Η αυτολογοκρισία του νεοέλληνα.

Το 1999, την εποχή του πολέμου στο Κόσοβο και των αμερικανικών βομβαρδισμών στην Σερβία είχα μόλις επιστρέψει στην Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια σπουδών στο Εξωτερικό. Θυμάμαι τον τρόπο που κάλυπταν τα ελληνικά κανάλια τα γεγονότα και πόσο μεγάλη εντύπωση μου είχαν κάνει οι εικόνες των προσφύγων. Όχι μόνο το δράμα των ανθρώπων αυτών αλλά και το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα ελληνικά ΜΜΕ, δεν είχαν εθνικότητα!

Ναι, σε όλα τα ρεπορτάζ αναφέρονταν ως «πρόσφυγες»! Και να οι «πρόσφυγες» αυτό και να οι «πρόσφυγες» εκείνο και να οι κακομοίρηδες οι «πρόσφυγες» και να οι κάρμιροι οι «πρόσφυγες»… Ο λόγος αυτής της παράξενης ανωνυμίας ήταν πολύ απλός: Οι «πρόσφυγες» ήταν Κοσοβάροι, ήταν Αλβανοί. Αν οι ταυτότητά τους ανακοινωνόταν δημοσίως, αυτό θα οδηγούσε στο συμπέρασμα πως οι άνθρωποι αυτοί είχαν γίνει πρόσφυγες επειδή τους είχαν διώξει οι Σέρβοι. Eκείνη την εποχή όμως, η ελληνική κοινή γνώμη είχε αποφανθεί: Οι (Ορθόδοξοι) Σέρβοι ήταν οι καλοί της υπόθεσης ενώ οι Αλβανοί ήταν οι κακοί
Keywords
Τυχαία Θέματα