Η απαγορευμένη ατζέντα του Μπουζ. 21/6/2014

03.00 Πλάι στο σπίτι που έμενε η Έλλη Λαμπέτη. Στην Οδό Δελφών. Η βροχή σταματά και ξεκινά. Γλιστράει στην βότκα-στις βότκες καλύτερα. Να μην τα ξαναλέμε. Απόψε θέλω να πιω. Γέλια και αγωνίες, νέοι φίλοι και παλιοί. Γυρνώ τον χρόνο πίσω. Τι έχει ζήσει αυτός ο πεζόδρομος κι εμείς σε αυτόν… Έρωτες και πάθη, εντάσεις και λάθη, αγωνίες και πλάκες,χαστούκια και φιλιά. Καθώς πηγαίνουμε με τον Αλέξανδρο [Ρήγα,ναι!] για το ταξί, σκέφτομαι πως μετράμε πάνω από είκοσι χρόνια μαζί. Μεγαλώσαμε, βαρύναμε-τώρα θα τα διαβάζει αυτό και θα με βρίσει για να έρθει καπάκι η ατάκα της Αλίκης «Εμείς οι δύο, αγάπη μου, μαζί θα γεράσεις»-αλλά κρατάμε κάποιες σπίθες από τότε. Και γελάμε με την καρδιά μας.

Keywords
Τυχαία Θέματα