Η δικτατορία του Ρουσφετιού

 Αισθάνομαι και δεν ξέρω αν είμαι μόνος μου, ότι όλα τα αυτόνομα κινήματα πολιτών – τα αποχαρακτηρισμένα από κομματικές ταυτότητες, που κατεβαίνουν στην αρένα των δημοτικών εκλογών κατεβαίνουν για να επιστρέψουν στα γραφεία τους την Δευτέρα, όπως οι βετεράνοι πετσοκομμένοι από το Βιετνάμ. Το «Δεν ελπίζω τίποτα» στοιχειώνει τελικά το όραμα μιας γενιάς που θα μείνει έξω από τα πράγματα αν δεν διασφαλίσει την ιδεολογική πολυσημία ενός κόμματος.Το βλέπω έξω στους δρόμους, το διαβάζω στις εφημερίδες, το διαβάζω στα free press. Θα χρησιμοποιήσω μια παράφραση για να συνεννοούμαστε.
Keywords
Τυχαία Θέματα