδεια βαλίτσα και συνεχίζει. Στη σκηνή εμφανίζονται και άλλα αντικείμενα, πολλά αντικείμενα, ξαφνικά αντικείμενα. Τι ακριβώς γίνεται εδώ πέρα; Ο χρόνος περνά και εγώ ακόμα να καταλάβω. Ένας δρόμος ευθεία. Φαίνεται πώς Υπάρχω μέσα σε αυτόν και αντέχω γιατί είμαι μαζί σου, μα μπορεί και να μην είμαι. Εξαρτημένος από τη σκέψη για το ταξίδι, μπερδεύομαι. Δε ξέρω που να πάω. Και ο χρόνος περνά. Θέλω αέρα, ένα παράθυρο, μια φυγή.

Τότε είναι που οι μνήμες πείνανε και αποφασίζουν να κατασπαράξουν τη στιγμή μου. Σα φαντάσματα με κυνηγάνε. Αδιαφορώ μα εκείνες μεγαλώνουν και με παραμορφώνουν. Γίνονται αναμνήσεις αόριστες και ισχυρές. Φοβάμαι. Αλλά μπορεί και όχι. Ίσως εαν ερχόσουν και πάλι κοντά μου, ίσως τότε να μπορούσα να σωθώ. Έλα πάμε. Το ταξίδι συνεχίζεται και τη τροχιά του διαγράφουμε και πάλι απ΄την αρχή. Μόνοι και μικροί.

Το έργο

Η νέα παραγωγή της ομάδας Πλεύσις είναι μια παράσταση σωματικού θεάτρου. Με μοναδικά εκφραστικά μέσα τον αόρατο λόγο της κίνησης, τη μιμική και τον χορό, αφηγείται στιγμές βασισμένες σε τρία κείμενα του Μπέκετ. Εικόνες από τα έργα: Περιμένοντας τον Γκοντό, Το τέλος του Παιχνιδιού και Ευτυχισμένες μέρες συνθέτουν το πάζλ του έργου της ομάδας μέσα από τη γλώσσα του σώματος.

Υπηρετώντας ως ένα συγκεκριμένο σημείο το συγγραφέα και το θέατρο του Παραλόγου, διακρίνουμε μοναδικές ποιητικές εικόνες, γεμάτες εσωτερικότητα αλλά και απεύθυνση. Μια εικαστική μαρτυρία εξελίσσεται μπροστά μας καθ’ολη τη διάρκεια του έργου και προκαλεί τις πιο μύχιες σκέψεις μας. Βαθιά στρώματα του Νου και σκοτεινά μονοπάτια, βγαίνουν στην επιφένεια ή στη χειρότερη των περιπτώσεων αναγνωρίζονται μέσα από τη προσωπική μας αφάνεια.

Η παράσταση διαθέτει αρκετές αναγνώσεις. Η απουσία, άλλωστε, του λόγου δημιουργεί αφαιρετικούς συνειρμούς στον εκάστοτε θεατή. Τα σημεία των καιρών μας όμως, η κοινωνική και κατεξοχήν πολιτική μας φύση, ανήσυχη και γεμάτη ορθώνεται μπροστά μας σαν μια μεγάλη ανάσα για να μας υποδείξει την κοινή συνύπαρξη του τέλους και της αρχής. Ίσως κάτι τελειώνει, ίσως όμως και κάτι να αρχίζει.

Σκηνοθεσία/ Σκηνικά: Αντώνης Κουτρουμπής
Κοστούμια: Όλγα Γερογιαννάκη
Μουσική: Μηνάς Εμμανουήλ
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
ΔΡραματουργική Επεξεργασία: Μιράντα Βατικιώτη, Αντ. Κουτρουμπής
Σκηνικά αντικείμενα: Θένια Κουτρουμπή, Όλγα Γερογιαννάκη
Ερμηνεία/ Χορογραφία: Αντ. Κουτρουμπής, Όλγα Γερογιαννάκη
Χειρισμός αντικειμένων: Μιράντα Βατικιώτη

Ημέρες και Ώρες παραστάσεων
Σάββατο και Κυριακή στις 21.30μ.μ

Τιμές εισιτηρίων
15 €, 10 €

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords