Το ημερολόγιο της Σεμίνας. Νικόλας 6-7/7/2014

Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, που θα μπορούσε να μην υπάρχει, εξαιτίας ενός ανόητου υπαρξιακού πείσματος.

Ηταν κεραυνός εν αιθρία, εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 90, η ενημέρωσή μου ότι είμαι έγκυος. Αποπληξία. Δεν ήθελα παιδί εκείνη την περίοδο της ζωής μου, είχα ήδη ένα που άξιζε για δέκα (..και απαιτούσε από μένα, όσα δέκα παιδιά μαζί), δεν είχα λεφτά να το ζήσω, μόλις είχα απολυθεί από την ΕΡΤ, δεν ήμουν σίγουρη για την οικογένεια, που θα μπορούσα να του προσφέρω και το χειρότερο? Μόλις είχα χάσει τη μητέρα μου κι ήμουν συναισθηματικά παράλυτη, ανίκανη για οτιδήποτε, μ ένα παράξενο πείσμα για το τίποτε.

Keywords
Τυχαία Θέματα