Δείξε μου το κατοικίδιό σου….

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ Μια φορά και έναν καιρό, εκεί πιο πάνω στην «Αγγελάκη» ήταν μια μεγάλη αλάνα όπου κλωτσούσαμε τη μπάλα και παίζαμε κρυφτούλι, μακριά γαϊδούρα, τσανταλίνα-μανταλίνα και αμάδες… Μια φορά και ένα καιρό είχαμε τους φίλους και τους κολλητούς να λέμε τα μυστικά μας, να μοιραζόμαστε χαρές που έτσι διπλασιάζονταν και λύπες που μειώνονταν επειδή τις βγάζαμε από το στέρνο μαζί με τα δάκρυα από τα μάτια.. Μια φορά και έναν καιρό….είχαμε!.. Γιατί τώρα πια όχι μόνο στην πάλαι ποτέ τη δικιά μας τη νυφούλα του Θερμαϊκού, την ανοιχτόκαρδη, γενναιόδωρη και τόσο φιλόξενη
«φτωχομάνα» Θεσσαλονίκη, αλλά δυστυχώς σε ολάκερη την αγαπημένη και μοναδική μας ελληνική επικράτεια που άκουγε στο παρατσούκλι της «Ψωροκώσταινας» σε εποχές που οι Αθηναίοι έδεναν τα σκυλιά με τα…λουκάνικα, τώρα πια δεν έχουμε ούτε αλάνες, ούτε παρέες παιδιών, ούτε κρυφτούλι και κυνηγητό, ούτε φίλους … Μας τύλιξε μια απέραντη μοναξιά! Θεέ μου!…Τι κρίμα! θέλω να σταθώ στο μεστό νοημάτων θέμα της
Keywords
Τυχαία Θέματα