Η άνιση μάχη του Μαρτίνς κόντρα στο αναπόφευκτο

23:52 18/1/2020 - Πηγή: Contra

Πριν καν μπει ο νέος χρόνος, η ανησυχία του Πέδρο Μαρτίνς για τον πρώτο μήνα του 2020 ήταν έκδηλη. Όχι, προφανώς ο Πορτογάλος τεχνικός δεν έχει προηγούμενα με τον μήνα Ιανουάριο αλλά με όσα αυτός πρεσβεύει στο ποδόσφαιρο, 'φιλοξενώντας' την χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Ήξερε ο προπονητής του Ολυμπιακού πως θα σημάνει... συναγερμός, αφού οι ενδείξεις υπήρχαν προ πολλού. Και από τη στιγμή που εργάζεται σε μια ομάδα η οποία εδώ και λίγα χρόνια συνηθίζει να τροφοδοτεί με παίκτες πρωταθλήματα

με πολύ μεγαλύτερο status από το ελληνικό, ήξερε πως αυτές οι ενδείξεις σύντομα θα μετατρέπονταν σε κάτι χειροπιαστό.

Γιατί παίζει την ίδια κασέτα

Εδώ και κάνα μήνα, σε κάθε ευκαιρία ο Πέδρο Μαρτίνς επαναλαμβάνει την ίδια ευχή: "να τελειώσει γρήγορα η μεταγραφική περίοδος". Tο ίδιο είπε και στις δηλώσεις του πριν την αναμέτρηση της Κυριακής (19/1) με τον Άρη. Μοιάζει με μια ατάκα που επαναλαμβάνει για να... εμψυχώσει τον εαυτό του και αναμφίβολα αυτές είναι οι λέξεις που περιγράφουν τον δικό του επαγγελματικό εφιάλτη. Ο Πορτογάλος θα ήθελε να έχει την ικανότητα να ελέγχει τον χρόνο. Αν μπορούσε θα πάταγε το κουμπί που θα γύριζε αυτόματα το ημερολόγιο στην 1η Φλεβάρη. Προφανώς και δεν μπορεί "να τελειώσει γρήγορα η μεταγραφική περίοδος". Αυτό που εύχεται στην ουσία ο Μαρτίνς είναι να μην χάσει κανέναν παίκτη - σενάριο που για εκείνον είναι ιδανικό.

Για τον προπονητή του Ολυμπιακού το ίδιο σοβαρό πρόβλημα είναι η ύπαρξη και μόνο των σεναρίων. Φοβάται -και δικαιολογημένα- πως η μεταγραφολογία μπορεί να χαλάσει το μυαλό των παικτών του, σε μια περίοδο με συνεχόμενα ματς, τα αποτελέσματα των οποίων θα κρίνουν τον δείκτη δυσκολίας των επόμενων. Πρόσφατα αποκάλυψε πως συνολικά ο Ολυμπιακός έχει δεχτεί κρούσεις για έξι(!) ποδοσφαιριστές του. Τσιμίκας, Ελαμπντελαουί, Σεμέδο, Καμαρά, Ποντένσε και Γκιγιέρμε βρίσκονται στην πρώτη σειρά ενδιαφέροντος ομάδων του εξωτερικού, τη στιγμή που οι 'ερυθρόλευκοι' είχαν ενοχλήσεις και για τους Μπουχαλάκη, Ελ Αραμπί.

Για να μπούμε λίγο στο μυαλό του Μαρτίνς, ας θυμηθούμε τι έχει αντιμετωπίσει στο πρώτο μισό της σεζόν: έχασε στην προετοιμασία τον κορυφαίο του παίκτη (Φορτούνης), είδε τον καλύτερο του αμυντικό (Σεμέδο) να βγαίνει νοκ-άουτ για 20 μέρες, έχασε από τον Σεπτέμβρη τον πρώτο στόπερ του ροτέισον (Σισέ), από τον Οκτώβρη και μετά είχε στην διάθεση του μόλις δύο φορές τον αντί-Φορτούνη (Βαλμπουενά), τον Δεκέμβρη έχασε για έναν μήνα τον μοναδικό αναντικατάστατο χαφ του (Γκιλιέρμε), τον παίκτη-κλειδί (Σουντανί) για τα σχήματα χωρίς 10άρι και τον ακραίο κυνηγό που είχε μόλις βγάλει από τη ναφθαλίνη (Μπρούνο). Την ίδια περίοδο πήγε πίσω δύο φορές η επάνοδος του Χριστοδουλόπουλου στην δράση, ενώ προβλήματα τραυματισμού έστω και μικρότερης σοβαρότητας αντιμετώπισαν οι Μπενζιά, Ποντένσε.

