Περί Αβέρωφ....

Του αναγνώστη μας Ανδρέα Μιαούλη‘Αιντε λοιπόν, μέχρι να περάσουν οι καύσωνες και να φτηνύνουν τα καρπούζια, να πούμε τίποτε, έτσι για να περνάει η ώρα: Τον 19ο αιώνα, εκεί γύρω στην περίοδο του πολέμου της Κριμαίας, το 1852-4, οι Άγγλοι ευγενείς που έστελναν τα βλαστάρια τους να υπηρετήσουν στο στράτευμα (ως αξιωματικοί, εννοείται), τους αγόραζαν τους βαθμούς τους. «Βάλε, μάστορα δυο ντουζίνες αβγά, και ολίγη από αντισυνταγματάρχη», ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Αυτό βέβαια είχε τη λογική του, αλλά να μην το ρίξουμε εδώ πέρα στις κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις. Βέβαια με τα χρόνια αυτές οι πρακτικές
βελτιώθηκαν και εξωραϊστήκαν, έτσι που πια δεν έβγαζαν και τόσο πολύ μάτι. Για να έρθουμε στα δικά μας, τουλάχιστον στα χρόνια που ανδρώθηκα εγώ, υπήρχαν σαφείς «δεσμοί αίματος» μεταξύ της πλουτοκρατίας και του Ναυτικού, πολύ δε περισσότερο στο βαθμό που το όπλο ήταν το αγαπημένο του αλήστου μνήμης μεγαλειότατου, (ως ναυαρχούκος μας μοστραριζόταν επί το πλείστον). Τέσσερα χρόνια σαν πρότ
Keywords
Τυχαία Θέματα