O 'θεός των πέναλτι' αστόχησε μόλις μια φορά στην καριέρα του

18:11 30/5/2020 - Πηγή: Contra

Ο τερματοφύλακας κάτω από τα δοκάρια, ο διαιτητής σφυρίζει, ο αντίπαλος παίρνει φόρα και είναι γκολ. Θα θυμάστε την περιγραφή (του Αντώνη Πυλιαρού) σε τηλεοπτικό σποτ σοκολατοβιομηχανίας για την διαφήμιση γλυκίσματος τραγανών κόκκων ρυζιού με καρύδα και επικάλυψη σοκολάτας γάλακτος. Το φινάλε εκείνου του ντέρμπι είχε εύστοχη εκτέλεση πέναλτι και έξαλλα πανηγύρια στις κερκίδες του γηπέδου.

Δεν είναι θέσφατο πως ένα πέναλτι θα γίνει, ντε και

καλά, γκολ. Οι υπολογισμοί όσων μελετούν τους αριθμούς έχουν καταλήξει πως κάθε φορά που ο ένας ποδοσφαιριστής τοποθετεί μυσταγωγικά την μπάλα στην άσπρη βούλα, η πιθανότητες να ευστοχήσει οριακά αγγίζουν το 75%. Το ένα στα τέσσερα πέναλτι χάνεται είτε γιατί ο εκτελεστής δεν σημάδεψε την εστία (άουτ, δοκάρι) σε μια ευρεία περιοχή 18 τετραγωνικών μέτρων είτε γιατί ο αντίπαλος τερματοφύλακας προέβλεψε την κατάληξη του σουτ, έπεσε σωστά και απέκρουσε ή μπλόκαρε την μπάλα. Ρωτήστε τον Ρομπέρτο Μπάτζιο (και τόσους άλλους σπουδαίους από τον Μάρκο Φαν Μπάστεν ως τον Λιονέλ Μέσι) γι' αυτό.

Ιστορικά ένας και μόνο ποδοσφαιριστής έχει καταγραφεί στα μητρώα ως ο άριστος των αρίστων. Σήμερα 51 ετών ο Ματ (Μάθιου) Λε Τίσιε εξακολουθεί να διατηρεί ολοζώντανο το μύθο του 'απόλυτου' και αν υιοθετούμε το πέναλτι ως την 'εσχάτη των ποινών' ήταν ο 'δήμιος' που εκπλήρωνε την ετυμηγορία της θανατικής ποινής. Διάλεξαν γι' αυτόν το 'θεός των πέναλτι', μια φράση που ούτως ή άλλως περικλείει τιμωρητική διάθεση, για αμαρτίες και παραβάσεις των κανόνων.

Στη φρεσκότατη λίστα που συνέθεσε η ισπανική ιστοσελίδα futbolretro.es ο παλαίμαχος Άγγλος χαφ εμφανίζεται με 49 εύστοχα χτυπήματα σε 50 προσπάθειες. Η wikipedia -στο προσωπικό λήμμα του- τού χρεώνει μία λιγότερη (48 στις 49), ενώ ο 'Guardian', ως μια τρίτη πηγή επιβεβαίωσης, αναφέρει για είχε δοκιμάσει να σκοράρει 54 φορές από την απόσταση των 11 μέτρων και σημάδεψε σωστά τις 53. Κοινή συνισταμένη -όπως και να 'χει- ότι ο Λε Τίσιε, ποδοσφαιριστής που στα παραγωγικά χρόνια της σταδιοδρομίας του στα γήπεδα συνδέθηκε αποκλειστικά με τη Σαουθάμπτον υπηρετώντας το έμβλημα με το λουλούδι, τη θάλασσα και το δέντρο από τα 18 ως τα 34 του, ξόδεψε όλο κι όλο ένα πέναλτι απ' όσα ανέλαβε.

Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, βρήκαμε πότε και πώς το έχασε.