Βλέποντας όλους τους παραπάνω -πλην των Μπρούνο και Σουντανί- να βρίσκονται κανονικά στην διάθεση του μέσα στον Γενάρη, ο Μαρτίνς το μόνο που δεν θέλει είναι να ξαναχάσει παίκτες, αυτή τη φορά εξαιτίας μιας πιθανής μεταγραφής. Δεν... τρελαίνεται στην ιδέα ενίσχυσης ο Πορτογάλος τεχνικός. Όχι ότι θα έβαζε πλερέζες στην άφιξη ενός ποιοτικού παίκτη, αλλά σε κάθε περίπτωση θα ήταν ευτυχής να έβλεπε το ρόστερ του να μένει ως έχει.

Χρόνος και μοντέρνο ποδόσφαιρο

Σε κάθε περίπτωση, ο Μαρτίνς δίνει μια άνιση μάχη σε διπλό μέτωπο: ενάντια στον χρόνο αλλά και τις επιταγές του μοντέρνου ποδοσφαίρου. Όσο η ομάδα του συνεχίζει να αποδίδει καλό ποδόσφαιρο και σημειώνει επιτυχίες εκτός συνόρων, τόσο περισσότεροι σύλλογοι του εξωτερικού θα σημαδεύουν τους παίκτες του. Κάτι που σημαίνει πως αργά ή γρήγορα θα σκάσει η πρόταση που θα αποσπάσει το 'ναι' του Ολυμπιακού. Σαφώς και είναι πολύ πιο δύσκολο να αντικαταστήσεις έναν βασικό παίκτη τον Γενάρη, αυτό δεν σημαίνει πως είναι εύκολο να συμβεί το καλοκαίρι. Χώρια που τότε οι πωλήσεις πιθανότατα θα ξεπεράσουν τον αριθμό '3'...

Σε μια πολύ πιο 'απλοϊκή' ανάγνωση, πολύ δύσκολα μπορεί σήμερα ένας σύλλογος να πάει κόντρα στα σημεία των καιρών. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για ομάδα που συμμετέχει σε ένα πρωτάθλημα χαμηλής δυναμικής όπως το ελληνικό. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορείς να προσφέρεις σε έναν παίκτη για να τον πείσεις να απαρνηθεί την δυνατότητα να παίξει σε Αγγλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία. Μόνο αν το θέλει ο ίδιος θα μείνει στη βάση του. Είναι δύο φορές λογικό για μια ΠΑΕ που θέλει να είναι οικονομικά αυτάρκης και να μην εξαρτάται από τις ορέξεις του ιδιοκτήτη της, να αποδέχεται οκταψήφιες προτάσεις για τα περιουσιακά της στοιχεία. Ο Ολυμπιακός κινείται σε αυτό τον δρόμο εδώ και λίγα χρόνια, καταφέρνοντας μάλιστα να βάλει τον εαυτό του στην λίστα με τις ομάδας που διαπραγματεύονται σκληρά και πουλάνε ακριβά.

Ούτε οι 'ερυθρόλευκοι', ούτε καμία ελληνική ομάδα θα μπορούσαν να πουν 'όχι' σε προτάσεις 15 - 20 εκατ. ευρώ για τον Τσιμίκα, τον Καμαρά, τον Ποντένσε, τον Σεμέδο. Οι νόμοι της αγοράς είναι ξεκάθαροι, όσο και αυτοί που τους υπηρετούν - ή και επιβάλλουν πότε πότε.

Φυσικά όσον αφορά το καθαρά αγωνιστικά κομμάτι, ο κάθε προπονητής, έτσι και ο Μαρτίνς, δεν θα μπορούσε να αδιαφορεί περισσότερο για τα οικονομικά deals που αφορούν το εταιρικό κομμάτι κάθε συλλόγου. Η δουλειά του είναι να παρουσιάζει έργο, βελτίωση, αποτέλεσμα μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Και είναι αναγκασμένος να το κάνει χωρίς να έχει την δυνατότητα να αποτρέψει καταστάσεις. Τι να κάνει λοιπόν κι ο Μαρτίνς; Δίνοντας μάχη κόντρα σε αυτό που φαντάζει αναπόφευκτο, μπορεί μόνο να εύχεται...

Χωρούν στην ίδια ενδεκάδα οι Βαλμπουενά και Φορτούνης; Η απάντηση στο Pod-όσφαιρο: