Οι πέντε χειρότεροι παρουσιαστές της ιστορίας των Όσκαρ (και οι καλύτεροι)

Η επιστροφή φέτος του Μπίλι Κρίσταλ στην παρουσίαση των βραβείων Όσκαρ ήταν μια χαρμόσυνη είδηση για τους φίλους του κινηματογράφου, μετά το περσινό φιάσκο του Τζέιμς Φράνκο. Και μια αφορμή για εμάς να θυμηθούμε ποιοι ήταν οι καλύτεροι και ποιοι οι χειρότεροι παρουσιαστές της ιστορίας της τελετής.

 

Οι χειρότεροι:

Τζέιμς Φράνκο, 2011

Όσο κι αν προσπάθησε η συμπαρουσιάστριά του, η γλυκιά και χαρωπή

Αν Χάθαγουεϊ, να θερμάνει λίγο την ατμόσφαιρα, χορεύοντας και τραγουδώντας –ομολογουμένως όχι πολύ επιτυχημένη κι εκείνη-, το στοίχημα ήταν χαμένο από την αρχή. Ο Φράνκο μπορεί να είναι γόης, αλλά δεν είναι αυτό που λέμε entertainer, διασκεδαστής. Όποιος τον επέλεξε για την παρουσίαση των περσινών Όσκαρ, μάλλον θα το έχει μετανιώσει για τα καλά (και θα επέμενε να επιστρέψει φέτος ο Μπίλι Κρίσταλ). Χωρίς χιούμορ, μ' ένα περίεργο στυλ, σαν φαντάρος που μόλις παρουσιάστηκε, διάβαζε το autocue σαν να μην το έχει ξανακάνει ποτέ στην ζωή του και γενικώς έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου, βοηθώντας τα μάλα ώστε να η τελετή του 2011 να γίνει μια από τις πιο βαρετές της ιστορίας.

Κρις Ροκ, 2005

Για κάποιους ο Κρις Ροκ έχει χιούμορ. Σύμφωνοι. Πρόκειται για τους μαθητές των αμερικανικών γυμνασίων που καταβροχθίζουν τις ταινίες του. Και μπορεί στα MTV Music Video Awards το στυλ του να ταίριαζε τέλεια (γιατί το κοινό πάνω κάτω είναι αυτό ακριβώς που τον γουστάρει), αλλά με Όσκαρ χρειάζονταν λίγη κομψότητα παραπάνω. Ένα άνοστο αστείο για τις υποκριτικές ικανότητες του Τζουντ Λο, μάλιστα, έφερε και την πληρωμένη απάντηση από τον Σων Πεν, όταν ο τελευταίος πήγε να παραλάβει το βραβείο του. Δεν είναι και λίγο να σε μαλώνει μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατών ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς στον κόσμο. Κατά τ' άλλα, ο Ροκ προκάλεσε αρκετό γέλιο, αλλά πιθανότατα και ο Μάρκος Σεφερλής να το κατάφερνε αν ήταν στην θέση του. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ταίριαζε στον ρόλο.

Ντέιβιντ Λέτερμαν, 1994

Το ότι είσαι ευφυής δεν σημαίνει ότι έχεις και χιούμορ. Και ότι ότι παρουσιάζεις ένα υπερεπιτυχημένο νυκτερινό τηλεοπτικό σόου (με το δικό του στυλ χιούμορ, τέλος πάντων), δεν σημαίνει ότι η ίδια συνταγή ταιριάζει και στα Όσκαρ. Ο Ντέιβιντ Λέτερμαν απέτυχε τόσο πολύ στον ρόλο του, που από το 1994 και μετά όλοι τρέμουν μην βγουν οι κριτικοί και τους συγκρίνουν μαζί του. Το πιο αστείο... αστείο του ήταν όταν σύστησε την Όπρα Γουίνφρι στην Ούμα Θέρμαν με τα μικρά τους ονόματα, προφέροντας ένα λιτό «Όπρα... Ούμα», θεωρώντας πως με αυτό θα ξεκαρδιζόταν στα γέλια η αίθουσα. Δεν γέλασε κανείς.

Τζέρι Λιούις, 1959

Ο Τζέρι Λιούις τα είχε καταφέρει μια χαρά τις προηγούμενες δύο φορές που είχε κληθεί να παρουσιάσει τα Όσκαρ. Αλλά το 1959 έπεσε θύμα του κακού προγραμματισμού των διοργανωτών και της ασυνεννοησίας με την τηλεόραση. Είχαν παρουσιάσει –μαζί με τους υπόλοιπους παρουσιαστές, 6 στο σύνολο- τα πάντα... είκοσι λεπτά πριν τελειώσει η τηλεοπτική μετάδοση. Και οι υπόλοιποι 5 είχαν ήδη παίξει το ρόλο τους, τώρα πια έμενε μόνος του ο δη

Keywords
Τυχαία Θέματα