Δεκατρία χρόνια χωρίς την Αλίκη

07:30 23/7/2009 - Πηγή: Mediasoup

Δεκατρία χρόνια από την ημέρα που έφυγε η Βουγιουκλάκη.Η άβαφη, ξυπόλητη κι ερωτευμένη Αλίκη που γνώρισα.

Περασμένα μεσάνυχτα κοντά στην οδό Στησιχόρου. Η Ζωή -Λάσκαρη- μου λέει ότι η Αλίκη -Βουγιουκλάκη- μας περιμένει στο σπίτι της για γλυκό. Με κρατά αγκαζέ φορώντας μια θεϊκή τιρκουάζ γούνα και γελάει με αυτό το γνωστό γάργαρο γέλιο, που όλοι γνωρίζετε. Μου έχουν κοπεί τα πόδια που πάμε στην Αλίκη. Μικρός ήμουν στο στρατόπεδο της Τζένης Καρέζη, κι ενώ μεγάλωνα ψιλοσνόμπαρα το "πακέτο" Εθνική Σταρ. Ήθελα να τη γνωρίσω όμως.

Ποιός δε θέλγεται από το να δει από κοντά ένα Μύθο; Η Ζωή μου λέει να κουλάρω.

Περιμένω να μας ανοίξει βαμμένη, φτιαγμένη. Περιμένω να μας ανοίξει η Εθνική Αλίκη. Είναι ξυπόλητη, με μια μαλακιά ρόμπα. Άβαφη. Εντελώς άβαφη, όχι αυτά τα ντεμέκ που κάνουν τώρα έχοντας κιλά βάσης μέικ-απ. Με αγκαλιάζει πολύ σφιχτά. Καθόμαστε στον καναπέ, πλάι στο τζάκι. Έχω ανάσα; Μάλλον όχι.. Γι αυτό έχω γίνει κατακόκκινος..

Αρχίζουν να μιλάνε. Γελάν