Ακόμα τρέχουμε να τσακιστούμε. Γράφει ο Δημήτρης Πετρόπουλος

Όταν το 2006 παίζαμε στο Εθνικό Θέατρο την κωμωδία του Χουρμούζη ΄΄Ο υπάλληλος΄΄, έργο γραμμένο το 1836, με θέμα τη νοοτροπία του δημοσίου υπαλλήλου, το βίο και την πολιτεία της τότε αναδυόμενης αστικής τάξης, τις καταχρήσεις των δικών μας και τις αυθαιρεσίες της ξένης κυριαρχίας, διαπιστώναμε, μαζί με το κοινό, πόσο σπαρταριστές ήταν οι ομοιότητες του τότε με το τώρα.
Μα είναι δυνατόν, αναρωτιόμαστε, να μην άλλαξε τίποτα σ΄αυτή τη χώρα μετά από τόσα χρόνια; Να καθορίζεται ακόμα η ζωή μας από τις ξένες δυνάμεις ; Μα είναι δυνατόν νάχει ακόμα η δημόσια διοίκηση τα ίδια χούγια που είχε και τότε που το κράτος ήταν νεοσύστατο ;

Keywords
Τυχαία Θέματα