Του το είχε αποκρούσει ο Μαρκ Κρόσλι της Νότιγχαμ Φόρεστ, μια φορά κι έναν καιρό, το μακρινό 1993. Ο αγώνας αφορούσε το πρωτάθλημα της Premier League εκείνης της σεζόν, λίγες αγωνιστικές πριν από το φινάλε. Η Φόρεστ νίκησε 2-1 στο 'Ντελ', αλλά ο υποβιβασμός, ως ουραγός μάλιστα, δεν αποφεύχθηκε. Πτώση που υπέστησαν ακόμη η Μίντλεσμπρο και η Κρίσταλ Πάλας. Ο Κρόσλι έχει διηγηθεί πως "πριν από την εκτέλεση ένιωσα ότι έπρεπε να πέσω δεξιά. Είπα στον εαυτό μου να καθυστερήσει την πτώση όσο το δυνατόν περισσότερο και όταν εκτέλεσε ήμουν εκεί για να κάνω την απόκρουση".

Το σουτ πολύ καλό δεν το λες και σχεδόν στο ύψος σχεδόν του Κρόσλι, ο οποίος έπεσε στην πλευρά που πιάνονται στατιστικά τα περισσότερα πέναλτι κι έδιωξε.

Ούτως ή άλλως ο θηριώδης Ουαλός 'κέρβερος' είχε τη φήμη του σπεσιαλίστα και μέχρι σήμερα εμφανίζει ένα από τα ανώτερα ποσοστά επιτυχίας, αποκρούοντας 8 από τα 14 (57%), όταν ο μέσος όρος μιας περιόδου σπανίως ανεβαίνει πάνω από το 30%. "Δεν νομίζω ότι υπάρχει ένα σύστημα ανάγνωσης του βλέμματος. Πάντα πρέπει να επικεντρωθείς στην μπάλα και να εμπιστευτείς το ένστικτό σουτ", συμπλήρωνε.

Είναι κρίμα πάντως που ο Λε Τίσιε τα 16 χρόνια του (1986-2002) στους 'αγίους' έχουν ως αποτύπωμα το επίτευγμα αυτό, καθώς παρά το μπόι του, κοντά 1.90, υπήρξε ένας προικισμένος επιθετικογενής μέσος/δεύτερος επιθετικός, με εξαιρετικό χειρισμό της μπάλας, θεσπέσια ντρίμπλα και καίριες τοποθετήσεις. Σίγουρα δεν ήταν ο ταχύτερος παίκτης των 22 που βρίσκονταν στο γήπεδο, ούτε τού περίσσευαν οι αντοχές για ν' ανεβοκατεβαίνει το γήπεδο. Ανήκε ωστόσο δικαιωματικά σ' εκείνες τις μορφές των αγγλικών γηπέδων, που με το 7 κυρίως ή το 11 στην πλάτη, γιγάντωσαν τη φήμη του αγγλικού πρωταθλήματος και έφτιαξαν στρατιές φανατικών οπαδών, μέσα από τις μεταδόσεις της ΕΡΤ κι αργότερα τα στιγμιότυπα του ANT1 στο 'Σούπερ Σάββατο'.

Ο Άγγλος αρτίστας δεν διέθετε signature move στις εκτελέσεις των πέναλτι και αυτό τον μετέτρεπε αυτομάτως σε μια απροσδιόριστης ταυτότητας φιγούρα, άνευ συναισθήματος. Ούτε διάβαζε τους αντιπάλους του προηγουμένως. Σούταρε όπως λάχει. Κυρίως βέβαια χαμηλά, παράλληλα σχεδόν με τη γραμμή του τέρματος, και σπανίως σήκωνε την μπάλα. Του αρκούσε η αυτοπεποίθηση που εξέπεμπε τη στιγμή του τελετουργικού και η τρομάρα με την οποία πλημμύριζε τους γκολκίπερ όταν στέκονταν απέναντί του. "Πάντα πίστευα πως όταν σταθώ απέναντί τους, πρόκειται να σκοράρω. Ήταν μια εύκολη ευκαιρία για γκολ. Όντας σκόρερ και λατρεύοντας να ταράσσω τα δίχτυα, δεν ήθελα απλώς να χάσω μια τέτοια ευκαιρία", έχει δηλώσει.

Παρεμπιπτόντως έχει βάλει φάουλ μ' αυτόν τον underground τρόπο.

Στο youtube θα βρεις το manual του 'καλού εκτελεστή' με τις βασικές συμβουλές του. Του χρειάζονται 41 δεύτερα για να συνοψίσει ότι δεν είναι ανάγκη να σκέφτεσαι πολλά εκείνη τη στιγμή. Όσος περίπου ο χρόνος ενός εκτελεστή απέναντι στον τερματοφύλακα. Διαλέγεις γωνία και σουτάρεις. Τόσο απλά.