Από τη Γεροντοκρατία στη Νεολαγνεία..

Θυμάμαι τα λόγια μιας σπουδαίας ηθοποιού που έλεγε ότι το «θέατρο ανήκει στους νέους» και εν μέρει είναι αλήθεια, γιατί αυτή η τέχνη χρειάζεται και σωματική αντοχή και καλή φυσική κατάσταση και γρήγορα αντανακλαστικά. Αλλά να μην ξεχνάμε ότι εκεί που πραγματικά απογειώνεται είναι όταν η ματιά του καλλιτέχνη είναι βαθιά και διεισδυτική, όταν κατανοεί και αποκαλύπτει τις πιο κρυφές πλευρές της ζωής και της ανθρώπινης ύπαρξης. Κι αυτή η ματιά δεν ορίζεται από την ηλικία, αλλά από την εσωτερική προδιάθεση.

Η ηλικία βασικά δεν αποτελεί τεκμήριο για τίποτα στο χώρο του θεάτρου. Τα όμορφα πράγματα, οι όμορφοι άνθρωποι δεν είναι απαραίτητα οι νέοι. Μπορεί εξίσου ένας νέος να είναι πολύ

Keywords
Τυχαία Θέματα