Η Μαρίνα Τσικλητήρα και ο Άγγελος γράφουν για την αξιοπρέπεια

Πριν από καμιά ωρίτσα, βραδάκι, περπατούσα στη Συγγρού. Δίπλα ακριβώς στην Εθνική, στο πεζοδρόμιο, ένας άντρας έστρωνε το κρεββάτι του. Οι κουβέρτες τακτικά –τακτικά, ένα μικρό σακίδιο. Πήγα προς το Φιξ, γύρισα, πέρασα ξανά από την Εθνική. Είχε ήδη ξαπλώσει και σκεπαστεί. Περπατούσα καπνίζοντας. «Θέλετε τσιγάρο;» «Όχι, ευχαριστώ, έχω», είπε με ευγενική φωνή, χτυπώντας ελαφρά την τσέπη στο στήθος του. Μου φάνηκε νέος. 35,37? Πολύ νέος και καλοβαλμένος για άστεγος. Αμέσως μετά, συνειδητοποίησα πόσο ανόητη ήταν η σκέψη μου. Πόσο βλακωδώς στερεοτυπική. Και γιατί του πρότεινα τσιγάρο; Μάλλον θα έπρεπε να του προσφέρω κάτι χορταστικό και εύγευστο, αλλά δεν είχα- και κάτι μου λέει ότι θα απαντούσε «Όχι, ευχαριστώ, έχω φάει». Για χρήματα, ούτε λόγος.

Keywords
Αναζητήσεις
μαρίνα τσικλητήρα
Τυχαία Θέματα